نام نویسنده: بهزاد شیوا

صدارت: به علت مقاومت مردم و ایستادگی در مقابل قدرت‌ها، اسلحه در دست سرکوبگران بی‌اثرتر شده است. همان سلاح‌هایی که برای اعمال سلطه به‌کار می‌رفته، به‌تدریج نه تنها کارآیی خود را بیشتر از دست داده و می‌دهند، بلکه خود همان اسلحه، بلای جان سلطه‌سالاران شده است!
این مقاومت و ایستادگی، بسیاری از ایرانیان را (چه بدانند و چه ندانند!) به «شهروندخبرنگاران» بسیار موثری در امر احقاق حق اطلاع‌یابی، و احقاق حق اطلاع‌رسانی مبدل کرده است، سربازان دلیری که در دفاع پیروزمندانه در جنگ روانی، و درآمیختن با افکار عمومی جهان، را مدیریت می‌کنند.
–
قدرتها به اجبار سازنده بحران‌ها هستند با جعل موضوعات برای جنگ روانی و در این راه برای سرکوب نیازمند اراذل و اوباش هستند:
ایران:
ولایت مطلقه پهلوی: شعبان بی‌مخ و… و سایر اراذل و اوباش «تاج‌بخش»
ولایت مطلقه فقیه: مجرمان و جانیان و اراذل از زندان به خیابانها تحت امر پاسداران و بسیجیان
غلامحسین محسنی اژه‌ای: چرا باید۱۰-۱۵ نفر نصف شب هجوم ببرند به خانه مردم با ضرب و شتم برای باز داشت یک نفر……..! 
اسیدپاشی،…. 
–
روسیه:
استفاده پوتین مجرمان و جانیان و اراذل از زندان به گروه مزدور واگنر
–
آمریکا، و بریتانبا، و سایر قدرت‌های استعمارگر، و… (صهیونیسفر!):
نتانیاهو و شرکا و «عمالقه» خواندن ما ایرانیان و فلسطینی‌ها،… صهیونیست‌ها، اسرائیل (اسرائیل:  آخرین سنگر استعمارگری از راه اشغال) به عنوان قوای سرکوب سرمایه‌سالاران و قدرت‌های غربی در منطقه،… استفاده از اوباش برای تصرف اراضی و خانه‌ها و مایملک فلسطینی‌ها
–
حجاب به عنوان مهمترین اسحله‌ای که هرروزه توسط بسیاری از قوای سرکوب مستخدم، بسیاری جیره‌خوار و «ساندیس‌خوار»، و بسیاری نوکران بی‌جیره و مواجب رژیم بکار برده می‌شده است، نه تنها بی‌اثر شده، بلکه به مشکلی برای رژیم مبدل گشته است:

قدرت‌ها، برای ادامه سلطه‌سالاری، نیازمند تجاوز به حقوق و اِعمال انواع خشونت‌های سیاسی، و فرهنگی، و اقتصادی، واجتماعی، و احساسی-روانی، و نیز خشونت‌های فیزیکی و انواع جنگ‌ها هستند. جنگ روانی ، مادرِ همه‌ی جنگ‌ها است، ولی تنها جنگی است که در آن ما مردم توانایی و وسایل دفاع پیروزمندانه از خود را داریم.

هم‌وطنان گرامی ما از ایران خبر داده‌اند که سایت (سایت علی صدارت : رسانه‌های ملیِ همگانی به مثابه شاخه چهارم دولت) فیلتر می‌شود. از مخاطبان گرامی که با انتقادات و پیشنهادات خود ما را بهره‌مند فرموده‌اند، سپاسگزاریم.  از این رو، و به پیشنهاد این عزیزان، مطالب تولید شده را در رسانه‌های مختلف دیگری هم منتشر می‌کنیم. تلاش می‌کنیم با شکستن دیوارهای سانسور، سیر آزاد و مستقل خبرها، و اطلاع‌ها، و نظرها، و اندیشه‌ها، و دانش‌ها، و داده‌ها را، بدون وقفه و به آسانی، در اختیار هم‌وطنان قرار دهیم. از یاری کردن ما در امر همرسانی، از شما سپاس‌گزاریم.

مردمسالاری یک فرهنگ است و هر کدام از همه‌ی ما مردم، باید، باید برای استقرار و استمرار و پیشبرد مردم‌سالاری تلاش کنیم. هر کدام از همه‌ی ما مردم، باید، باید به سهم خود و به نوبه خود، کاری انجام دهیم، هر چقدر هم آن کار در ظاهر به نظر کوچک بیاید.

