صدارت -پیشنهاد جبهه-مشارکت همگانی در ساختن سرنوشت خوب و خوب‌تر(۲)اصول(۱و۲)بنیادین توافق در جبهه سیاسی

علی صدارت– پیشنهاد جبهه برای مشارکت همگانی در ساختن سرنوشت خوب و خوب‌تر (جلسه ۲) اصول بنیادین توافق در جبهه سیاسی – اصل اول و دوم، از بخش دوم از فراخوان مجامع اسلامی ایرانیان برای تشکیل جبهه مردمسالاری و مبارزه برای استقرار و استمرار دولت حقوقمدارِ لائیک در ایران

تاریخ: ۱۰ مرداد ۱۴۰۱ برابر با ۱ آگوست ۲۰۲۲ دوشنبه

زمان : ساعت ۲۱ به وقت ایران(۹ شب)

❊

مطلب را به شکل صوتی، در همین‌جا بشنوید:

❊

مطلب را همچنین می‌توانید به شکل صوتی، در رسانه‌های ذیل بشنوید و هم‌رسانی بفرمایید:

واتساپ:

در واتساپ با شناسه:

علی صدارت-نظر، خبر، تحلیل

با آدرس:

https://chat.whatsapp.com/IT11IqMZ44v9L62gPRghhu

❊

تلگرام:

https://t.me/sedaratMD/1466

❊

پادکست:

https://anchor.fm/sedarat/episodes/ep-e1lvfig

❊

فراخوان مجامع اسلامی ایرانیان برای تشکیل جبهه مردمسالاری و مبارزه برای استقرار و استمرار دولت حقوقمدارِ لائیک در ایران:

بخش دوم؛

اصول بنیادین توافق در جبهه سیاسی مردمسالار و لوازم آنها.

۱. اصل آزادی

آزادى به مفهوم نبود زور و خودکامگی است و در فطرت هر انسان است.

آزادی در سطح فردی، رها بودن از هر جبر و اکراه، در اجرای تصمیمی است که آدمی به استقلال گرفته است.

جمهور مردم برای شرکت در امور جامعه آزاد هستند و از کسی نمی‌توان این حق را گرفت.

هر انسان به خاطر انسانیتش منزلت دارد و حقوقش باید حفظ شود. پس لازم است رعایت حقوق بشر و نیز مبارزه با انواع سانسورها و انواع مرامها و روشهای سلطه گر را مسئولیت خویش بدانیم.

آزادى نه تنها پذیرش حق اعتراض بلکه وظیفه دانستن آن، و فراهم آوردن امکان رشد همگانى در راستای احترام به حقوق بشر است.

به رسمیت شناختن برابری حقوقی همه شهروندان بدون در نظر گرفتن تفاوتهای نژادی، جنسیتی، قومی، زبانی، مذهبی و شیوه های زندگی فردی، یا به دیگر سخن، لغو هرگونه تبعیض جنسیتی و تأمین برابری حقوق زنان با مردان، محتوای اصل آزادی را تشکیل می دهد.

تعهد به اعلامیه جهانى حقوق بشر لازمه کار در هسته‌های مردمسالار است. آزادى در عقیده و دین، اندیشه و بیان، اجتماعات و انجمنها، احزاب و سندیکاها، انتخاب نوع پوشش و فراهم آوردن امکانات شرکت فرد فرد انسانها در مسئولیت‌های اجتماعی، حق تک تک افراد جامعه صرفنظر از جنسیت، دین، مرام و نژاد است.

همچنین آزادی بدین معنی است که از لحاظ حاکمیت ملی، هیچ مقام دینى و یا سیاسى و یا اقتصادى و یا اجتماعى و یا فرهنگی، قیّم ملت نیست. فرد فرد ملت در حاکمیت، به طور تجزیه ناپذیر، سهیم و شریکند. نمی‌توان بنام دفاع از استقلال کشور آزادی‌ها را محدود کرد و یا بنام دفاع از آزادیها استقلال کشور را به خطر انداخت. اصل آزادی در ارتباط با خارج از کشور بدین معناست که هیچ مقام و قدرت خارجى نیز در حاکمیت مردم ایران شریک نیست.

به طور مشخص، شکنجه و رفتارها و کیفرهای موهن و ضدانسانی، مانند به دارآویختن، سنگسار و شلاق و قطع اعضا و نظائر آن که ممنوعیت آنها در اسناد بین المللی حقوق بشری تصریح شده اند، چون ناحقند و ضد کرامت انسانی، مردود بوده و باید کنار گذاشته شوند.

