“امام فرقی بین صدای زن و مرد قائل نبود”

●  “امام فرقی بین صدای زن و مرد قائل نبود . اگر شعری حرام نیست زن هم بخواند حرام نیست حتی اگر زن تکصدایی بخواند”

●  “ملاک امام در شرع، عرف جامعه بود. اگر عرف جامعه نپذیرد نباید خانمی چادر سر کند و اگر برعکس عرف نپذیرد نباید چادر برداشته شود”

   اما چه وقت عرف جامعه ملاک می‌شود؟ وقتی شرع حکم نکند. 35 سال در طول این رژیم و قرنها پیش از آن، بنابر این که شرع حجاب را واجب کرده و شرع شنیدن آواز زن را حرام می‌داند، زنان تحقیر و سرکوب شده‌اند. این  دو دروغ تاریخی ، همراه با دروغهای بسیار دیگر، جامعه‌های مسلمان  را گرفتار حکم زور کرده‌اند.

  ۱۳۹۲/۰۹/۲۷- انقلاب اسلامی در هجرت :  سایت انتخاب  به نقل از انصاف نیوز  بخشی از حاشیه نگاری  محمد رضا نظری از گفتگوی او با  زهرا مصطفوی، فرزند خمینی، و سخنان بس شگرف او را  انتشار داده است . تاریخ انتشار: ۲۳ آذر ۱۳۹۲ – ۱۶:۲۰

 حال که اختیار حلال و حرام دین، از جمله در دو مسئله مهم با عرف جامعه شد،

1 – بنام دین ،زور را  درکار آوردن از چه رو‌است؟ در کدام جامعه یک عرف وجود داشته و یا دارد؟ از عرفهای موجود کدام ملاک است؟

2 – عرف در معرض تغییر است. عرف کدام زمان معتبر است؟ جامعه‌های شهری و روستائی عرفهای یکسان ندارند، آیا دین در هر محل باید از عرف آن محل پیروی کند؟ اگر پاسخ مثبت است، درشمال شهر تهران و بخشهائی از شهرهای بزرگ و متوسط ایران، عرف موافق نداشتن حجاب است. پس این گشتها چه کاره‌اند؟

3 – عرفهای زورفرموده – سنتها و عرف و عادتها ورسمها در مورد زنان و تحقیر آنان و نگاه داشتنشان در وضعیت انسان مادون همه زور فرموده اند – بنابر نص قرآن باطل هستند. بنابراین، باید از اصل همسانی زن و مرد در حقوقمندی و کرامت پیروی کرد و نه تنها احکام زورفرموده که در پیروی از عرف قدرتمداری صفت دینی به خود گرفته‌اند را باید باطل کرد، بلکه سنن و عرف و عادتها و رسوم زورفرموده و غیر عقلانی و ناسازگار با حقوق ذاتی انسان را نیز می‌باید منسوخ کرد.