صدارت – پیروزی مردم در رفراندمی دیگر. ما توانا هستیم!

علی صدارت در مصاحبه آقای حسین جوادزاده از رادیوعصرجدید– پیروزی مردم در رفراندمی دیگر. ما توانا هستیم!

تاریخ تولید و انتشار: ۱۱ تیر ۱۴۰۰ برابر با ۲ جولای ۲۰۲۱ جمعه

–

مطلب را به شکل صوتی، در همین‌جا بشنوید: 

❊❊❊❊❊❊❊❊❊❊❊❊❊❊❊❊❊❊❊❊❊❊❊❊❊❊❊❊❊❊❊❊❊❊❊❊❊❊❊❊❊❊❊❊❊

❊اطلاع‌یافتن و اطلاع‌دادن، حقی از حقوق بشر است❊

حقوق‌مدارتر شدن و حقوق‌مدارتر کردن، از پیش‌نیازهای برپایی و پویایی یک جامعه مردمسالار است. 

یک راه آسان برای مشارکت در ساختن سرنوشتی خوب و خوب‌تر در اینجا برای شما فراهم شده است: 

لینک مطلب در شبکه‌بندی‌های اجتماعی، برای: عضو شدن و دنبال کردن و مشترک شدن، رای‌دادن، ابراز نظر، پسندیدن، پیاده کردن، به دوستان خود ایمیل کردن، و…، و لطفا هم‌رسانی:

❊

واتساپ:

https://chat.whatsapp.com/IT11IqMZ44v9L62gPRghhu 

❊

یوتیوب:

https://youtu.be/yBq4CEj6skE

❊ 

 سایت: 

http://alisedarat.com/1400/04/11/7937/ 

❊

❊

راههای ارتباط با ما:

http://alisedarat.com/contact-us/

❊

بعد از گذشت حدود یک هفته‌ای از شنبه ۲۸ خرداد ۱۴۰۰ که روز «انتخابات» یعنی در واقع انتصابات «ریاست جمهوری» بود، گرد و خاک‌ها کم کم فروکش می‌کنند و رسانه‌گران خارجی، و شاهدان عینی، از جمله گزارش‌گران نشریه انقلاب اسلامی در هجرت، شهادت بر گسترده بودن تحریم می‌دهند. 

ایرانیان در هر فرصتی که یافتند، رفراندم‌هایی را به رژیم تحمیل و به افکار عمومی نمایان کردند. این همه‌پرسی‌ها اشکال مختلفی داشته‌اند، و با ابعاد مختلف خود را به روشنی نمایان کرده‌اند.

نوعی از رفراندم در تاریخ ۲۱ آبان ۱۳۹۶ در ساعت ۲۱:۴۸ اتفاق افتاد : زلزله کرمانشاه

نوع دیگر آن در رفتارشناسی مردم در دورههای مختلف «انتخابات» بوده است. ولی این آخرین همه‌پرسی طول و عرض و عمق بسیار  متقاعد کننده‌تری را به خود گرفت:

رتبه‌های گزارش شده از این همه‌پرسی اخیر:

رتبه اول: کسانی که در جنبش خودجوش فعال خودداری از مشروعیت‌دادن به رژیم، توسط تحریم «انتخابات» شرکت کردند و آن‌را بیش‌تر از پیش، فراگیرتر کردند. این مجموعه، خود شامل سه گروه بزرگ است، که اکثریت گویایی از مردم ایران را شامل می‌شود: 

۱- کسانی که خیابان‌ها را هم تحریم کردند.

۲- کسانی که حوزهها و صندوق‌های «رای‌گیری» را تحریم کردند.

۳- کسانی که مخالفت خود را با رژیم ولایت مطلقه، با آراء باطله اعلام کردند.

رتبه دوم: کسانی که آراء غیرباطله به صندوق‌ها ریختند. این مجموعه کوچک شامل کروههای ذیل است:

۱- کسانی که به رئیسی و/یا خامنه‌ای عقیده دارند

رتبه سوم: کسانی که هنوز کاملا از استمرارطلبی نبریده‌اند ولی مخالف رئیسی و/یا خامنه‌ای هستند. 

–

برخی از واقعیت‌هایی که هر فردی با رفتن به حوزههای رای‌گیری (همه افرادی که در برآورد فوق، در رتبه‌های دوم و سوم قرار می‌گیرند)، مسئولیت آن‌ها  برای خود می‌خرد، از جمله از این قرارند:

تسلیم شدن به قدرت‌ها در جنگ روانی، و پذیرفتن این‌که خود نیز از جنس خلخالی و لاجوردی، و خاتمی، و روحانی، و خامنه‌ای و خمینی و احمدی‌نژاد و… بشوند، 

تجاوز به حق و حقوق خویش، 

تجاوز به حق و حقوق دیگران، در این نسل و در نسل‌های آینده، 

مشروعیت دادن به رژیم ولایت مطلقه،

درست دانستن و تایید کردن جنایت‌های قوای سرکوب و بسیجی‌ها و… در خیابان‌ها، 

درست دانستن و تایید کردن جنایت‌های قوای سرکوب و بسیجی‌ها و… در زندان‌ها،

«اوجب واحبات» دانستن «حفظ نظام» و لازم دانستن خشونت‌های سیاسی، و اقتصادی، و فرهنگی، و اجتماعی و تجاوزها به حقوق، و فسادها و دزدی‌ها و… و هر فاجعه دیگری برای حفظ نظام،

–

❊

رجوع شود به: مدیریت روزها، و بخصوص ساعات آخر مهلت «رای‌گیری» برای خودداری از مشروعیت دادن به رژیم، چند پیشنهاد عملی (پیشنهادات ۱-۳ برای روزهایی که منجر به ۲۸ خرداد ۱۴۰۰ می‌شدند، پیشنهادات ۴ و ۵ را در ذیل ببینید):

http://alisedarat.com/1400/03/10/7852/

–

۴- روز بعد از «انتخابات» تا روز اعلام نتایج «انتخابات»

– استفاده از همان فهرستها و زیرفهرستها در پیشنهادات ۱-۳ (رجوع شود به: http://alisedarat.com/1400/03/10/7852/ ) برای ادامه دادن ارتباطات، و تدبیر هرچه فراگیرتر کردن  خشونت‌زدایی و نافرمانی‌های مدنی و اعتصابات و اعتراضات و… 

–

از جمله می‌توان به مطالعه این سند پرداخت و با شکستن دیوارهای سانسور، آن‌را به بقیه هم معرفی کرد و به بحث گذاشت: قانون اساسی پیشنهادی بر اساس حقوق پنج گانه

http://alisedarat.com/1398/04/02/4991/  

ـ 

۵- از روز اعلام نتایج «انتخابات» تا فروپاشی رژیم

– اطلاع یافتن و اطلاع دادن حقایق مربوط به نامشروع بودن و بی‌اعتبار بودن رژیم، و دروغ‌ها و تزویرهای رسانه‌ای در مورد «انتخابات» و نتایج واقعی آن،

– بررسی جنبش‌ها و خیزش‌های گذشته، و خودداری از تکرار اشتباهات پیشین. مثلا در خیزش سال ۱۳۸۸، مطالبات آن جنبش خودجوش، توسط عده‌ای، در شعار «رای من کو» ناچیز شد. در نتیجه خیال رژیم و قوای سرکوب، راحت شد که مردم خواهان گذار از این استبداد نیستند و فقط مایلند مهره دیگری از مهرههای رژیم کارگذار ولایت مطلقه باشد. در تایید و پیشبرد شعار خامنه‌ای و شرکا مبنی بر «حفظ نظام، اوجب واجبات است» بعضی از مردم قبول کردند که خطوط قرمزی به آن‌ها تحمیل شود، هرچه محدودیت‌ها و خطوط قرمز بیشتری توسط برخی از مردم پذیرفته شد، عرصه بر آن‌ها و بر سایر ایرانیان تنگ‌تر شد. در این ۱۲ سال، باز هم وضعیت مردم بدتر و بدتر و… باز هم بدتر شده است. با ادامه حیات این رژیم، حیات ملی ما بیشتر و بیشتر در خطر خواهد بود، و سرنوشت‌های باز هم بدتری را برای خود رقم خواهیم زد.

