دموکراسی

افزایش تورم و گسترگی فقر، دغدغه‌ی بسیاری از مردم است. به مناسبت سال‌گرد اشغال سفارت امریکا در تهران (۱۹۷۹-۱۰-۴) به عنوان مهمترین عامل و اولین قدم در به بی‌راهه بردن انقلاب، و جای‌گزین کردن انقلاب با ضد انقلاب، و همچنین به مناسبت ۵ نوامیر ۲۰۲۴، فردا، که روز انتخابات ریاست جمهوری در امریکا است، مطالبی را در جلسه این دوشنبه مورد بحث قرار می‌دهیم. 
کودتای انتخاباتی که توسط ریگن و شرکا در اکتبر ۱۹۸۰ واقع شد، به نام اکتبر ساپرایز ثبت شد، و ریگن به ریاست جمهوری رسید.
کودتای انتخاباتی مشابه‌ی هم در سال ۱۹۶۸ توسط نیکسون اتفاق افتاد، و نیکسون به ریاست جمهوری رسید.
رفسنجانی در مقام ریاست مجلس: …در آینده خواهند گفت که ما رئیس جمهور امریکا را تعیین کردیم… (نقل به مضمون)
ریگن و شرکا برای جلوگیری از آزاد کردن گروگانها به بنی‌صدر مراجعه کردند ولی چون او نپذیرفت شریک جرم این عمل غیرقانونی بشود، آنها به طراحان و مدیران کودتای خرداد۱۳۶۰ در ایران مراجعه و آزادی آنها را درست تا روز و ساعت تلحیف ریگن برای ریاست جمهوری به تعویق انداختند.
بیشتر بخوانید:    
https://alisedarat.com/2024/10/31/13718/   
اکتبر ساپرایز، از ویتنام تا غزه! و البته باز هم وطن ما!

همانطور که متاسفانه پیش‌بینی در مورد ایجاد وقفه در جنبش زن زندگی آزادی به علت پشت کردن به ملت، و روی کردن به پهلوی درست از آب در آمد، بدون شک  پشت کردن به ملت، و روی کردن به نتانیاهو و هر اجنبی دیگری، زمان رسیدن به سقوط فیزیکی رژیم را طولانی‌تر می‌کند.

حمله اسرائیل و هر قشون دیگری، محکوم است! و منجر به طولانی‌تر شدن زمان رسیدن به سقوط فیزیکی می‌گردد!
❊
وجه مشترک حمله اسرائیل؟ مرگ خامنه‌ای؟ کودتا؟ چیست؟
خارج از من هستند،
موکول به آینده هستند،
موجب انفعال هستند،
زمان رسیدن به سقوط فیزیکی رژیم را طولانی‌تر و خشونت‌آمیزتر می‌کنند،
دوران موقت بعد از فروپاشی رژیم را طولانی و خشونت‌آمیز می‌کنند،
بعد از فروپاشی مستبد فعلی، و بعد از دوران موقت، خطر حفظ ساختار استبدادی فعلی و برآمدن مستبدان بعدی را بیشتر می‌کند،

سکوت تو، انفعال ما، کم کاری من = خود را شریک جرم تجاوزها به حقوق بشر کردن!
میزان سکوت و تحمل امروز من است که میزان خشونت‌های فردا را پیش‌بینی می‌کند!
به هر میزان که تجاوزها به حقوق را امروز تحمل کنم، به همان میزان، فردا ابعاد کیفی و کمّی خشونت‌ها بیشتر خواهد شد!
–
پیام و دعوت انقلاب را بشنوم:
پشت به قدرت (قدرت‌های داخلی و خارجی، قدرت‌های دولتی و غیردولتی، قدرت‌های غربی و شرقی) و روی به ملت (همکاری برای هرچه فراگیرتر کردن جنبش خودجوش و اتحاد حول محور حقوق)

بریایی و پویایی و پیشبرد مردمسالاری در وطن ما، بدون یک جنبش هرچه فراگیرتر و مستمر و پایدار در ایران غیر ممکن است,

 نیز بدون یک تلاش مردمی و هماهنگ در تمام دنیا، مشکل‌تر خواهد بود. 

این واقعیت در مورد سایر کشورها نیز صادق است. 

سرنوشت همه‌ی ما شهروندان دهکده جهانی، بسیار در هم تنیده است.
باید پرسید که بعد از ۷۸ جلسه قبلی مجمع عمومی سازمان ملل، و به علت آن جلسات و به‌خصوص سخنرانی‌های ایراد شده در آن جلسات، اتفاق اتفاقات مهم و مثبت در دنیا چه بوده است؟

این روزها مصداف است با سالگرد حمله صدام به ایران (۴۴ سال پیش) و اعلام روز جهانی صلح (۴۳ سال پیش) است.

۴۵ سال از انقلاب اسلامی ایران می‌گذرد. این هر سه واژه‌ی «انقلاب»، و «اسلام»، و «ایران» باید بار منفی و منفور پیدا می‌کرد. آن بهار، باید به خزان و زمستان مبدل می‌شد. زمستانی که «بس ناجوان‌مردانه سرد» است