نتایج جستجوی: عبداللهی
صدارت:پیشنهاد جبهه(۱۵)بمناسبت ۲ماه جنبش خودجوش، مشارکت همگانی در ساختن سرنوشت خوب و خوب‌تر: جمع‌بندی مفاد فراخوانی که ۱۱ سال پیش منتشر شد(جلسه۱۵)
۲۳ آبان ۱۴۰۱فراخوان مجامع اسلامی ایرانیان برای تشکیل جبهه مردمسالاری و مبارزه برای استقرار و استمرار دولت حقوقمدارِ لائیک در ایران بخش اول به تحلیل شرایط کنونی و ضرورتهای ناظر بر شکل‌گیری بدیل مستقل، ملی و دموکراتیک می پردازد. بخش دوم، اصول بنیادین توافق برای تحقق یک نیروی آلترناتیو را بیان میکند که از دید ما اصولی حداقلی‌اند. بخش سوم، برخی روشهای عملیِ همگرایی و همکاری میان گروهها و هسته‌های مردمسالار را، به عنوان نمونه، ذکر میکند. بخش چهارم: جمع‌بندی مفاد فراخوان و نتیجه‌گیری: «مجامع اسلامی ایرانیان» تشکیل یک “جبهه” برای تحقق مردمسالاری و دولت حقوقمدارِ لائیک در ایران را پیشنهادی عملی و ممکن می‌داند. همان‌گونه که در متن آمد، این جبهه متشکل از هسته‌ها و شبکه‌های کوچک محلی و منطقه‌ای است که با توافق بر یک رشته اصول بنیادین، در شکل یک میثاق، محقق خواهد شد. توافق بر این اصول و به خصوص توافق بر شیوه های منسجم و همسو با آنها لازمه تحقق جبهه است. باید توجه داشت که خاستگاه و مشروعیت‌بخش “جبهه مردمسالاری”، مردم ایرانند. در شرایطی که امکان انتخاب آزاد در درون کشور برای تشکیل دولت حقوقمدار وجود ندارد، “جبهه مردمسالار” شکل گرفته در داخل و خارج تا زمانی که نماد خواستهای همگانی جامعه است و در همکاریها و فعالیت‌هایش پیوسته محل عمل سیاسی را خود مردم ایران، و نه نظام حاکم و یا قدرتهای خارجی می‌داند، مشروعیت دارد. “جبهه مردمسالاری” به هدف شکل‌گیری یک رشته حرکتهای هماهنگ و اصولمند در مسیر انحلال رژیم جمهوری اسلامی، می‌تواند در جهت تدارک مقدمات یک سازوکار عملی مانند مجلس موسسان یا کنگره ملی و امثال آن گام بردارد. همه افراد و گروههایی که اصول بنیادین فوق را قبول دارند و به آن به مثابه یک عهد می‌نگرند، لازم است در تهیه و تدوین میثاقی مشترک برای فعالیت سازوکارهایِ دوران گذار، و استقرار و استمرار مردمسالاری فعال شوند. گفتگوهای مستقیم و مداوم در خصوص تشکیل “جبهه مردمسالاری”، میان همه نیروهای معتقد به اصول مزبور، در اسرع وقت ضروری است. “مجامع اسلامی ایرانیان” آماده است در مراحل مختلف تشکیل “جبهه مردمسالاری” و سازوکار مورد توافق اکثریت، فعالانه همکاری کند
علی صدارت- پیشنهاد جبهه (۱۴)به‌مناسبت روز۵۲ جنبش خودجوش، مشارکت همگانی در ساختن سرنوشت خوب و خوب‌تر: شیوه و قلمرو فعالیت‌های دوران گذار(جلسه۱۴)
