صدارت: جنبش خودحوش و رویکرد مردمی به خط استقلال و آزادی به عنوان بدیل

علی صدارت: جنبش خودحوش و رویکرد مردمی به خط استقلال و آزادی به عنوان بدیل.

شعارهای شعورمندی که در جنبش پائیز ۱۳۹۶ در بیش از ۱۰۰ شهر (به قول خود مقامات این رژیم) ایران در عصیان‌های مردمی، سرداده شدند،  پژواکی است از راه حلی که ایران و ایرانی را به سرمنزل نقطه‌ای غیرقابل بازگشت از مردمسالاری برساند. این حضور مردم در میدان ساختن سرنوشت خویش است که حتی رسانه‌ها را مجبور می‌کند که خط استقلال و آزادی و و لایترجمهور مردم را به عنوان بدیل رژیم ولایت مطلقه فقیه، به افکار عمومی معرفی کند. 

این خط و ربط، با رهبرسازی و رهبربازی مخالف است ولی مردم بارها اعتماد خود را به خط مصدقی‌ها، به عنوان سخن‌گوی جنبش خودجوش به وضوح فریاد زده‌اند. 

در این راستا، توجه دقیق به این مصاحبه، از اهمیت زیادی برخودار است.

فایل صوتی کم‌حجم برای ایران:

فایل تصویری: 

https://ir.voanews.com/a/red-line/4372503.html

فایل صوتی

مصاحبه مهدی فلاحتی با ابوالحسن بنیصدر در برنامه خط قرمز از تلوزیون صدای امریکا

یازدهم اردیبهشت ۱۳۹۷

مهدی فلاحتی: «…. ایجاد ائتلافی است برای یک بدیل سیاسی –

یعنی مشخصا و با صراحت عرض میکنم، یعنی خود آقای ابوالحسن #بنی‌صدر، به عنوان بدیلی برای رهبری اپوزیسیون

– و در این اپوزیسیونی که باید ائتلاف داشته باشد، و لااقل اکثریتش زیر یک چتری باشد، و بتواند این قدرت را داشته باشد که پیش برود. چقدر شما فکر کرده‌اید و به چه نتیجه‌ای رسیده‌اید؟»

ابوالحسن #بنیصدر: «….جامعه امروز محتاج یک بدیلی است که توانا به کار جمعی باشد. 

ما بنا نداریم بر این‌که یک فردی شاخص بشود و بقیه بشوند آلت! نه! 

می‌خواهیم یک جمعی، منتها جمعی که کاملا متناسب باشد با آن هدفهای انقلاب یا تحولی که در پیش است……..به نظر من لازم نیست که ما یک انقلاب جدیدی بهش دست بزنیم – لازم است که آن انقلاب را به عنوان تجربه ادامه بدهیم و به نتیجه برسانیم. 

……رژیم شاه رفت ولی ساختار اداری، ساختار نظامی، ساختار اقتصاد مصرف محور، همه سر جایش ماند. آن بدیل یا باید این توانایی را داشته باشد که این ساختار را تغییر بدهد یا جذب آن ساختار می‌شود. مشکل ما در مشروطه همین بود، در ملی کردن نفت همین بوده (با اینکه مصدق استوار بود، خوب در عمل دیدیم که بخشی از همکاران او جذب آن قدرتی شدند که کودتا کرد بر ضد او) همین مشکل را در ۵۷ داشتیم.

بالاخره این مشکل را باید یک روزی حل کنیم! بخواهیم این‌را حل کنیم، باید این بدیلی که به جامعه پیشنهاد می‌شود: 

کاملا منطبق باشد با استقلال، آزادی، حقوق شهروندی، حقوق ملیو حقوق طبیعت، و حقوق ایران به عنوان عضو جامعه جهانی

و توانا به اجرای آن برنامه‌ای که با اجرای آن این ساختار استبدادی – دولت استبدادی – یعنی دستگاه اداری، نیروی مسلح، و اقتصادی که متناسب است با این استبدادی که اقتصادی که رانت‌محور و مصرف‌محور است. 