– 

❊

شرایط برای استقرار و استمرار و پیش‌برد مردمسالاری در ایران، با پشت به قدرت (قدرتهای داخلی و خارجی، قدرتهای دولتی و غیردولتی) و با روی به ملت، فراهم است. با اجبار رژیم برای برپایی «انتخابات» بار دیگر این گوی توفیق و کرامت را، در میان افکنده‌اند. 

ادامه وضع موجود بدون این‌که وضعیت ایران و ایرانیان باز هم بدتر و بدتر شود، و یا کوچکترین امید بستن به امکان هرگونه اصلاحاتی در رژیم ولایت مطلقه برای احقاق حقوق مردم، خیال‌بافی و چون گردکان بر گنبد است!

❊

❊

❊

بعضی گزارشات از ایران که حاکی بر به وقوع پیوستن و اکنون عملی شدن پیشنهادات فوق دارند.

نکته بسیار مهم این است که بایسته است ایرانیان به گذشته بنگرند و به توانایی‌های خود بیاندیشند. تکان کوچک دیگری لازم است که رژیم را، که پایه‌هایش متزلزل‌تر نیز شده‌اند را براندازد. 

هیچ راهی بجز عبور از رژیم ولایت مطلقه نیست!

سرشت رژیم، هر گونه اصلاح و تحول را، حتی اگر واقعا در آن مطالبات اصلاح‌طلبانه و تحول‌خواهانه و اصول‌گرایانه، خیر و خوبی برای ایران و ایرانیان در نظر گرفته شده باشد را در جهت سرکوب‌گرتر، و  وحشی‌تر، و فاسدتر، و…، و ویران‌گرتر شدن، به نفع خود، مصادره می‌کند.

 فقط اشاره‌ای به تعداد کمی از این گزارشات، به قرار ذیل:

🔴 تجمع اعتراضی دانشجویان واحد تهران جنوب

دانشجویان واحد تهران جنوب دانشگاه آزاد اسلامی امروز در اعتراض به افزایش ناگهانی شهریه در «مجتمع ولیعصر» تجمع کردند.

در حال حاضر تقریبا همه این دانشجویان بدهی دارند و با این شرایط و افزایش سرسام آور قیمت ها که هر ترم نیز بیشتر میشود، امکان دارد خیلی ها نتوانند به تحصیل ادامه دهند.

 به دانشجویان تنها کمتر از یک هفته برای پرداخت این بدهی به وجود آمده مهلت داده شد و در غیر این صورت امکان شرکت در امتحانات برای دانشجویان وجود ندارد.

 همین موضوع باعث شد این اعتراضات خیلی سریع به صورت تجمع در محل دانشگاه صورت بگیرد. 

همچنین با عکاسی و فیلم برداری و پخش آن برخورد شد و در نهایت دانشجو ها با ریاست دانشگاه، آقای صالحی، صحبت کردند و ایشان اعلام کردند که مشکل را نمیتوانند حل کنند و باید به مدیر مالی در ساختمان مرکزی دانشگاه واقع در خیابان «ایرانشهر» مراجعه کنند.

در نهایت ۲ نماینده اعتراضشان را با ایشان در میان گذاشتند که باز به یکی دیگر از مسئولین در همان ساختمان مرکزی ارجاع داده شدند (آقای عزیزی) ایشان هم در مورد شهریه ها گفتند که ۲۲ درصد افزایش داشته و باید پرداخت شود. 

البته این افزایش شهریه ۲۲ درصد نبوده و با دانشجویان با پیگیری از مسئولین متوجه شدند که ۲۲ درصدی که اعلام کردند، حداقل میزان افزایش بوده و درصد افزایش شهریه به دروس اخذ شده و اینکه چقدر آن رشته پرطرفدار است ارتباط دارد بطوری که دروس عملی رشته های پرطرفدار بالغ بر ۸۰ درصد افزایش شهریه داشتند.