https://alisedarat.com/1397/08/06/4317/

❊

❊❊❊ گزارش، بررسی و ارزیابی رویدادها ❊❊❊

رژیم‌های دیکتاتوری، هژمونیک و تمامت‌خواه هستند. برای به قدرت رسیدن و برای در اریکه قدرت ماندن، از هر شگردی برای حذف سایر احزاب و تشکیلات و افرادی که روش و منش آن‌ها را با خود منطبق نمی‌بینند، استفاده می‌کنند.
گردانندگان رژیم‌های دیکتاتوری و شرکای سلطه‌سالار آن‌ها در جامعه مدنی و جامعه سیاسی، به تدریج و به روش‌های مختلف، دگراندیشان را حذف می‌کنند. برای استفاده از قهر و خشونت، ابایی ندارند.
بعد از حذف مخالفان، نوبت به حذف رقبا می‌رسد. سپس به بهانه‌ی «یک‌دست» شدن، حتی به جان عناصر وفادار به رژیم می‌رسد. در رژیم ولایت مطلقه پهلوی و در دربار پهلوی، هر چه چاکرتر و پست‌تر، بالا رفتن از پله‌های ترقی و رسیدن به «دروازههای تمدن بزرگ» آسان‌تر! در رژیم ولایت مطلقه فقیه و در «بیت رهبری» هر چه ذوب‌شده‌تر و پست‌تر، بالا رفتن از پله‌های ترقی و رسیدن به «اسلام ناب محمدی» و «بهشت» آسان‌تر! به جایی می‌رسد که هر گونه اصلاحی غیر ممکن می‌گردد.
رژیم‌های دیکتاتوری مجبور هستند مردم را از جنس خود کنند. هر چه ابعاد کیفی و کمی این همسان‌سازی بیشتر شود، طول عمر رژیم طولانی‌تر می‌شود. این کار برای رژیم‌هایی غیردموکراتیکی که در موضع سلطه‌گر قرار دارند، بسیار آسان‌تر است. چرا که وژدان عمومی همگانی را راحت‌تر می‌توان سلطه‌سالار کرد. رژیم‌های اسرائیل و امریکا مثال‌های خوبی از این دست هستند. ولی در جوامع استبدادزده‌ی زیر سلطه، مردم مقاومت بیشتری از خود بروز می‌دهند تا همجنس رژیم نشوند. ایران مثال خوبی است.

در حالی که بسیاری از مردم بسیاری از کشورهای جهان نسبت به تجاوزهای اسرائیل به فلسطینی‌ها معترض هستند، برخی ایرانیان به علت نفرت از رژیم ولایت مطلقه به علت تجاوزها به حقوق در قلمروهای سیاسی و اجتماعی و فرهنگی و روانی و اقتصادی، و به علت کمک‌های مادی رژیم به حماس، و به علت فقر گسترده در ایران، و… ، حساسیت‌های لازم را نسبت به تجاوزها به حقوق فلسطینی‌ها نشان نداده‌اند. با این یادآوری که حقوق همه‌مکانی و همه‌زمانی و همه‌کسانی هستند، دفاع از حقوق هر کسی در هر مکان و زمانی، باعث کاهش خشونت‌ها می‌گردد. عکس آن هم درست است، بدین معنی که تجاوزها به حقوق، جو خشونت و خشونت‌گستری را افزایش می‌دهد. با افزایش تجاوزات به حقوق در فلسطین، خطر تجاوزات به مام وطن ایران، بیشتر می‌شود.

در اعتراض به اعدام‌های بعد از انقلاب، تذکر داده شد که تجاوزها به حقوق را از «بدترین‌ها» شروع می‌کنند و به بقیه مردم و به «بهترین‌ها» می‌کشانند. 

با توجه با فجایعی که در میهن خود، و نیز در فلسطین مشاهده می‌کنیم، امروزه بیشتر از زمان گذشته، ضرورت بازنگری در برخی مفاهیم که در سرنوشت ما شهروندان دهکده کوچک دنیا نقش‌آفرین هستند را لمس می‌کنیم. از جمله این مفاهیم کلیدی، حقوق بشر و لائیسیته هستند که سالگرد آن‌ها را پشت سر گذاشتیم. 

دهم دسامبر ۱۹۴۸ – اعلامیهٔ جهانی حقوق بشر  پیمانی است بین‌المللی که در اجلاس عمومی سازمان ملل متحد در تاریخ ۱۰ دسامبر ۱۹۴۸ در پاریس به تصویب رسید.  با توجه به جنایت‌های آلمان نازی در جنگ جهانی دوم،  لزوم اعلامیه‌ای که حقوق را ذاتی همه انسان‌ها می‌خواند، منجر به تدوین و تصویب و انتشار آن اعلامیه شد.

https://www.un.org/en/about-us/universal-declaration-of-human-rights

–

نهم دسامبر ۱۹۰۵ –  قانون لائیسیته به تصویب مجلس شورای فرانسه رسید. در نهم دسامبر ۲۰۰۵ ، اعلامیه جهانی لائیسیته، بر اساس سه اصل بنیادین ارائه شد:

۱-تکیه بر حقوق

۲-تفکیک دولت از نهادهای دینی

۳-نفی تبعیض

https://alisedarat.com/2005/12/09/76/

–

در کشورهایی که خشونت‌های سلطه‌سالاران دین‌مدعی ابعاد بیشتری داشت، لائیسیته به عنوان یک واقعه تاریخی انقلابی رخ داد. ولی در کشورهایی که دین‌سالاران سلطه‌گر، کمتر به حقوق مردم کمتر تجاوز می‌کردند، آن سامانه به مردم امکان اصلاحات در دین ادعایی قدرت‌مدران را داد و آن دین ادعایی، در یک روند دنیوی‌گرایانه، به تدریج دنیوی‌تر شد.

–

این روند، در کشورهای مدعی سکولاریسم، پیوسته تغییرپذیر بوده است. این تغییر‌پذیری، توسط مردم به دولت‌ها تحمیل می‌شود. سرشماری در بریتانیا (کشوری با دین رسمی مسیحیت، و با پادشاهی که رئیس کلیسای عالی هم هست، ادعای سکولاریسم هم دارد!) در  در سال ۲۰۲۱ برای اولین بار نشان داد که پیروان دین مسیحیت در انگلستان و ولز، در اقلیت قرار گرفته‌اند.