۱۶ آبان ۱۴۰۱۷. برای برپائی و پویائی دولت حقوقمدار لاییک، جبهۀ مردمسالار از طریق فعال کردن هسته‌های خودجوش مردمی، لازم است برنامه‌های مشخص و استراتژی‌های از قبل مشخص شده برای رسیدگی به رویدادهای دوران رژیم «جمهوری اسلامی» مانند وقایع سال ۶۰، گروگان‌گیری، جنگ ایران و عراق، و به‌کارگیری وسیع زندان و شکنجه علیه مخالفان، و کشتارهای دگراندیشان از جمله کشتار سال ۶۷ ارائه کند. از این رو، گروه‌های عضو در جبهه با کوشش در راه طراحی این برنامه و عمل بدان، پای‌بندی واقعی و عملی خود را به مردمسالاری نشان می‌دهند. همچنین جبهه باید برنامه‌های مشخصی را برای دوران گذار و مسائل مختص آن دوره از قبیل چگونگی اجرای عفو عمومی از قبل تهیه و تدارک و تدوین کند. ۸. برای کمک به هر چه عینی‌تر کردن مبارزه در درون جامعه، بحث در باره جدیدترین روشهای نافرمانی مدنی و اعتصابات و جریان‌سازی‌های فکری در فضای حقیقی و مجازی باید گسترش یابد. ۹. موافقان با اصول و روشهای بنیادین فوق، پیش از هر اقدام دیگری، تعهد و پای‌بندی خود را نسبت به آن در عرصه عمومی ابراز می‌دارند.
صدارت- پیشنهاد جبهه (۱۳)به‌مناسبت روز ۴۶ جنبش خودجوش، مشارکت همگانی در ساختن سرنوشت خوب و خوب‌تر: شیوه و قلمرو فعالیت‌های دوران گذار(جلسه۱۳)
۹ آبان ۱۴۰۱از آنجا که دوام مردمسالاری نیازمند توسعه فرهنگ مردمسالاری در میان توده‌های جامعه است و با توجه به اینکه وضعیت فرهنگی مردم هر کشوری با عقاید و رسوم و مرام‌ها و دین‌های آن کشور شکل می‌گیرد، بنابراین باید در این مقوله‌ها نیز تحولاتی اساسی صورت بگیرد. خصوصاً از آنجا که درتاریخ ایران شاهد هستیم که دین در رابطه با فرهنگ عمومی نقش عمده‌ای بازی کرده است. از اینرو کوشش برای تحولی اساسی در اندیشه دینی در جهت بیان آزادی بسیار ضروری به نظر می‌رسد. فرهنگ مردمسالاری در همۀ کشورها، از جمله ایران، بعید است پایدار بماند، اگر اندیشه دینی و یا مجموعه عقاید، و مرام‌ها، و باورهای مردم آن کشور، استبدادی باقی بماند. تجربه مغرب‌زمین نیز همین را تایید میکند. با استفاده از هر فرصتی، استقبال از بیان‌ها و گفتمان‌های آزادی‌محور، یعنی ارائه اندیشۀ راهنما و مرام و باور و دین و عقیده به مثابه گفتمانی خارج از روابط قدرت، از مهمترین گام‌ها برای تحقق مردمسالاری است.
صدارت- وژدان احساسی-روانی
۴ آبان ۱۴۰۱غنا بخشیدن به وژدان احساسی-روانی، در مورد خود و و نیز در مورد دیگران، باعث افزایش یافتن میزان پیروزی ما مردم در جنگ قدرت‌ها علیه ملت‌ها خواهد شد. جنگ روانی مادر همه جنگ‌ها است، ولی تنها جنگی است که در آن همه ما مردم، اسلحه دفاع پیروزمندانه را دارا هستیم. فقط باید به خود بیایم و با نفی انفعال، به دفاع از خود برخیزیم.
