صدارت: پیشنهاد جبهه (۵)مشارکت همگانی در ساختن سرنوشت خوب و خوب‌تر. اصول بنیادین توافق در جبهه سیاسی (جلسه۵)

علی صدارت: پیشنهاد جبهه – مشارکت همگانی در ساختن سرنوشت‌های خوب و خوب‌تر.

اصول بنیادین توافق در جبهه سیاسی (جلسه پنجم)

اصل پنجم: اصل استقلال بنیاد دولت از بنیاد دینی و مرامی و ایدئولوژیکی

تاریخ تولید و انتشار: ۳۱ مرداد ۱۴۰۱ برابر با ۲۲ آگوست ۲۰۲۲ دوشنبه

❊

فراخوان مجامع اسلامی ایرانیان برای تشکیل جبهه مردمسالاری و مبارزه برای استقرار و استمرار دولت حقوقمدارِ لائیک در ایران

تاریخ انتشار:  ۲۰۱۱-۱۰-۳۰

http://majame.com/archive/Articles/pdf/farakhan.htm

تاریخ بازنشر= ۳۱ اردیبهشت ۱۳۹۹

http://alisedarat.com/1399/02/31/6140/

❊

مطلب را به شکل صوتی، در این‌جا بشنوید:

❊

مطلب را به صورت تصویری در این‌جا ببینید و در هم‌رسانی مشارکت بفرمایید: 

اینستاگرام:

 https://www.instagram.com/tv/ChkjBPTg2Jm/ 

❊

یوتیوب:

 https://youtu.be/83Pil_IyIPY 

❊

مطلب را همچنین می‌توانید به شکل صوتی، در رسانه‌های ذیل بشنوید و هم‌رسانی بفرمایید:

واتساپ:

در واتساپ با شناسه: 

علی صدارت-نظر، خبر، تحلیل

با آدرس:

https://chat.whatsapp.com/IT11IqMZ44v9L62gPRghhu  

❊

تلگرام:

1. https://t.me/sedaratMD/1492
2. https://t.me/sedaratMD/1493
3. https://t.me/sedaratMD/1494 
4. https://t.me/sedaratMD/1495
5. https://t.me/sedaratMD/1496

❊ 

پادکست:

https://anchor.fm/sedarat/episodes/–e1mrf9g

❊❊❊

❊

۵. اصل استقلال بنیاد دولت از بنیاد دینی و مرامی و ایدئولوژیکی

به باور ما، رأی و خواست شهروندان تنها منشاء حقانیت نظام سیاسی می‌باشد و حاکمیت فقط از طریق رای مردم و قانون برخاسته از اراده عمومی انجام می‌گیرد.

البته هیچ قانونی نمی‌تواند با حقوق ذاتی انسان و کرامت او مغایرت داشته باشد.

بر این اساس، دولت باید لائیک و نسبت به هر دین و عقیده و مرامی بی‌طرف باشد، و بیانگر هیچ‌گونه برداشت رسمی از دین و یا عقیده و مرام خاصی نباشد.

باورمندان به هر عقیده و دین و مرامی در فعالیتهای سیاسی خود از حقی برابر برخوردارند و می‌توانند به طور برابر در تصمیم‌گیریهای عرصه عمومی مشارکت کنند، ولی هیچ برداشتی به صرف دینی بودن و نیز هیچ اعتقادی و مرامی رسمیت نمی‌یابد و یا دارای موقعیت ویژه نخواهد بود.

اگر دینی و یا مرامی بخواهد مدعی حق ویژه و موقعیت برتر شود، اصل مردمسالاری که مبتنی بر حق برابر همگان در رهبری است به خطر می‌افتد و دولت به خودکامگی کشیده می‌شود.

از سوی دیگر، اصل بی‌طرفی دولت به معنای رد هرگونه دین‌ستیزی و معاندت با دین و دین‌باوران و یا هر باور دیگری می‌باشد.

برپایی دولت لائیک از دید ما، نه تنها به معنای دین‌ستیزی نیست بلکه این چنین دولتی می‌تواند پاسدار ارزش‌ها و اخلاقیات نیکوی جامعه باشد.

هر کسی آزاد است هر دین و یا مرامی را با هر تفسیری از آن و در هر برهه از زندگی خویش، با تاکید بر اصل غیر قابلِ اغماض خشونت‌زدایی، پذیرا باشد.

قانون اساسی لائیک ضامن آزادی دین و مرام تمامی شهروندان می‌باشد.

❊

سه اصل بنیادین اعلامیه جهانی لائیسیته:

۱-تکیه بر حقوق

۲-تفکیک دولت از نهادهای دینی

۳-نفی تبعیض

❊

لائـیـسـیـتـه، و ابـهـام‌زدایـی از تـعـریـف آن: 

وقتی پندار، از قدرت دوری بجویید و به سمت و سوی حقوق‌مداری میل کند، تعریف مفهوم لائیسیته را، در مفهومی بالینی و معنایی عملی، این‌گونه می‌توان ارائه نمود:

هر شهروندی مختار است که به طور هرچه خودانگیخته‌تر، عقیده و دین را بدون هیچ اکراهی اتخاذ کند؛

هر شهروندی مختار است که به طور هرچه خودانگیخته‌تر، نوع آن عقیده و دین را بدون هیچ اکراهی، خودش انتخاب کند؛

این خودانگیختگی است که لائیسیته را در سطح افراد و هسته‌های مردمی و به تبع آن در سطح جامعۀ مدنی و ملت، به طور عملی، و به شکلی پویا، متبلور می‌کند.

این تبلور پویا، با اشراف به حقوق ذاتی بشر و حقوق شهروندی و حقوق ملی، و بر اساس این حقوق (از جمله، و به خصوص، استقلال و آزادی) استوار است. 

یک چنین جامعه و ملتی به این ترتیب، نوعی قانون اساسی تدوین می‌کند که آکنده از حقوق و واکنده از هرگونه مرام دیگری باشد، 

و بدین ترتیب مردم و هسته‌های مردمی، به طور مداوم و پویا،

و با حضور هرچه فراگیرتر و هرچه خودانگیخته‌تر در میدان ساختن سرنوشتی خوب و خوب‌تر حضوری مستر دارند، و با خشونت‌زدایی، لائیسیته را هرچه بیشتر به قدرت‌های دولتی و قدرت‌های غیردولتی تحمیل می‌کنند که قدرت و دولت نسبت به نهادهای دینی و عقیدتی، پیوسته بی‌طرف‌تر بگردد، و گسترۀ خصوصی از هرگونه سانسور و ممیزی و خشونت و تجاوز قدرت، پیوسته به میزان بیشتری مصون بماند، 

و قلمرو خصوصی و جامعۀ مدنی از تجاوز قدرت‌های دولتی و خصوصی و غیردولتی، پیوسته به میزان بیشتری مصون بماند.

این نباید دستاویزی برای قدرت باشد، که در روند هرچه فردی‌تر کردن و منزوی‌تر کردن افراد، از آنچه که امروز در دنیا می‌بنیم هم فراتر بروند. (انچنان که قدرت‌های امروز می‌کنند، و چه خوش گفت که: «انسان امروز، در حد یک شماره ناچیز شده است»)

تکلیف دین و عقیده را، خود مردم و هسته‌های مردمی، معین می‌کنند، و نه مدرسه، و نه مسجد، و نه دولت، و حکومت، و نه قدرت‌های غیردولتی،  و یا هر قدرتی دیگر.

در عین حال، لائیسیته به این معنی نیست که افراد مجبور هستند بی‌دین و یا بی‌عقیده باشند. تحمیل بدون عقاید دینی و دنیوی بودن، تزویری بیش نیست، چنین چیزی محال ممکن است!

و هم‌چنین، لائیسیته به معنی کوشایی در خشونت‌زدایی و نپذیرفتن تبعیض و سانسور و تعرض و تخریب در دو جبهۀ فعال است:  

۱-خشونت‌زدایی و نپذیرفتن تبعیض به علت باورهای دینی و عقیدتی، توسط مخالفان و قدرت‌های دولتی و غیردولتی، علیه خویش. 

۲-خشونت‌زدایی و نپذیرفتن تبعیض به علت باورهای دینی و عقیدتی، توسط مخالفان و قدرت‌های دولتی و غیردولتی، علیه هر فرد و گروه دیگری. اهمیت این دومی از آن اولی، اصلا کمتر نیست.  

بدین ترتیب، جامعه مدنی، ابتدا خود به‌صورت پویا به این مفاهیم عرفان می‌یابد، و سپس عمل به این مفهموم لائیسیته  را از جامعه سیاسی مطالبه می‌کند. در نتیجه، احزاب و تشکیلات و افرادی که روی به قدرت و پشت به ملت دارند، و به دین و عقیده، بیش از دستمایه‌ای برای رسیدن به قدرت، و ماندن در قدرت، و بکار بردن قدرت برای پیش‌برد منویات قدرت نظر ندارند، به مردم شناسانده می‌شوند. مردم و هسته‌های مردمی، خشونت‌زدایی و نفی تبعیض‌های دینی و عقیدتی را از جامعه سیاسی، مطالبه می‌کنند، و به دولت تحمیل می‌کنند. در چنین جامعه‌ای، با چنین شهروندانی، اگر فعالان جامعه سیاسی، از قدرت دوری نجویند و به مردم نزدیک نشوند، به زودی منزوی و حذف خواهند شد. 

❊❊❊ 

آدرس مطلب در سایت: 

http://alisedarat.com/1401/05/31/9256/

❊❊❊

❊❊❊

❊❊❊

ضرورتی تاریخی و حیاتی جهت استقرار و استمرار مردمسالاری، تشکیل جبهه‌ای حقوقمدار و لائیک متشکل از هسته‌های مردمسالار

– بخش اول

http://alisedarat.com/1390/10/26/62/

http://alisedarat.com/1390/10/26/62/

❊

– بخش دوم

http://alisedarat.com/1390/11/10/60/ 

http://alisedarat.com/1390/11/10/60/

❊

– بخش سوم

http://alisedarat.com/1390/11/17/59/

http://alisedarat.com/1390/11/17/59/

❊

سلسله بحث‌هایی در باره:

چگونگی تلاش‌ها برای مشارکت هرچه فراگیرتر در ساختن سرنوشت‌های خوب و خوب‌تر: 

جبهه؟  حزب؟  هسته؟  انفرادی؟

هر کدام از این روش‌ها، برای خود اهمیت و جا و مکانی دارند. در این سلسله بحث‌ها، به همه آن‌ها خواهیم پرداخت.

در مورد تلاش‌ها از نوع جبهه‌ای، لینک‌های قسمت‌های قبلی این بحث‌ها از این قرار هستند:

جلسه اول:

http://alisedarat.com/1401/05/03/9104/ 

جلسه دوم:

http://alisedarat.com/1401/05/10/9139/ 

جلسه سوم:

http://alisedarat.com/1401/05/17/9171/ 

جلسه چهارم:

http://alisedarat.com/1401/05/24/9229/ 

جلسه پنجم:

http://alisedarat.com/1401/05/31/9256/ 

جلسه ششم:

http://alisedarat.com/1401/06/07/9292/ 

جلسه هفتم:

http://alisedarat.com/1401/06/14/9304/

جلسه هشتم:

http://alisedarat.com/1401/06/21/9324/

جلسه نهم:

http://alisedarat.com/1401/06/28/9336/

جلسه دهم:

http://alisedarat.com/1401/07/04/9348/ 

جلسه یازدهم:

http://alisedarat.com/1401/07/25/9422/ 

جلسه دوازدهم:

http://alisedarat.com/1401/08/02/9545/ 

جلسه سیزدهم:

http://alisedarat.com/1401/08/09/9573/ 

جلسه چهاردهم:

http://alisedarat.com/1401/08/16/9600/

جلسه پانزدهم:

http://alisedarat.com/1401/08/23/9676/ 

❊