آن چیزی که است که جامعه ایرانی به آن نیاز دارد.

این بدیل باید:

یک قسمتش در خود جامعه مدنی عمل کند تا این جامعه بتواند رکن دموکراسی وارد عمل شود. 

یک قسمت دیگرش باید آماده باشد تا دولت را تصدی کند – این از لحاظ بدیل.

طبیعتا یک قانون اساسی می‌خواهد مشتمل بر آن حقوق پنج‌گانه (حقوق انسان، حقوق شهروندی انسان، حقوق ملی، حقوق طبیعت، و حقوق ایران به عنوان عضو جامعه جهانی)»

مهدی فلاحتی: «خوب این قانون اساسی قاعدتا باید نوشته بشود، تدوین بشود و در اختیار عموم قرار داده بشود و در واقع بر پایه این برنامه یک ائتلاف شکل بگیرد – چون برنامه گروهها و احزابی که تا بحال معرفی شده، منجر به ائتلاف گسترده‌ای در اپوزیسیون نشده – 

این قانون اساسی چگونه تدوین میشود و کی تدوین می‌شود؟»

ابوالحسن بنی‌صدر: «عرض کنم، این نگارش از کسانی که در حقوق واردند در رشته‌های مختلف عمل می‌کنند و واردند، این‌ها دارند روش کار می‌کنند. 

این [قانون اساسی] دو بخش دارد:

یکی آن اصول [حقوق] پنج‌گانه است و اصول قانون اساسی که بیان‌کننده این حقوق هستند – از دید تهیه‌کنندگان نخستین منشور جامع و نسبتا کامل حقوق است در مقایس جهان.

دوم سازماندهی نظام جدید که از دید تهیه‌کنندگان، جمهوری خواهد بود که دولت، ارگان‌های دولت، قوای (از دید ما) چهارگانه، چون ما وسایل ارتباط جمعی را هم به عنوان قوه [قوه چهارم در کنار سه قوه فعلی یعنی قوه مقننه، قوه قضائیه و قوه مجریه] وارد می‌کنیم در قانون اساسی، برای اینکه این جهان امروز، نمی‌توان وسایل ارتباط جمعی را و نقش بزرگشان را در تحول جامعه‌ها و اینکه راه رشد بروند و یا نروند، نادیده گرفت.»

فلاحتی: «آقای بنیصدر، فکر می‌کنید که این پیش‌نویس قانون اساسی پیشنهادی، تا کی تمام شود؟»

ابوالحسن بنیصدر: «گفتم که نگارشش تمام شده، این بازنویسی از لحاظ رم حقوقی آماده بشود.»

فلاحتی: «یعنی در اختیار عموم دادنش؟»

ابوالحسن بنیصدر: «امیدوارم در همین ماههای آینده کاملا آماده بشود و به جامعه پیشنهاد بشود.»

فلاحتی: سوال دوم اینست که آیا تصور می‌کنید (چون شما یک جمله‌ای گفتید، گفتید که انقلاب را به عنوان یک تجربه ادامه می‌دهیم تا به نتیجه برسد و لزوی نیست که حتما به انقلابی دست بزنیم) سوال من اینست که آیا گمان شما، ارزیابی شما اینست که خود جمهوری اسلامی ایران کیتواند استحاله بشود به یک حکومت دموکراتیک و یا به طور کلی باید این حکومت باید به عنوان یک نظام سیاسی نابود بشود؟»

ابوالحسن بنیصدر: «به نظر من این قابل اصلاح نیست، چون اگر بود که شده بود! نیست برای اینکه هیچ نظامی را نمی‌شود برخلاف محورش اصلاح کرد – محور این نظام هم ولایت مطلقه فقیه است که هم ضد اسلام است، هم ضد رشد است، هم ضد استقلال است، هم ضد آزادی!!»

فلاحتی: بسیار سپاسگزارم آقای ابوالحسن بنیصدر