
سند اساسی دوران گذار برای انتقال حاکمیت به مردم ایران. فایل صوتی توسط جهانگیر گلزار
۶ آذر ۱۳۹۸سند اساسی دوران گذار برای انتقال حاکمیت به مردم ایران. فایل صوتی توسط جهانگیر گلزار
سند اساسی دوران گذار برای انتقال حاکمیت به مردم ایران. فایل صوتی توسط جهانگیر گلزار
قانون اساسی بر اساس حقوق پنج گانه( کتاب صوتی) که به مردم ایران و مردم دیگر کشورهای جهان پیشنهاد میشود. گوینده جهانگیر گلزار
از آنجا که "دانستن حق مردم است" پیشتر اسناد مکتوب مربوط به اعدامهای تابستان۱۳۶۷ ارائه گردید. آیت الله منتظری پس از اطلاع از اين اعدامها و در جهت...
جنبش خودجوشی که امروز، ۱۳۶مین روز آن است، از ۳۱ دسامبر ۲۰۲۲ (توئیتگیت)، در بعضی از نقاط ایران، اعتراضات خیابانی کمتری را میبینیم. اعتراضات بعد از وکالتگیت، باز هم کمی کمرنگتر شد. این کمی رقیق شدن اعتراضات، به علت این است که عامل قدرت، در جنبش مردمی، نفوذ کرده. - این طرف رژیم است و آنطرف قدرتهای خارجی هستند، ولی مانند ظروف مرتبط با هم در رابطه هستند. قدرتها با هم در سازش و ستیز هستند، برای منافع خود، هرکدام به اشکال مختلف و متفاوت. ولی جایگاه ما مردم چیست؟ ما چه کارهایی میتوانیم بکنیم؟ مهمترین کاری که میتوان کرد، پشت کردن به قدرت (قدرتهای داخلی و خارجی، قدرتهای شرقی و غربی، قدرتهای دولتی و غیر دولتی)، و روی کردن به ملت است! - از ۲۵ شهریور ۱۴۰۱ که مهسا امینی به قتل رسید، جنبش خودجوش انقلابی مردم، به شکلی کاملا خودانگیخته، اعتراضات را شروع کرد. پیوسته به کمیت و کیفیت جنبش افزوده شد. جوانان غیور، در خیابانهای حقیقی و مجازی در داخل و خارج ایران شعار پرشعور دیگری را ابتکار کردند: بهش نگید اعتراض، اسمش شده انقلاب! ایرانیان، منقلب شدن خود را، با ایستادگی و استقامت در مقابل تجاوزها به حقوق، به جهانیان نشان دادند. با این روش، و بدون دخالت دادن قدرتها (قدرتهای داخلی و خارجی، قدرتهای شرقی و غربی، قدرتهای دولتی و غیر دولتی)، انقلاب ایرانیان، باعث منقلب شدن افکار عمومی در منطقه و در دنیا شد. با استفاده از همان روشهای خشونتزدا و حقوقمدارانه و مردمسالارانه، ما میتوانیم از خلاقیت و ابتکار خود استفاده و با افکار عمومی شهروندان کشورهای خارجی در بیامیزیم، تا با فشار آنها بر دولتهای خود، حمله به ایران و تجاوز به مام وطن ما را محکوم، و از تکرار آن، پیشگیری کنند. درآمیختن با نسل ۲ و ۳ مهاجران ایرانی در سراسر دنیا، از جمله و بهخصوص امریکا و اسرائیل و اروپا، از اهمیت خاصی برخوردار است.
فردا روز صد و سیم جنبش خودجوش ۱۴۰۱ است. جنبشی که توانسته با افکار عمومی دنیا، تماس برقرار نماید و آنها را به پشتیبانی خود فرا بخواند. قدرتهای داخلی، در تلاش بودهاند تا با خشونت و نیز با تزویرهای مختلف، جنبش را از جوشش بیاندازند. گرچه هیچ یک از قدرتهای خارجی هم مایل نیستند که نظامی واقعا مردمسالار در ایران متصدی تدبیر امور میهن بگردد، بسیاری از آنها، تحت فشار افکار عمومی خود، مجبور به طرفداری از جنبش مردم ایران شدهاند. انقلاب ۱۳۵۷ حدود ۱۳ ماه بهطول انجامید. از جمله دلایل مهم پیروزی انقلاب ۲۲ بهمن، ویژگی براندازانه و نه اصلاحطلبانه، و همچنین ویژگی خشونتزدایانه آن بود. جنبش خودجوشی ۱۴۰۱ هم که ۱۳۰ روز دوام یافته است، برانداز و خشونتزدا بوده است. ویژگی مهم دیگر هم پشت کردن جنبش به قدرتها (قدرتهای داخلی و قدرتهای خارجی، قدرتهای دولتی و قدرتهای غیردولتی، قدرتهای غربی و قدرتهای شرقی) بوده است. با بیش از ۴-۵ دهه تجربه، و انتقال آن به دهه هشتادیهای وطن، سره از ناسره متمایز شده است. اخیرا برخی کسانی که روی به قدرت داشتهاند، در توئیتگیت ۵+۱ و وکالتگیت، پشت به ملت کردند. این رسواییها که از پس ققنوسگیت!، و فرشگردگیت! و مشروطهگیت! و ایران نوینگیت! و… آمد، به خوبی نشان داد که قدرتهای خارجی از ساخته و پرداختهکردن بدیل وابسته، بیش از پیش عاجز و علیل شدهاند. متاسفانه افراد و تشکیلاتی که روی به قدرت و پشت به ملت داشتهاند، با نزدیک شدن به قدرت و آنها که از رانتهای عظیم رسانهای برخوردار هستند، با دست خود باعث شدهاند که توسط ملت ایران، طرد و منزوی بشوند.
