پنجم اردیبهشت سالگرد عملیات شکست‌خورده امریکا در طبس – خشونت و جنگ، برنده قدرت‌ها، بازنده ملت‌ها

در هرگونه خشونت و جنگی، برنده قدرت‌ها، بازنده ملت‌ها هستند.

آمریکا در ۵ اردیبهشت ۱۳۵۹ (۲۵ آوریل۱۹۸۰) عملیات حمله به ایران را در منطقه طبس به اجرا درآورد. و از ۱۰ خرداد ۱۳۵۹ (۳۱ می۱۹۸۰)، رسماً تحریم اقتصادی علیه ایران را آغاز کرد. در اقدام دیگری، کودتای نوژه را با حمایت سازمان سیا، به اجرا گذاشت که در ۲۰ تیر ۱۳۵۹ (۱۱ ژوئیه۱۹۸۰) با ناکامی روبرو شد.

Operation Eagle Claw, the failed attempt to rescue 52 Americans held hostage in the U.S. Embassy in Iran. led by Navy Adm. James Holloway on April 24, 1980
A short time later, after one of six helicopters failed to make it to Desert One, the mission was called off by President Jimmy Carter. As troops and equipment were leaving Desert One, a helicopter — its pilot disoriented by blowing sand — struck a C-130. The five airmen and three Marines died in the ensuing explosion.
Among its findings, the Holloway Report noted that deficiencies in planning, along with problems with multiple military services working together, contributed to the failure of Operation Eagle Claw.
“This had never happened in all of U.S. history,” said Doug Ulery, then a major stationed at Hurlburt Field as an aircraft navigator.
Summoned to his wing commander’s office on a Friday afternoon, Maj. Ulery was told to be at the Pentagon at 8 a.m. the next day — not in uniform, but in civilian clothes, to disguise his reasons for being there.
“Everything was top secret,” he said.
According to Ulery, various groups of planners, addressing issues from logistics to radio frequencies, worked separately during much of the planning for Operation Eagle Claw. Complicating matters, Ulery said, was dealing with other nations to get permission for various military activities. In some instances, he said, plans already made had to be scrapped completely to accommodate those changing circumstances.

کاخ سفید که از طولانی شدن زمان تسخیر لانه جاسوسی و شکست عملیات طبس و کودتای نوژه کاملا مضطرب و سر درگم شده بود، به وضوح می‌ دید که «صدام حسین» آمادگی لازم را برای هرگونه فشار به ایران دارد.

استیو بنن  (Stephen Bannon)  استراتژیست ارشد سابق دونالد ترامپ، از افسران نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا بوده و در ناوگان اقیانوس آرام ایالات متحده آمریکا به عنوان افسر سیستم‌های جنگ‌افزاری فعالیت کرده‌است.

در سال ۱۹۸۰، بنن بر کشتی یواس‌اس پال‌فاستر خدمت نظامی می‌کرد و به آن‌ها دستور داده شد که حین عملیات برای آزادی گروگان‌های آمریکایی به سواحل ایران نزدیک شوند. مأموریت با اصابت یک بالگرد آمریکایی به یک هواپیمای آمریکایی دیگر در بیابان ایران و کشته شدن ۸ نفر با شکست مواجه شد.

بنن این مأموریت شکست خورده نجات گروگان‌ها را از لحظات تعیین‌کننده زندگی خود دانسته و آن را به عنوان نمونه سوزناکی از رهبری نظامی و ریاست‌جمهوری شکست خورده می‌داند. او گفت پیش از آن که به این نتیجه برسد که رئیس‌جمهور وقت جیمی کارتر نیروی دریایی را تضعیف کند و به مأموریت نجات ضربه بزند، علاقه‌ای به سیاست نداشته‌است. بنن هفت سال در نیروی دریایی و سه سال در پنتاگون در امور بودجه‌ای فعالیت کرده‌است.[۹] او در گفتگویی در توصیف تجربه خود از لنگرانداختن کشتیشان در ایران گفته‌است: «وقتی ما به ایران رسیدیم مثل این بود که بر ماه فرود بیایی، عین قرن پنجم بود-کاملاً بدوی.»

به گفته بنن، او تا آن زمان علاقه‌ای به دنیای سیاست و مشخصاً سیاست بین‌الملل نداشت. اما ماجرای طبس و بعد از آن، تصمیم مهم جیمی کارتر برای حمله نکردن به ایران، چنان استیو بنن را منقلب کرد که مسیر زندگی‌اش تغییر کرد. او به واشنگتن بازگشت. در پنتاگون مشغول شد و در همان زمان، شیفته رئیس‌جمهور بعدی، رونالد ریگان شد که استراتژی ویژه‌ای برای افزایش قدرت نظامی آمریکا داشت.

در مطلبی که واشنگتن پست در همان روزهای نخست آغاز به کار دونالد ترامپ منتشر کرد، آمده بود که رد مواضع استیو بنن درباره کشورهای اسلامی، تروریسم اسلامی، ممنوعیت ورود مسلمانان و خطرات ایران، قابل ردگیری به تجربه سرنوشت‌ساز او در ماجرای طبس است.

❊❊❊❊❊❊❊❊❊❊❊❊❊❊❊❊❊❊❊❊❊❊❊❊❊❊❊

منبع:  

دیلی نیوز  رادیو فردا

https://www.nwfdailynews.com/article/20190424/NEWS/190429165