این اعتراضات نتایجی هم به همراه داشت. اصلی ترین آن‌ها این بود که امکان شرکت در امتحانات برای افرادی که کمتر از پانصد هزار تومان بدهی دارند مهیا شد. همچنین امکان تقسیط و یا فراهم کردن وام نیز ایجاد شد.

لازم به ذکر است این اولین بار نبوده که در این ترم دانشجویان با افزایش شهریه و بدهی مواجه شدند و افزایش شهریه در پایان ترم برایشان قابل قبول و منطقی نیست.

❊

اعتصاب کارگران صنایع نفت و پتروشیمی ایران از آغاز هفته گسترش بیشتری یافته و دامنه آن به شهرهای دیگر هم کشیده شده است. همزمان عزم واراده کارگران دروحدت وهمبستگی با ۷۰۰  کارگر پیمانی که در پالایشگاه نفت تهران بعد از اعتصاب اخراج شده‌اند،بیشتر از هرزمان شده است. فیلمهای منتشر شده در صفحات مجازی نشان می دهد که کارگران معترض پالایشگاه نفت تهران که روز سه‌شنبه اول تیرماه به همکاران اعتصاب‌کننده خود پیوسته بودند، در همان روز برگه “تسویه حساب” دریافت کرده‌اند.

با این حال روز چهارشنبه دوم خرداد، بر میزان اعتصاب‌ها افزوده شده و گزارش شده که کارگران پروژه‌ای پتروشیمی دماوند، کارگران شرکت تهران جنوب در بندر ماهشهر، کارگران پیمانی پالایشگاه آبادان، کارگران عسلویه، کارگران شرکت راژان در پالایشگاه آدیش، کارگران کیهان پارس در اصفهان هم به اعتصاب سراسری کارگران به نام “کمپین ۱۴۰۰” پیوسته‌اند. 

در روزهای گذشته علاوه بر کارگران پیمانی و پروژه‌ای که قراردادهایشان با شرکت‌های پیمانکار است، هزاران کارگر رسمی شرکت ملی نفت ایران هم اعتصاب کرده بودند. برای مثال اواخر خردادماه کارکنان شرکت پایانه‌های نفتی ایران مانع سوخت‌گیری یک نفتکش در جزیره خارک شدند.

میثم المهدی، فعال کارگری و کارگر فولاد اهواز، در شبکه اجتماعی کلاب‌هاوس گفت که اطلاعیه کارگران رسمی در حمایت از کارگران پیمانی به گفته او “اتفاقی جدید” است که می‌تواند به مطالبات کارگری شکل گسترده‌تری بدهد.

–

کارگران شرکت‌ها ی زیر از شرکت‌های تابعه‌ی پارس جنوبی، در میدان گازی پارس جنوبی دست به اعتصاب زده‌اند:

کارگران شرکت پتروشیمی «عمران صنعت» میدان گازی پارس جنوبی

کارگران شرکت پتروشیمی «صدف»

کارگران شرکت پتروشیمی «جهان پارس»

کارگران شرکت پایندان

کارگران شرکت ساتراپ صنعت

کارگران شرکت سینا پالایش قشم

کارگران شرکت لیدوما

 

کارگران پالایشگاه‌ها و شرکت‌های دیگری که آنها نیز دست از کار کشیده‌اند و به اعتصابات سراسری پیوسته‌اند:

 

کارگران اورهال پالایشگاه نفت تهران

کارگران پالایشگاه آدیش جنوبی

کارگران شرکت ماشین‌سازی اراک

کارگران پالایشگاه تندگویان

کارگران پتروشیمی دنا

کارگران شرکت جهان پارس

کارگران پالایشگاه بیدبلند بهبهان

کارگران فاز ۱۳ (فاز اختر) پارس جنوبی

کارگران فاز ۱۳ کنگان

کارگران پالایشگاه بیدخون

کارگران پروژه‌ای شرکت ای‌جی‌سی پالایشگاه آبادان

کارگران پیمان‌کاری حاجی پور

کارگران شرکت مخازن نفت قشم

کارگران پتروشیمی بوشهر

کارگران پتروشیمی گچساران

کارگران شرکت اکسیر صنعت

کارگران شرکت ریتون

کارگران عملیات دریایی شرکت پایانه‌های نفتی ایران، خارک

 

کارگران پیمانی نفت در پالایشگاه‌ها، پتروشیمی‌ها و نیروگاه‌ها با انتشار بیانیه ای مورخ ۳۰ خرداد ۱۴۰۰درمورد علل اعتصاب ومطالباتشان چنین نوشته اند:

“ما کارگران پیمانی نفت در پالایشگاه‌ها، پتروشیمی‌ها و نیروگاه‌ها در اعتراض به سطح نازل حقوق‌ها و کاهش هر روزه قدرت خرید خود و عدم اجرای وعده های داده شده همانطور که اعلام کرده بودیم اعتصابات گسترده و سراسری خود را از سر میگیریم و با تجمع در مقابل مراکز کاری‌مان پیگیر مطالبات خود میشویم. در همین راستا روز ۲۹ خرداد همکاران پروژه ای ما در شرکت فراب نیروگاه بیدخون با مطالبه‌ی افزایش دستمزدها و خواست ۲۰ روز کار و ۱۰ روز مرخصی که اصطلاحاً طرح بیست ده نامیده میشود دست به اعتصاب زده و به صورت جمعی نیروگاه را به قصد خانه‌های خود ترک نمودند. این کارگران اعلام کرده‌اند که تا زمانیکه به خواسته های آنان پاسخ داده نشود به نیروگاه بازنخواهند گشت”.

کارگران پیمانی می نویسند:اعتصاب ما یک اعتصاب اخطاری است و یک هفته در جریان خواهد بود و در روز نهم تیر به صف همکاران رسمی خود که اعلام اعتراض کرده اند خواهیم پیوست. ما در این یک هفته‌ی اعتراضمان با جمع شدن در محل های کار خود تلاش میکنیم که تصمیم گیری جمعی بکنیم و صدای خود را به گوش همکاران کارگرمان در همه جا برسانیم”.

 https://www.facebook.com/100050297461318/posts/340830824270164/?d=n

کارگران پیمانی دراین بیانیه خواستهای خودرا به قرار زیر به روشنی چنین بیان کرده اند:

– -حقوق هیچ کارگر شاغل در نفت نباید کمتر از ۱۲ میلیون باشد و باید فورا سطح دستمزدها افزایش یابد و به نسبتی که قیمت اجناس افزایش می یابد سطح مزد کارگران نیز بالا رود. بعلاوه سایر سطوح مزدی کارگران باید بر اساس توافق با نمایندگان منتخب کارگران صورت گیرد

– تعویق پرداخت دستمزدها جرم و یک دزدی آشکار است. حقوقها باید هر ماه بموقع پرداخت شود.

– -ما به کار موقت و پیمانی اعتراض داریم و خواستار کوتاه شدن دست پیمانکاران و داشتن امنیت شغلی و دائمی شدن قراردادهای کاری مان هستیم. اخراج کارگر ممنوع 

-قوانین برده وار مناطق ویژه اقتصادی که حصاری بین ما و بخش های دیگر کارگری در سطح جامعه است و بر اساس آن کارفرمایان مفتخور دستشان برای هرگونه تعرضی به زندگی و معیشت ما باز گذاشته شده است، باید فورا لغو شوند.

– -ما خواستار ایمن شدن محیط کارمان هستیم. محیط های کار ما مثل یک بمب انفجاری است و حریق های مهیب، سقوط از ارتفاع، آلودگی های صوتی در اثر انفجار مواد نفتی، استشمام مواد سمی و شیمیایی در کنار غیر استاندار بودن وضع بهداشت و درمانگاهها، دارد هر روز از ما قرمانی میگیرد و سبب صدمات جانی و روحی بسیاری به کارگران شده است. کار در گرمای طاقت فرسای تابستانی و نبود تجهیزات لازم سرمایشی و دستگاههای تهویه هوای استاندارد فشار کار را صد چندان کرده است. صنعت نفت یک بخش بزرگ سودآور جامعه است. باید مراکز کاری ما امن باشد و با بالاترین استانداردهای محیط زیستی مجهز باشد. باید در صنعت نفت بودجه کافی برای امن شدن محیطهای کار و تجهیز مراکز کاری به امکانات سرمایشی و گرمایشی مورد نیاز و دستگاههای تهویه هوا به میزان مورد نیاز، بالا بردن استاندارد بهداشتی در خوابگاهها و اماکن عمومی چون دستشویی ها و حمام و … اختصاص داده شود.

– -ما کارگران نفت از امنیتی بودن محیط های کارمان به ستوه آمده ایم و باید به این وضعیت خاتمه داده شود. تشکل و تجمع و اعتراض حق مسلم ماست.

 – در خاتمه حمایت قاطع خود را از همکاران رسمی مان در نفت که اعلام کرده اند چنانچه به خواستهایشان جواب داده نشود در نهم تیر دست به اعتراض خواهند زد و فراخوانشان به تجمع در آن روز است، اعلام میکنیم.

 خواستهای بر شمرده ما خواستهای همه کارگران نفت از جمله همکاران رسمی ما نیز هست. بعلاوه این همکاران به نحوه افزایشات مزدی سال ۱۴۰۰ که در واقع تعرضی به زندگی و معیشتشان است، تحمیل مالیات های سنگین بر حقوقهایشان و عدم اجرایی شدن ماده ده و در نتیجه آن حذف برخی از آیتم های مزدی شان اعتراض دارند. محور اعتراض همکاران رسمی همچون ما کارگران پیمانی موضوع دستمزد و عدم کفاف آن برای مخارج زیستی و معیشتی مان است و افزایش سرسام آور قیمت اجناس و یک قلم بزرگ آن مسکن و محرومیت از بیمه های پایه ای چون درمان و تحصیل رایگان برای همه و داشتن حق مسکن فشار زندگی را برای ما و همه مردم در جامعه دشوار و مشقب بار کرده است. ما خواهان تحقق این حقوق پایه ای و برخورداری از درمان و تحصیل رایگان برای همه مردم هستیم. زندگی شایسته انسان حق همه ما مردم است”.

 کارگران رزمنده ایران که به طور کلی مبارزات تاریخی گرانقدروهمپای آن تجارب تشکیلاتی و سندیکائی فراوانی را پشت سرگذاشته اند ، برای نیل به مطالبات و آرمانﻫﺎﻯ خود طی نسلﻫﺎﻯ گذشته متشکل و متحدانه مبارزه کرده و در این راه قربانیان بی شماری را در راه آمال و اهداف خود به جای گذاردهﺍند. کارگران شرکت نفت در سال ۱۳۵۷ با بستن لوله های نفت یک نقش تاریخی را در ایران رقم زدند وشعار” کارگر نفت ما رهبر سر سخت ما” به حق به یک شعار عمومی بدل گردید. کارگران صنعت نفت بودند که در انقلاب میلیونی  وعظیم بهمن ۵۷ با اعتصاب درخشان خود کمر رژیم منفور پهلوی را شکستند و در براندازی او نقش تعیین کننده ای ایفا نمودند. امروز هراس رژیم سرمایه داری اسلامی از کارگران ایران بی دلیل نیست. اوازاعتصاب سراسری و یگانگی کارگران نفت بیش از هر اعتصاب دیگری وحشت دارد و ازهمین رو برای بقای منحوسش دست به هر دسیسه وهرسرکوب وتوطئه ای می زند.اما اعتصابات سراسری اخیر نشان داد که رمز پیروزی کارگران ایران وهمه زحمتکشان اتحاد وهمبستگی سراسری ومبارزه ای متحد است وتنها ازاین طریق است که می توان سرانجام به پیروزی رسید. 

❊ 

اعتصابات کارگران جهانی شده است و تا کنون فدراسیون بین‌المللی پتروشیمی اینداستریال، پلاتفرم سندیکاهای کارگری سوئد از کارگران اعتصابی نفت در ایران اعلام حمایت و پشتیبانی کرده است و این نشانه مهمی از تاثیر این اعتصابات است.

نقش فعالین جنبشهای اعتراضی همچون زنان و دانشجویی و دیگر جنبشهای اعتراضی در حمایت از اعتصابات کارگران و مطالباتشان بسیار مهم هست و انقلاب زنانه فراخوان میدهد که با تمام قوا این اعتصابات حمایت شود.

خانوادههای کارگران هم نقش مهمی خواهند داشت و میتوانند با تشکیل کمیته های همبستگی در اطلاع رسانی و پیشتبانی از کارگران نقش ویژه ای داشته باشند.

تا کنون (چند روز پیش) ۶١ مرکز در اعتصاب سراسری به سر می‌برند و امید است که کارگران دیگر مراکز هم با تجمع و اعتصاب به این واقعه مهم تاریخی بپیوندند.

خواسته کارگران در این اعتصابات «افزایش دستمزد به ۱۲ میلیون تومان در ماه» و «تغییر نوبت مرخصی به ۲۰ روز کار و ۱۰ روز مرخصی» است. در حال حاضر، آنها در ازای ۲۴ روز کار، ‌از ۶ روز مرخصی برخوردار می‌شوند…. مطالبات دیگری هم مطرح هستند، از جمله این‌که «دستمزدها به موقع پرداخت شوند، دست پیمانکاران از صنعت نفت کوتاه شود، و اخراج کارگران و قوانین برده‌وار مناطق آزاد اقتصادی لغو شوند».

«رعایت استانداردهای بهداشتی، محیط‌زیستی و ایمنی محیط کار، بالا بردن استانداردهای بهداشتی خوابگاه‌ها و سرویس‌های بهداشتی، پایان دادن به امنیتی‌سازی محیط‌های کار، به رسمیت شناخته‌شدن حق تشکل‌یابی، برگزاری تجمع و اعتراض کارگران» از دیگر مطالباتی هستند که کارگران، اعلام کرده است.

انقلاب زنانه با تاکید بر اینکه اعتصابات کارگران میتواند به یک اعتصاب عمومی و سراسری منتهی شود، اعلام می کند راه رهایی مردم ایران از مسیر سرنگونی جمهوری اسلامی به واسطه یک انقلاب عظیم میگذرد،‌انقلابی که کارگران نیروی محرکه و تعیین کننده آن هستند.

https://www.facebook.com/1625160953/posts/10223237317234306/?d=n 

❊

کارگران شرکت آرتا انرژی شاغل در پتروشیمی اردبیل، به اعتصاب سراسری کارگران صنعت نفت پیوستند

❊

سه شنبه ۸ تیر ۱۴۰۰، شماری از  استادان دانشگاه آزاد در اعتراض به دریافت دستمزد های زیر خط فقر در مقابل ساختمان مجلس شورای اسلامی در تهران تجمع کردند.

❊

همراهان گرامی٬ لطفا دادخواست خانم نیره انصاری، حقوق‌دان، متخصص حقوق بین‌الملل و کوشنده حقوق‌بشر درباره محاکمه ابراهیم #رئیسی (عضو هیئت مرگ) را بخوانید و امضا کنید:

رئیسی به چندین فقره جنایت علیه بشریت متهم است.

دادگاه های عادلانه‌ای داخل ایران که قادر به محاکمه و تعیین مجازات ابراهیم رئیسی باشد، وجود ندارد.

بنابراین خواستاریم که ابراهیم رئیسی بدلیل جنایات علیه بشریت و کشتارجمعی که از جمله جرائم بین‌المللی است٬ به استناد مواد ۲۷ و ۲۸ اساسنامه دیوان کیفری بین المللی و نیز اصل صلاحیت قضایی جهانی، توسط دادگاه کیفری بین المللی تحت پیگرد قضایی و دستگیری و مورد محاکمه قرار گیرد.

از این بیش ما تنها خواستار اجرای عدالت هستیم. همچنین می خواهیم که جامعه جهانی نگرانی های ایرانیان را مورد توجه قرار دهد و مناسب‌ترین شیوه کیفری را که در برگیرنده همه موارد جنایت علیه بشریت که در قوانین بین المللی موجود است، برای استلزام پاسخگویی رئیسی به جنایات فجیع‌اش مد نظر قرار دهد.

https://www.daadkhast.org/petition/207407/