فرهنگ اگاهی از انسان به عنوان موجودی نسبی و فعال، و فرهنگ مردم‌سالاری که معرفت به سهم خود و بقیه مردم در سرنوشتی که داریم است، فرهنگی است که هر فرد را به اعتراض به قدرت‌ها و عصیان به وضع موجود به جنبش خودجوش وا می‌دارد، و بقیه مردم به فعال شدن و هرچه فراگیرتر کردن جنبش خودجوش مشارکت در ساختن سرنوشت، می‌خواند.
فساد و بی‌کفایت قدرت‌های سیاسی در دنیا، اگر قبل از بحران کووید۱۹ مخفی بود، الان به وضوح قابل رویت است.
رژیم ولایت مطلقه، با اقتصاد بیماری که دارد، مجبور است برای تهیه پول و تانین مخارج دولت، سرمایه‌های عمومی و داشته‌های ملی را به پول تبدیل کند. در صورتیکه عکس این جریان در یک اقتصاد سالم متصور است. تزویر دیگر رژیم، تهیه پول از مردم است. در یک اقتصاد سالم، مردم به دولت مالیات می‌دهند که آن پول صرف افزایش داشته‌های ملی بشود. در اقتصاد فجعه‌آمیز رژیم ولایت مطلقه، اخذ پول از مردم، از طریق گران کردن مایحتاج مردم (بنزین،…) بازی با نرخ دلار و سایر ارزها، بازی با نرخ طلا، و… و اکنون، جلب پول‌های مردم به بازار سهام است.
گفتگوی آقای ابوالحسن بنیصدر و علی صدارت - دنیای بعد از کرونا، چه دنیایی خواهد بود، درسهایی در بُعد جامعه‌شناسی
این مختصر، و دلایل بسیار دیگری بوده است که بسیاری از دوستان داخل و خارج از ایران، حتی بعضی از هموطنانی که به طور مستقیم و غیرمستقیم در کودتای خرداد۱۳۶۰ دست داشتند، در چندین سال اخیر به آقای بنیصدر مراجعه کرده‌اند. این مراجعات، اخیرا بیشتر هم شده است. به قول یکی از دوستان، چه از بنیصدر خوشمان بیاید و یا چه بدمان بیاید، او در این سن توانسته به یک فرد کاملا استثنایی مبدل شود با جایگاهی کاملا استثنایی در تاریخ معاصر ایران. آیا کسان دیگر و یا حتی یک فرد دیگری را می‌توانیم نام ببریم که ویژگی‌هایی که در اقای بنی صدر جمع هستند، در او هم وجود داشته باشد؟ حتی از یک نفر می‌توانیم یاد کنیم؟
بحران کرونا، عواقب و پی‌آمدهای تجاوز به حق استقلال را به وضوح به نمایش گذاشت. تبعاتی که هم در کشورهای سلطه‌کر و هم در کشورهای سلطه‌بر نمایان هستند.
پیشگیری از بحرانهای بزرگتر در دوران پساکرونا، نیازمند تغییرات عمده در سیاست‌های کلان در تدبیر امور در مقیاس جهانی است. این تغییرات بدون اینکه خود مردم در میدان ساختن سرنوشت خود حاضر باشند، غیرممکن است،
شباهت‌های فراوان و شگفت‌انگیز بین زندانی و زندان سیاسی، و ملت ایران و رژیم ولایت مطلقه!
سانسور کودتای۱۳۶۰، بزرگترین جنگ روانی ولایت مطلقه علیه مردم!
شرایط فعلی روانشناسی جامعه ایرانی، بیش از پیش به شرایط روانشناسی زندانی سیاسی تشابه دارد. مردم خارج از زندانهای سیاسی، سلول انفرادی را کم داشتد که متاسفانه عقل سلیم حکم می‌کند که حداکثر تلاش برای قرنطینه، انجام گیرد. بعضی از آن زندانیان «می‌شکنند» ولی بسیاری از آن زندانیان، غم و خوف زندانی بودن را، با آگاهی و شعور به احوالات روانی-احساسی خود (آنچه که «وژدان احساسی-روانی» را یک اسم با مسمی می‌نمایاند) به شادی و امن و امنیت، مبدل می‌کنند. بررسی روانشناسی بعضی زندانیان سیاسی که در آن شرایط بسیار سخت، تجربه شکسته شدن را داشته‌اند، و آن دیگرانی که سرنوشت دیگری برای خود رقم زدند، و نیز تجربه شما، به کار ایرانیان برای مدیریت سختی‌های ناشی از ویروس کرونا خواهد آمد.