گفتگوی آقای بنیصدر و علی صدارت : (2)تمرکز قدرت و متلاشی شدن جوامع

گفتگوی آقای بنیصدر و علی صدارت : (۲)تمرکز قدرت و متلاشی شدن جامعه‌ها

تاریخ تولید: بیست و چهارم دی ماه ۱۳۹۷ برابر با ۱۴ ژانویه ۲۰۱۹ دوشنبه

شنبه‌ای که گذشت، نهمین هفته از جنبش جلیقه زردها بود و علیرغم تمهیدات امنیتی دولت آقای ماکرون، ادامه پیدا کرده است.

و در بروکسل، عده زیادی به فراخوان بیش از ۷۰ سازمان و انجمن حقوق بشری جواب مثبت دادند و در تظاهرات شرکت جستند و از جمله شعارها «زنده باد همبستگی بین‌المللی» بود.

وقتی مازاد تولید و نیروهای محرکه بخواهد در باز شدن جامعه بکار افتد، طبقه سلطه‌گر فعال می‌شود و به مبارزه و تخریب طبقه میانه جامعه می‌پردازد. در روابط قوا، سلطه پویایی پیدا می‌کند و افراد خود در زندان بد و بدتر محبوس می‌کنند. بدین معنی که یا در بخش زیرسلطه متلاشی می‌شوند و یا بخش در سلطه‌گر ادغام می‌گردند. با متلاشی شدن افراد طبقه متوسط و نیروهای محرکه، جامعه متلاشی می‌شود.

متلاشی شدن جامعه، موضوع مهمی بود که در دوره پهلوی، توسط آقای بنیصدر مورد تحقیق قرار گرفته بود. این موضوع مهم، به ایران محدود نمی‌شود و در هر جامعه‌ای که روابط قوا، توازن ضعفها را به هرچه بیشتر مثبت‌تر شدن موازنه‌ها سوق میدهد، واضح‌تر مشاهده می‌شود. این متلاشی شدن، در جوامع زیرسلطه، مشهودتر بوده‌اند و به وضوح لمس می‌شوند. البته در جوامع مسلط، که روابط براساس اصالت زور و قدرت و خشونت و سلطه تنظیم می‌گردند هم این تلاشی و گسست، وجود داشته ولی نامحسوس‌تر بوده است.

کریستف گیلوی (Christophe Guilluy) در کتاب جدید خود (No Society) جنبش خودجوش «جلیقه زردها» را که هرچه فراگیرتر می‌شود و علیرغم عقب نشینی‌های حکومت آقای ماکرون، شنبه نهم خود را هم پشت سر گذاشت را به درستی، نه یک ریشه، بلکه علامتی از یک بیماری خوانده است.

ریشه این بیماری، قدرت، اصالت قدرت، و اعتیاد به قدرت در بخشی مهمی از همه طبقات همه جوامع امروز است.

به دنبال شکسته شدن اسطوره رشد، واژههایی چون «ضد رشد» و یا «رشد پس رفتنی» و یا «بی‌رشد» بکار برده می‌شود.

تاماس پیکتی، نویسنده کتاب «سرمایه در قرن ۲۱» که در سال ۲۰۱۳ منتشر و از پرفروش‌ترین‌ها شد، اخیرا گفته است که اگر قرار بود امروز آن کتاب را بنویسد، باید از رشد نابرابری‌ها با ارقام بسیار بیشتری چکایت می‌کرد. نابرابری، نه تنها یک ویژگی سرمایه‌داری است، و بلکه مهمتر از آن «موتور» ماشین عضیم سرمایه‌داری به حساب می‌آید.

جنبش جلیقه زردها در فرانسه که در پایان سال ۲۰۱۸ شروع شد، مانند انقلاب ۱۳۵۷ در ایران، جنبشی از لایه‌های پایین جامعه است.

وقتی مردم می‌پذیرند که برای تغییر دادن باید اول خود تغییر کنند، تحول از پایین صورت می‌گیرد و ایرانیان بدون رویکرد به قدرتهای خارجی و داخلی، دنیا را با انقلاب ۱۳۵۷ وارد عرصه‌ای نوین نمودند. جنبش جلیقه زردهای فرانسه نیز، بدون رهبری فرد و یا گروه و حزب خاصی، توسط خود مردم و بدون هیچ رییس و مرئوسی، از طریق شبکه‌بندی‌های اجتماعی مدیریت شده است.

وقتی در یک جامعه، مردم بنا را بر شناسایی حقوق و عمل به حقوق می‌گذارند، تحول از لایه‌های پایین جامعه شروع می‌شود، و بدین ترتیب مراجعه به قدرتهای خارجی و داخلی بلاموضوع میشود.

❊

فایل صوتی کم حجم در تلگرام برای ایران:

http://t.me/sedaratMD/753

❊

فایل در کانال یوتیوب علی صدارت:

https://youtu.be/_GuJYBMs7IA