۲. اصل استقلال

استقلال ارزشی است که همزمان به چند معنا مورد نظر است؛ استقلال در سطح فردی به معنای رها بودن انسان از هر جبر و زوری برای اتخاذ تصمیم و نفی نگاه ابزاری به آدمی است و در سطح ملی، استقلال فضایی است که در آن حق حاکمیت ملی محقق می‌شود. استقلال مستلزم عدم مراجعه به قدرتهای خارجی و عدم دخالت دادن مستقیم و غیر مستقیم آنها در امور داخلی کشور است، ازاینرو نبایستی قدرتهای خارجی را محور سیاست داخلی و خارجی کرد. استقلال شامل حفظ تمامیت ارضی و دریایی و فضایی کشور است.

استقلال اگرچه به معنای رشد در حالت عدم وابستگی است ولی به معنای انزوا نیست، بلک مشارکت فعال و انتقادی در ایجاد صلح پایدار و همزیستی مسالمت آمیز در سطح منطقه ای و جهانی و ایجاد ائتلافی جهانى براى پایان دادن به منازعات سلطه گرانه و سازش و ستیزهای آشکار و نهان در جهان است. استقلال، در این معنا، ایجاد رابطه با ملتهای دیگر بر اصل موازنه عدمی/منفی است. یعنی روابط خارجی کشور باید بر اساس حقوق ملی (که جهان شمول است) و احترام به آن تنظیم شود.

و از آنجا که استقلال ضامن سلامت و شکوفایی حیات ملی است، گروههای پایبند به این اصل، متعهد می‌شوند که در نظر و عمل خود از هر گونه وابستگی مادی و غیر مادی، به ویژه از نظر مالی به قدرتهای خارجی، مستقل باشند و از دخالت دادن قدرتهای خارجی در تصمیم گیری‌های خود شدیدا اجتناب ورزند. استقلال اعضای جبهه مردمسالار مستلزم مخالفت با هرگونه خط دهی وآلترناتیوسازی قدرتهای بیگانه برای ایران است.

❊

❊❊❊

قدرت‌ها در جنگ روانی، به برخی از هموطنان باورانده‌اند که:

«…مردم می‌دانند که چه نمی‌خواهند، ولی نمی‌دانند که چه می‌خواهند…»

و یا:

«…اگر این‌ها بروند، چه کسی جای اینها بیاید…»

در پاسخ به این دروغ‌ها، به این پیشنهادات توجه بفرمایید:

پیشنهاد:

قانون اساسی پیشنهادی بر اساس حقوق پنج‌گانه

(به‌همراه سند اساسی دوران گذار برای انتقال حاکمیت به مردم ایران)

http://alisedarat.com/1398/04/02/4991/

«این سند متعلق به هیچ شخص و گروه خاصی نیست، و صاحب آن در واقع، همگیِ خود ما مردم ایران هستیم. در نتیجه، ضمانت اجرایی اصول این سند هم همگیِ خودِ ما مردم ایران هستیم»

❊❊❊

❊

پیشنهاد:

رسانه‌هایِ همگانیِ ملی، که بودجهٌ آن‌ها توسط دولت پرداخت می‌شود، که یعنی در واقع متعلق به خود ما مردم هستند، باید توسط کسانی اداره شوند که توسط خود ما مردم، مستقیما، برای مدت محدودی انتخاب می‌گردند، و در نتیجه، مستقیما، به ما پاسخ‌گو هستند.

رسانه‌های همگانی به مثابه شاخۀ چهارم دولت

http://alisedarat.com/1400/01/01/7612/

رسانه‌های شخصی، و رسانه‌های خصوصی، هیچ ارتباطی به «شاخه چهارم» ندارند و همه آن‌ها به صورت مستقل و آزاد از هر چهار شاخهٌ دولت (از جمله شاخه چهارم)، باید بتوانند آزادانه فعالیت کنند.

❊

❊❊❊

’مردم‘ باید یک کاری بکنند! چه باید کرد؟

http://alisedarat.com/1397/08/06/4317/

❊❊❊

❊

❊❊❊

سلسله بحث‌هایی در باره:

چگونگی تلاش‌ها برای مشارکت هرچه فراگیرتر در ساختن سرنوشت‌های خوب و خوب‌تر:

جبهه؟ حزب؟ هسته؟ انفرادی؟

هر کدام از این روش‌ها، برای خود اهمیت و جا و مکانی دارند. در این سلسله بحث‌ها، به همه آن‌ها خواهیم پرداخت.

در مورد تلاش‌ها از نوع جبهه‌ای، لینک‌های قسمت‌های قبلی این بحث‌ها از این قرار هستند: