صدارت- جدایی نهاد دین از دولت، به‌خصوص قوای نظامی-انتظامی-امنیتی
ضرورت استقلال دولت از نهاد دین، با عمل‌کرد دولت‌های تئولژیک اسرائیل و ایران، بیش از پیش ملموس گردیده است. لائیسیته به معنای دین‌ستیزی نیست و بایسته است که در هسته‌های مردمی مورد بحث واقع شود، و در نظر صیقل داده شود، و در عمل تمرین شود. بدین ترتیب وژدان عمومی فردی، و وژدان عمومی همگانی آن را از جامعه سیاسی مطالبه می‌کند. بدین ترتیب، قانون اساسی بر اساس لائیسیته تدوین می‌گردد.
می‌گوید بر اساس کتاب مقدس و روایات، قوم یهود، قوم برتر است، و بقیه برای بردگی آن‌ها آفریده شده‌اند!
می‌گوید خدا گفته تو قوم برتر هستی. خدای کی؟! خدای صهیونیست‌ها؟ خدای کلیمیان مخالف صهیونیسم؟ خدای فلسطینی‌های مسلمان؟ خدای فلسطینی‌های مسیحی؟ تکلیف فلسطینی‌هایی که اصلا به خدا باور ندارند چه می‌شود؟
❊
در امریکا و بسیاری دیگر از کشورهای غربی کار را به جایی رسانده‌اند که نه تنها انتقاد، بلکه فحش و ناسزا علیه شخص اول مملکت، حتی در مقابل خودش، اشکالی ندارد، ولی اگر بگویی بالای چشم اسرائیل ابرو است، با چماق تکفیر بر سرت می‌کوبند، و انواع محرومیت‌های حرفه‌ای، و برچسب‌زنی‌ها و انزواهای اجتماعی را بر تو روا می‌دارند. اگر کلیمی نباشد برچسب «یهودستیزی» و یر «انکارکننده هولوکاست» را می‌خوری، و اگر یهودی باشی برچسب «کلیمیِ از خود متنفر»
صدارت- جدایی نهاد دین از دولت، به‌خصوص قوای نظامی-انتظامی-امنیتی بیشتر بخوانید »