جنگ در عراق علت‌ها و راه‌ حل ما، همبستگی ملی جمهوری‌خواهان ایران

چه کسی می‌تواند به آسانی قبول کند که سرزمینتمدن‌های دیرینه و پربار خاورمیانه چون سومر، آکد و آشور که در دورانی بخشی از قلمروهخامنشیان، سلوکیان،اشکانیان و ساسانیان محسوب می شده در قرن بیست و یکم به نابودی کشیده ‌شده و به محل هرج‌ و مرجی بزرگ و جنگ مذهبی بین شیعه و سنی مبدل گردد و پاره‌پاره شود.

علت‌های اساسی این شرایط سه گانه می‌باشند:

• استبداد و دیکتاتوری داخلی
• استعمار و دخالت خارجی
• تبعیض و سر کوب مردم و فساد دستگاه حاکمه

از زمانی که دخالت کشورهای خارجی در امور داخلی سرزمین عراق به جهت منابع زیرزمینی آن شروع شد، این کشور به یکی از نظام‌هایی تبدیل گردید که اساس حکومت هایش مبتنی بر زور و کودتاهای پی‌درپی و اشاعه دیکتاتوری و مخالفت با اصل حق تعیین سرنوشت مردم به وسیله خودشان، قرار گرفت. اگر چه صدام حسین نخستین و آخرین دیکتاتور کشور عراق به شمار نمی‌رود، اما ماجراجویی ها و خود بزرگ بینی های این فرد در شرایطی که امروز کشور عراق در آن به‌سرمی‌برد بی‌تأثیر نبوده است، زیرا او یکی از نمونه‌های برجسته دیکتاتوری در جهان به شمار می‌رفت که هرگز به رأی مردم گردن ننهاد و به هیچ کدام از مخالفین خود اجازه حضور در صحنه سیاسی را نداد.

عامل دیگری که باعث شرایط کنونی در عراق شده است دخالت کشورهای خارجی و حمله نظامی امریکا و اروپا برای سرنگونی صدام و صادر کردن “دموکراسی” به این کشور بود که نتایج شوم آنرا امروز به راحتی مشاهده می‌کنیم. به‌طوری‌که خانم هیلاری کلینتون در کتاب خود تحت عنوان “انتخاب سخت” که به تازگی انتشار یافته است اقرار می‌کند که “رأی مثبت دادن من به حملة امریکا به عراق یک اشتباه بود”. به راستی وضعیت کنونی عراق یکی از نمونه‌های بارز این سیاست‌های خلاف‌کارانه قدرت‌های خارجی است که مردمی بیچاره باید از اثرات اقتصادی و سیاسی آن سال‌های متمادی رنج ببرند و از نظر انسانی حقوق خود را از دست بدهند و تلفات بزرگی را تحمل کنند. هدف کشورهای غربی و برخی از کشور های منطقه از جمله عربستان و اسرائیل، تجزیه این کشورها و برهم زدن مناسبات کنونی سیاسی و اقتصادی منطقه بسود منافع خود است .

درکشور عراق، با تنوعات مذهبی، به ویژه در پنجاه سال اخیر همواره تبعیض وجود داشته است و در دوران حاکمیت صدام حسین این تبعیضات چه از نظر مذهبی و دینی و چه از نظر قومی از اهمیت فراوانی برخوردار بوده است. پس از سرنگونی صدام حسین از سوی مدعیان برقراری صلح جانشین او نیز کوچک‌ ترین گامی در جهت از بین بردن یا کاهش تبعیض ها در این کشور برداشته نشد. ادامه این تبعیض‌ها باعث ادامه خشونت‌های گذشته و چه‌بسا افزایش آنان گردید. خشونتی که امروز در عراق از سوی سنی‌ها به مردم شیعه اعمال می‌شود درواقع پاسخ به خشونتهائی است که از ده سال پیش از سوی جانشینان صدام حسین به مردم سنی وارد آمد و آنان را بطور کلی از صحنه سیاست و دخالت در امور کشورداری کنار گذارد. همینطور آقای مالکی که فردی غرق در فساد اقتصادی می باشد دامنه تبعیض را تا حقوقهمه شهروندان از جمله شیعه نیز ادامه داده است

پس مشاهده می‌شود که سیاست‌ های تبعیض گرایانه، فساد دستگاه حاکمه و توسل به زور و در تنگنا قرار دادن بخشی از باشندگان یک جامعه ایجاد خشونت می‌کند و نمی‌تواند باعث پیشرفت، امنیت و صلح در جامعه بشود.

ما معتقدیم برقراری صلح در این کشور تنها با تعطیل دیکتاتوری و استبداد و هر گونه سیاست‌های تبعیض گرایان و عدم دخالت کشورهای خارجی میسر است.

از نظر همبستگی ملی جمهوری‌خواهان ایران برای اینکه مردمان عراق بتوانند در صلح و امنیت به زندگی خود ادامه دهند چاره ای غیر از جدایی نهاد دین از دولت و استقرار یک دولت حقوقمدار که برآیند مشارکت همه عراقی ها باشد، وجود ندارد.

همبستگی ملی جمهوری‌خواهان ایران باور دارد که جمهوری اسلامی ایران، که خود نظامی است مبتنی بر حاکمیت دین و مذهب، استقرار تبعیض و استبداد و فساد وتضیع حقوق مردم و اتلاف ثروت ملی، نیز در زمینه اعمال قدرت در کشور عراق بی‌تأثیر نبوده است. از نظر ما جمهوری اسلامی که با سیاست‌های ماجراجویانه و دخالت گرایانه خود تا کنون حقوق مردم و امنیت سرزمین ایران را از نظر سیاسی و اقتصادی و فرهنگی مورد مخاطره قرار داده است نه تنها حق بلکه هیچگونه مشروعیتی ندارد که بنام ایران و بجای مردم آن به این سیاست‌ها ادامه داده و در امور داخلی کشورهای دیگر از جمله عراق دخالت کند.

ما کشتارهای انسان‌های بی‌گناه را که توسط گروه‌های مختلف در گیر در جنگ داخلی عراق به ویژه خشونت‌های وحشتناک و جنایت های تبلیغاتی داعش را به شدت محکوم می‌کنیم و این اعمال را خلاف انسانیت و حقوق بشر می‌دانیم و راه حل را اتخاذ سیاستی مبتنی بر صلحی پایدار با رفع هرگونه تبعیض مذهبی و قومی میدانیم.

دوشنبه ۹ تير ۱۳۹۳ – ۳۰ ژوئن ۲۰۱۴
همبستگی ملی جمهوری‌خواهان ایران ( همجا)