صدارت- پیشنهاد جبهه (۱۲)به‌مناسبت روز ۳۹ جنبش خودجوش، مشارکت همگانی در ساختن سرنوشت خوب و خوب‌تر: شیوه و قلمرو فعالیت‌های دوران گذار(جلسه۱۲)
۲ آبان ۱۴۰۱۳. جبهه مردمسالار بایستی گسترش خود را در گرو هرچه همگانی‌تر شدن جنبش و شرکت فعال مردم به شکل “هسته‌های مردمسالار” در جنبش عمومی مردمسالار تا تحقق بنای نظامی مردمسالار بداند. این هدف را می‌توان از طریق تشکیل هسته‌ها و گروه‌های کاری (از خانه و مدرسه تا دانشگاه و حوزه‌های درس دینی تا ادارات و کارخانه‌ها و نیروهای نظامی و انتظامی و امنیتی درشهرها و روستاها) و ایجاد شبکه‌های بحث و گفتگو به عنوان سامانه‌های زیربناییِ مردمسالار محقق ساخت. برقراری بحث‌های آزاد در مناسبت‌های مختلف، در فضای واقعی و مجازی، میان خود اعضای جبهه و با مخالفان، باعث شفاف‌سازی‌ها در تعاریف و خواستهای مردمی می‌شود. هیچ‌گونه عقیده، نظر، فکر، مرام و بیانی را نباید سانسور کرد. وجود هسته‌های مردمی ِ مردمسالار خود تضمینی برای هرچه خشونت‌زداتر و صلح آمیزتر بودن دوران گذار از نظام ولایت فقیه به نظام مردمسالار و جلوگیری از هرج و مرج و تحمیل خشونت بوده و لازمه حیاتی استقرار و استمرار مردمسالاری است. ۴. در جبهه، همه اعضا از حق برابر برخوردارند و اعضای جبهه متعهد می‌شوند که در کردار و گفتار و روابط خود در داخل و خارج به مفاد میثاق جبهه پایبند بمانند و در شفافیت کامل مراقب تعهدات خود در قبال مفاد آن باشند. ۵. از آنجا که با کمال تاسف می‌توان دید که بسیاری از روابط سیاسی میان مخالفان رژیم در داخل و خارج ایران در دراز مدت دستخوش خشونت شده است، از میان برداشتن هرگونه خشونت، به خصوص دروغ و فریبکاری، و تخریب گویندگان به جای انتقادِ سازنده از گفته ها و ترویج بحث آزاد، در روابط میان اعضای جبهه یک امر حیاتی است. اعضای جبهه اصل خشونت‌زدایی را، هم در همکاری خود، و هم در جامعه، و نیز در مقابله با کلیت نظام جمهوری اسلامی و ولایت فقیه رعایت می‌کنند. اصل باید نقد گفته‌ها و افکار و اعمال باشد و نه نقد اشخاص.
بنی‌صدر: فکرِ جمعیِ جبار (۱) و ویژگی‌های آن
۴ شهریور ۱۴۰۱از ﺁنجا که هر « فکر جمعی جبار » بکار قدتمداری می ﺁید، بمحض این که کسی دید قابل نقد و تجربه نیست ، می باید ﺁن را نقد کند و بداند که حتی اگر یک تن نترسد و « فکر» ی از این نوع را نقد کند و بر این نقد پای فشرد، « فکر جمعی جبار » محل و مجال جمعی شدن نمی یابد.
صدارت : پهلوی، خامنه‌ای، کودتاهای ۱۳۳۲ و ۱۳۶۰، درسی آموزنده برای برپایی، و پویایی، و پیشبرد مردمسالاری
۲۸ مرداد ۱۴۰۱تکلیف وابستگی به قدرت داخلی، جدیدا پررنگ‌تر می‌شود، و ایرانیان در تظاهرات خودجوش خویش با شعارهای پرشعور از جمله گفتند: «...اصلاح‌طلب، اصول‌گرا - دیگه تمومه ماجرا...» تکلیف وابستگی به قدرتهای خارجی، یا به قول معروف «نوکر اجنبی» بودن، مدت‌ها است که روشن بوده است. منتهی برخی هستند که گوش شنوا و چشم بینا ندارند. حتی اردشیر زاهدی در مورد رجوی و فرقه مجاهدین، و رضا پهلوی و فرقه سلطنت‌طلبی و یا به‌تازگی و با رنگی تازه مشروطه‌خواهی، در مصاحبه با آقای لیمونادی می‌گوید: «…هر دو شون پول بگیر هستند. برای من چه فرق میکند دزد، دزد است. می‌خواهد از این پنجره بیاد، می‌خواهد از آن در. اونی که از عرب پول می‌گیره، اونی که از سیا پول می‌گیره، اونی که از اسرائیل پول می‌گیره، هر کدوم یه اسمی ام دارن، اینا هیچکدوم برای آینده ایران بدرد نمی‌خورن. آینده ایران، آینده ایران جوانان ایران…»
صدارت – پیشنهاد جبهه – مشارکت همگانی در ساختن سرنوشت خوب و خوب‌تر (جلسه۳) اصل۳ از اصول بنیادین توافق در جبهه سیاسی
۱۷ مرداد ۱۴۰۱جریان رشد، جریان بکار افتادن نیروهاى محرکه در درون کشور بر “میزان” عدالت است. در واقع عدالت، ابزار و میزانی است برای سنجش مداوم مقدار رشد جامعه و عمران طبیعت. اما از سوی دیگر، رشد بر میزان عدالت، بدون رها ساختن جامعه از هر نوع سیاست‌ورزی تحت سرمشق “هدف، وسیله را توجیه میکند”، میسر نمی‌شود. در این مفهوم، عدالت، مجموع تدابیرى است که با عملى شدنشان، در روابط فرد با فرد، در رابطه گروههاى اجتماعى با هم و در رابطه جامعه ملى با جامعه‌هاى دیگر، محلى براى نظریه “هدف وسیله را توجیه مى‌کند” نمی‌ماند. در جهان کنونى، با روابط و نظامهاى پیچیده اجتماعی، اقتصادی و سیاسی، لازمه حفظ اصول آزادی و استقلال چه در سطح فردی و چه در سطح حاکمیت ملى، رشدِ همزمانِ فرد و جامعه، توأم با احترام به محیط زیست و طبیعت است. از آنجائى که این انسان است که رشد مى‌کند، دستآوردهاى اقتصادى و علمى و فنى و هنرى، در یک کلام فرهنگ، حاصل رشد استعدادها و توان خلاقه انسان‌هاست. بنابراین، بنام رشد، محروم کردن فردی یا گروهی یا منطقه‌ای یا قومی از آزادى و استقلال، با رشد در تناقض است و همانطور که تجربه دیکتاتوری‌های وابسته نشان مى‌دهد، در این رژیم‌ها، اگر رشدى هم باشد، توسعه عقب‌ماندگی‌هاست نه رشد انسان‌ها.
صدارت (۲۰)مشارکت مردمی و خشونت‌زدا در مدیریت دوران گذار و انتقال حاکمیت به ما مردم ایران-ادامه اصل ۴۸ تا انتهای سند-جلسه(آخر)بیستم
۳۰ خرداد ۱۴۰۱رسانه‌هایِ همگانیِ ملی، که بودجهٌ آنها توسط دولت پرداخت می‌شود، که یعنی در واقع متعلق به خود ما مردم هستند، باید توسط کسانی اداره شوند که توسط خود ما مردم، مستقیما، برای مدت محدودی انتخاب می‌گردند، و در نتیجه، مستقیما، به ما پاسخ‌گو هستند. رسانه‌های شخصی، و رسانه‌های خصوصی، هیچ ارتباطی به «شاخه چهارم» ندارند و همه آنها به صورت مستقل و آزاد از هر چهار شاخهٌ دولت (از جمله شاخه چهارم)، باید بتوانند آزادانه فعالیت کنند.