۳ بهمن ۱۴۰۱
فردا روز صد و سیم جنبش خودجوش ۱۴۰۱ است.
جنبشی که توانسته با افکار عمومی دنیا، تماس برقرار نماید و آنها را به پشتیبانی خود فرا بخواند.
قدرتهای داخلی، در تلاش بودهاند تا با خشونت و نیز با تزویرهای مختلف، جنبش را از جوشش بیاندازند.
گرچه هیچ یک از قدرتهای خارجی هم مایل نیستند که نظامی واقعا مردمسالار در ایران متصدی تدبیر امور میهن بگردد، بسیاری از آنها، تحت فشار افکار عمومی خود، مجبور به طرفداری از جنبش مردم ایران شدهاند.
انقلاب ۱۳۵۷ حدود ۱۳ ماه بهطول انجامید.
از جمله دلایل مهم پیروزی انقلاب ۲۲ بهمن، ویژگی براندازانه و نه اصلاحطلبانه، و همچنین ویژگی خشونتزدایانه آن بود.
جنبش خودجوشی ۱۴۰۱ هم که ۱۳۰ روز دوام یافته است، برانداز و خشونتزدا بوده است.
ویژگی مهم دیگر هم پشت کردن جنبش به قدرتها (قدرتهای داخلی و قدرتهای خارجی، قدرتهای دولتی و قدرتهای غیردولتی، قدرتهای غربی و قدرتهای شرقی) بوده است.
با بیش از ۴-۵ دهه تجربه، و انتقال آن به دهه هشتادیهای وطن، سره از ناسره متمایز شده است. اخیرا برخی کسانی که روی به قدرت داشتهاند، در توئیتگیت ۵+۱ و وکالتگیت، پشت به ملت کردند.
این رسواییها که از پس ققنوسگیت!، و فرشگردگیت! و مشروطهگیت! و ایران نوینگیت! و… آمد، به خوبی نشان داد که قدرتهای خارجی از ساخته و پرداختهکردن بدیل وابسته، بیش از پیش عاجز و علیل شدهاند.
متاسفانه افراد و تشکیلاتی که روی به قدرت و پشت به ملت داشتهاند، با نزدیک شدن به قدرت و آنها که از رانتهای عظیم رسانهای برخوردار هستند، با دست خود باعث شدهاند که توسط ملت ایران، طرد و منزوی بشوند.