نام نویسنده: بهزاد شیوا

در پاسخ به این سوال که «وعده‌ی ’زدن سرِ ما‘ به کجا انجامید؟» باید اول پرسیده شود که منظور از «سرِ مار» کیست و چیست؟ 
آن «سرِ مار» که باید زده شود، از دید سلطه‌سالاران کیست و چیست؟ و از دید مردمسالاران و حقوق‌مداران کیست و چیست؟
سوال دومی که مطرح می‌شود این است که «سرِ مار» را چه کسانی باید بزنند؟
و سوم این‌که این «سرِ مار» چگونه زده می‌شود؟
از دید مردمسالاران و حقوق‌مداران، «سرِ مار» در واقع ساختار استبداد (پهلوی و فقیه هر دو) است و در واقع فقط باید توسط خود مردم زده شود و در واقع فقط باید توسط روش‌های خشونت‌زدا زده شود!
راه حل، زدنِ ساختار استبدادی، و برانداختن ساختار دیکتاتوری است. 
راه حل، زدنِ این یا آن دیکتاتور (هم خامنه‌ای و هم پهلوی، که هر دو از یک جنس هستند) نیست.
رژیم ولایت مطلقه فقیه و نیز رژیم ولایت مطلقه پهلوی، هر دو ساختار استبدادی و دیکتاتوری دارند، و مار و اژدهایی هستند که به جان ایران و ایرانیان افتاده‌اند. 
مار و اژدها منحصر به ایران و ایرانیان نیست، از آن طرف نتانیاهو و بایدن و ترامپ هم از جنس خامنه‌ای و پهلوی و رجوی، و همه با پوتین و… همجنس هستند. همه، به اشکال مختلف در رژیمهای ولایت مطلقه‌ی فردی و گروهی، بر اریکه قدرت سوارند!
در ایران، هویت ولایت مطلقه فقیه بر ما معلوم است. ولی در بسیاری از کشورها، هویت ولایت مطلقه سرمایه‌سالاری بر مردم مجهول است. منافع این ولایت‌مداران به یکدیگر مربوط است. در بسیاری از موارد، این ولایت‌مدار، با آن ولایت‌مدار در خفای پشت پرده، با هم سازش و بده‌بستان دارند، هر چقدر هم در ظاهر در حال جنگ و ستیز باشند. 
«سرِ مار» با بمب و موشک زده نمی‌شود! 
ظهور و استقرار و استمرار این «مار»ها با یک پیش‌نیاز ممکن می‌شود، و آن فرهنگ دیکتاتوری و استبداد در خود ما مردم است. 
سرِ مار در افغانستان، رژیم طالبان، با بمب و موشک رژیم امریکا زده نشد، و حتی با اشغال ۲۰ساله‌ی افغانستان توسط امریکا و شرکا برانداخته نشد.