«هدف» یک ادعا است، زمان آن، زمانِ آینده است. برای اینکه بتوان در زمان حال به ماهیت واقعی آن هدفی که در زمان آینده واقع خواهد شد، پی برده شود، باید به روشها و وسیلههایی که ادعا کننده هدف در زمان حال بکار میبرد، نگریست. این پی بردن، فقط به کار دیگری و دیگران نمیآید، بلکه خود آن فرد مدعی کنندهی هدف هم میتواند به مقصد زمان آیندهی محتوم خود، با بررسی وسیلهها و روشهایی که در زمان حال استفاده میکند، پی ببرد. در موازنه عدمی، هدف و وسیله، غیرقابل جدا شدن هستند، هدف وسیله را توجیه نمیکند، بلکه هدف وسیله را تبیین و بلکه تعیین میکند. هدف خود را در وسیله بیان میکند. اگر هدف حق باشد، وسیله هم میشود حق و حقوق و حقوندی. اگر هدف سلطه و زور و قدرت و توازن قوا باشد، وسیله هم از جنس سلطه و زور و قدرت و توازن قوا خواهد بود، و نه از جنس حق. برای پی بردن به هدف واقعی هر فرد و گروهی (نه تنها برای دیگری و دیگران، بلکه برای خود آن فرد)، باید به وسیلههایی که آنها برای رسیدن به هدف ادعایی استفاده میکنند نگریست.
بدیل یا آلترناتیو چیست؟ کیست؟ بدیل واقعی خود ما مردم هستیم! اگر این افراد، نه!، کدام افراد آری؟ اگر این ساختار، نه!، کدام ساختار آری؟ - سه ماه، و به عبارت دقیقتر، ۱۲۲ روز از منقلبتر شدن مردم، و جنبش خودجوش ۱۴۰۱ میگذرد. در این مدت، بیشتر از قبل، ما به خود و به همدیگر و به سایرین و حتی به افکار عمومی دنیا ثابت کردیم که بدیل واقعی، خود ما مردم هستیم. به دلیل این اثبات است که در این زمان قدرتپرستان وابسته، که از رانت رسانهای عظیمی برخودار بوده و هستند، خود را مجبور میبینتند این واقعیت را به تکرار در مقابل افکار عمومی به زبان بیاورند. ❊ سکوت تو، انفعال ما، کم کاری من = خود را شریک جرم تجاوزها به حقوق بشر کردن!
رسانههایِ همگانیِ ملی، که بودجهٌ آنها توسط دولت پرداخت میشود، که یعنی در واقع متعلق به خود ما مردم هستند، باید توسط کسانی اداره شوند که توسط خود ما مردم، مستقیما، برای مدت محدودی انتخاب میگردند، و در نتیجه، مستقیما، به ما پاسخگو هستند. رسانههای شخصی، و رسانههای خصوصی، هیچ ارتباطی به «شاخه چهارم» ندارند و همه آنها به صورت مستقل و آزاد از هر چهار شاخهٌ دولت (از جمله شاخه چهارم)، باید بتوانند آزادانه فعالیت کنند.
اگر بخواهیم در همین ابتدای کار، به دو سلب بپردازیم، و آنها از سر راه برداریم و بیشتر به ایجابات برسیم، باید لائیسیته را مورد بحث قرار دهیم . ضروری است که افق دید را در رابطه با مفاهیمی چون لائیسیته، گستردهتر کنیم، و آنرا نه بر اساس تضاد، که بر اساس یگانگی تعریف کنیم. در مورد لائیسیته، در میهن ما که تعداد بسیاری از ایرانیان باورمند هستند، نمیتوان با عقیده آنها جنگید. برای ما، یک فرصت بزرگ پیش آمده که در اسلام هم یک رنسانس و نوزایش را شکوفاتر کنیم. این کار را باید به شکلی انجام داد که دافعه نداشته باشد، ، فقط میتوان این مهم را با بحث آزاد و مناظرههای دوستانه انجام داد. این مهم را فقط باورمندان به اسلام به عنوان بیان استقلال و آزادی میتوانند به شکلی انجام دهند که جامعه دچار بحران هویت نشود
نزدیکی به قدرت، و نزدیکی به وابستگان قدرت، تجاوز به حق استقلال و حق حاکمیت ملی است.