تنها دبیرستان اسرائیل که در آن فارسی آموزش داده می‌شود نوجوانان را برای کار اطلاعاتی نظامی آماده می‌کند

  صدای آمریکا: بخش فارسی صدای آمریکا نخستین رسانه فارسی زبانی است که توانسته است به تنها مدرسه اسرائیل در نزدیکی تل‌آویو که در آن به نوجوانان اسرائیلی خواندن، نگارش، و گویش به زبان فارسی آموزش داده می‌شود،‌ دسترسی پیدا کند. حدود بیست و چند تن از دانش‌آموختگان این مدرسه برای ایفای نقش‌های مهم اطلاعاتی در ارتش اسرائیل، واجد شرایط شناخته شده‌اند.

اسرائیل می‌خواهد با اجرای پروژهٔ یک ژنرال بازنشستهٔ اسرائیلی، که رسالت تازه‌ای را در کلاس درس پیدا کرده است، تعداد کارشناسان فارسی زبان خود را که سیاست‌های دشمن قدیمی‌اش، یعنی ایران، را درک می‌کنند، افزایش دهد.

سرتیپ (بازنشسته) پینی اشمیلوویچ از سال ۲۰۱۴ تاکنون مدیریت برنامه ایران در دبیرستان بن‌گوریون در شهر مرکزی شهر پتاح تیکوا را برعهده داشته است. این دبیرستان که به نام دیوید بن‌گوریون، اولین نخست وزیر اسرائیل، نام‌گذاری شده، تنها دبیرستان دولتی اسرائیل است که یک دوره تخصصی را برای شناخت مردم ایران و گردانندگان اسلام‌گرای آن کشور که خواستار از میان بردن کشور یهود هستند، برگزار می‌کند.

در حدود پنجاه دانش‌آموز در این مدرسه به صورت داوطلبانه در این برنامه مورد تایید دولت موسوم به برنامه «ایران، امنیت، و اطلاعات» شرکت کرده‌اند. همه نهصد دانش‌آموز این مدرسه به رایگان و بدون پرداخت شهریه در آنجا تحصیل می‌کنند.

دانش‌آموزان هفته‌ای پنج ساعت خواندن، نگارش، و گویش به زبان فارسی را فرا می‌گیرند. آنها در هر دو هفته پانزده واژه را از بر می‌کنند تا به این ترتیب در پایان این دوره دو ساله بتوانند مکالمات ابتدایی را به زبان فارسی انجام دهند.

در این برنامه هفته‌ای سه ساعت نیز به آموزش نوجوانان ۱۶ و ۱۷ ساله درباره پشتیبانی ایران از گروه‌های ستیزه‌جوی دشمن اسرائیل و ریشه‌های مداخله ایران، کشوری با اکثریت شیعه، در مناقشه‌های منطقه‌ای با همسایگان عرب سنی خود، اختصاص دارد.

زبان عربی معمولا تنها زبان انتخابی است که در سطح دبیرستان در اسرائیل ارائه می‌شود. در این دبیرستان شهر پتاح تیکوا نیز در حدود پنجاه دانش‌آموز برای یادگیری زبان عربی نام‌نویسی کرده‌اند. فراگیری زبان انگلیسی برای همه دانش‌آموزان اجباری است.

در بازدید اخیر بخش فارسی صدای آمریکا از این دبیرستان برخی دانش‌آموزان گفتند که آنها به این دلیل در کلاس مربوط به ایران شرکت کرده‌اند که می‌خواهند بخت خود را برای انجام کارهای ارزشمند اطلاعاتی به عنوان بخشی از دوران سربازی اجباری‌شان پس از فارغ‌التحصیلی، افزایش دهند.

یکی از پسران دانش‌آموز به نام یوتم گفت: «من حالا دانش بهتری درباره زبان‌ها دارم و در مورد کاری که انجام می‌دهم، جدی هستم. وقتی شما وارد امور اطلاعاتی می‌شوید، باید صادق باشید و بدانید که باید راز نگهدار نیز باشید. و من فکر می‌کنم که از پس آن برمی‌آیم.»

اشمیلوویچ که در شین‌بت – آژانس امنیت داخلی اسرائیل که وظیفه آن مقابله با تهدیدهای تروریستی و جاسوسی است – خدمت می‌کرد، طی چهار سال شاهد دانش‌آموختگی پنجاه دانش‌آموز از این برنامه متمرکز بر ایران بوده است. او گفت که در حدود بیست تن از آنها وارد یگان‌های اطلاعاتی نظامی شده‌اند و به باور او در آن‌جا می‌توانند آموخته‌های‌شان را مورد استفاده بهینه قرار دهند.

اشمیلوویچ گفت: «من نمی‌دانم چه زمانی بین ما و ایران صلح برقرار خواهد شد، و آیا اصلا چنین اتفاقی خواهد افتاد یا نه. اما فکر می‌کنم برای اسرائیل داشتن تعداد کافی از افرادی که بدانند ایران چیست و بتوانند در زمینهٔ رابطه بین ایران و اسرائیل تاثیرگذار و کنشگرا باشند، بسیار مهم است.»

اسرائیل از معدود کشورهایی است که در آنها خدمت سربازی برای مردان و زنان اجباری است. مدت خدمت اجباری، که از سن هجده سالگی آغاز می‌شود، برای مردان دو سال و هشت ماه، و برای زنان دو سال است. کسانی که با داشتن مهارت‌های زبان فارسی به کارهای اطلاعاتی می‌پردازند، آموزش‌های زبانی بیشتری را از سوی ارتش خواهند دید تا دانش زبان فارسی‌شان به سطح بالاتری ارتقاء پیدا کند.

حنا جهان‌فروز، یک خواننده و آموزگار اسرائیلی متولد ایران، در دبیرستان بن‌گوریون زبان فارسی و فرهنگ ایرانی را آموزش می‌دهد. او گفت که از نگاه او هیچ‌گونه تضادی میان تمرکز او بر آموزش فرهنگی، و تاکید بخش‌های دیگر این دوره بر آماده‌سازی دانش‌آموزان برای ایفای نقش‌های نظامی، وجود ندارد.

جهان‌فروز گفت: «نخست آن که من می‌خواهم اسرائیل ایمن باشد. و دوم آن که اگر ما در اسرائیل بتوانیم برای ایرانیان داخل ایران کاری کنیم که آنها به آزادی دست یابند، و دانش‌آموزان نیز بتوانند از (این برنامه برای دستیابی به آن هدف) استفاده کنند، من هم با آن مشکلی ندارم؛ چون مردم در ایران شایستهٔ آزادی هستند و این برنامه می‌تواند خارق‌العاده باشد.»

یکی دیگر از شاگردان او به نام نداف گفت که این دوره بر اهداف او در زمینه خدمت نظامی تاثیرگذار بوده است.

او گفت: «با توجه به همه مشکلاتی که ما با ایران، با اعراب در اسرائیل، و با کشورهای همسایه داریم، من می‌خواهم بیشتر با استفاده از زبان فارسی به اسرائیل، در دستیابی به صلح کمک کنم و قصد بدی ندارم.»

جهان‌فروز گفت که او می‌خواهد با مفرح کردن روند یادگیری زبان فارسی، از جمله با به‌کارگیری سرود و ترانه، کاری کند تا شاگردانش مردم ایران را دوستان خود بدانند؛ اگرچه برخی از این شاگردان حاضرند به جمع‌آوری اطلاعات درباره دولت آن کشور بپردازند.