صدارت

چرا قدرت‌ها، هر زمانی که خود را در خطر و تزلزل می‌بینند، مجبور می‌شوند به «مصدقی‌ها» مستمسک شوند؟ (مراجعه پهلوی به «مصدقی‌ها» در ماههای قبل از انقلاب، مراجعه خمینی به «مصدقی‌ها» برای حکومت موقت در بهار انقلاب ایران)
چرا قدرت‌ها، هر زمانی که خود را در قدرت و ثبات می‌بینند، مجبور می‌شوند به «مصدقی‌ها» بیش از پیش حمله کنند؟ (خمینی و شرکا از زبان چماقداران در کودتای خرداد ۱۳۶۰: «حالا که رهبرت مصدق شده، رای ما رو پس بده»)
تصویر مصدق، در وژدانِ عمومیِ همگانی، چگونه مصور شده است؟
اگر مصدق به‌جای من بود، در این زمان چه کارهایی می‌کرد، و چه کارهایی نمی‌کرد؟
اثباتِ افزایشِ انزوای رژیم در رفراندم «انتخابات» و همزمانی با سال‌مرگ مصدق
مصدق – از کالبد خاکی در ۱۴ اسفند ۱۳۴۵ پرواز کرد، ولی هنوز در این زمان، زنده و جوان،.
[تولد ۲۹ اردیبهشت۱۲۵۸ (=۱۹می۱۸۷۹) و یا(طبق محاسبه برخی مورخین:) ۲۶خرداد۱۲۶۱(=۱۶جون۱۸۸۲)]

تدبیرهای کارساز برای ساختن سرنوشت‌های خوب و خوب‌تر، همگی از این پندار و کردار و گفتار و نوشتار نشأت می‌گیرند:

پشت به قدرت، روی به ملت!

پشت به قدرت (قدرتِ داخلی، قدرتِ خارجی؛ قدرتِ دولتی، قدرتِ غیر دولتی؛ قدرتِ غربی، قدرتِ شرقی)

روی به ملت (برای مشارکت در تلاش‌ها برای هرچه فعال‌تر کردن جنبش خودجوش خشونت‌زدایِ مردمی برای استقرار و استمرار و پیشبرد مردمسالاری؛ برای مشارکت در تلاش‌ها برای همکاری‌های مردمیِ غیرِ هرمی حول محور حقوق؛ با تلاش برای احقاق حقوق و با سرپیچی از فشار قدرت‌ها برای هم‌جنس رژیم شدن؛ با تشکیل هسته‌های مردمیِ حق‌وند؛ با افزایش اعتماد به نفس فردی و اعتماد به نفس ملی؛ با باور به حق رهبری در هر فرد و با شکوفا کردن آن؛ با….) برای هر چه کوتاه‌تر کردن زمان رسیدن به سقوط فیزیکی رژیم

❊مطلب بسیار مهم:
❊❊❊مدیریت اضطراب و ترسی که رژیم در ساعت‌های آخر مهلت «رای‌گیری» در دل‌ها می‌اندازد، تا مردم خود را ناچار ببینند و و برای فرار از ’بدتر‘، به ’بد‘ پناه ببرند. مدیریت در سطح فردی (خود و افراد دیگر) و در سطح جمعی و ملی❊❊❊
❊ شرکت در «انتخابات» و رفتن به حوزههای «رای‌گیری» بدون شک این تبعات را همراه خواهد داشت:
مشروعیت دادن به رژیم
خود را شریک جرم خامنه‌ای و شرکا کردن
مسئولیت پیدا کردن در افزایش حتمی سرکوب‌ها بعد از پایان «انتخابات»
مسئولیت پیدا کردن در تجاوزرها به حقوق
مسئولیت پیدا کردن در فسادهای مالی
مسئولیت پیدا کردن در افزایش خطر غزه‌ای و اوکراینی و سوریه‌ای و افغانستانی و… شدن ایران
مسئولیت پیدا کردن در خشونت‌ها علیه کودکان کارتن‌خواب خیابانی و فقر خانمان‌سوز عمومی، علی‌رغم منابع عظیم نفت و گاز و…
مسئولیت پیدا کردن در افزایش خطر تجریه‌ی ایران

ضرورت استقلال دولت از نهاد دین، با عمل‌کرد دولت‌های تئولژیک اسرائیل و ایران، بیش از پیش ملموس گردیده است. لائیسیته به معنای دین‌ستیزی نیست و بایسته است که در هسته‌های مردمی مورد بحث واقع شود، و در نظر صیقل داده شود، و در عمل تمرین شود. بدین ترتیب وژدان عمومی فردی، و وژدان عمومی همگانی آن را از جامعه سیاسی مطالبه می‌کند. بدین ترتیب، قانون اساسی بر اساس لائیسیته تدوین می‌گردد.
می‌گوید بر اساس کتاب مقدس و روایات، قوم یهود، قوم برتر است، و بقیه برای بردگی آن‌ها آفریده شده‌اند!
می‌گوید خدا گفته تو قوم برتر هستی. خدای کی؟! خدای صهیونیست‌ها؟ خدای کلیمیان مخالف صهیونیسم؟ خدای فلسطینی‌های مسلمان؟ خدای فلسطینی‌های مسیحی؟ تکلیف فلسطینی‌هایی که اصلا به خدا باور ندارند چه می‌شود؟
❊
در امریکا و بسیاری دیگر از کشورهای غربی کار را به جایی رسانده‌اند که نه تنها انتقاد، بلکه فحش و ناسزا علیه شخص اول مملکت، حتی در مقابل خودش، اشکالی ندارد، ولی اگر بگویی بالای چشم اسرائیل ابرو است، با چماق تکفیر بر سرت می‌کوبند، و انواع محرومیت‌های حرفه‌ای، و برچسب‌زنی‌ها و انزواهای اجتماعی را بر تو روا می‌دارند. اگر کلیمی نباشد برچسب «یهودستیزی» و یر «انکارکننده هولوکاست» را می‌خوری، و اگر یهودی باشی برچسب «کلیمیِ از خود متنفر»

انقلاب ۱۳۵۷، در خلاء صورت نگرفت. زمینه‌های این انقلاب از دراز مدت در فرهنگ ایرانیان نقش بسته است که در انقلاب مشروطیت و ملی شدن صنعت نفت هم شکوفا شده بود.

آنچه تاریخ معاصر را به ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ رساند، نتیجه منقلب‌تر شدن مردم بود. در جنبش خودجوشی که از شهریور ۱۴۰۱ شروع شده، منقلب‌تر شدن مردم بیش از پیش بوده است. با تلاش برای پیشبرد همین روند است که جنبش خودجوش برای استقرار و استمرار و پیشبرد مردمسالاری، هر چه فعال‌تر و هر چه فراگیرتر می‌شود. 

بدون مبارزه با سانسورها، بدون نفی خودسانسوری، درک واقعیات و نکات منفی و مثبت در مورد انقلاب کبیر ۱۳۵۷ غیر ممکن خواهد بود، و نتیجه‌ی آن بدون کوچک‌ترین تردیدی ادامه رژیم ولایت مطلقه خواهد بود. 

توجه! ژنرال‌های جنگ روانی رژیم، مغزشویی و پروپاگندا برای کشیدن مردم به پای صندوق‌های «رای» را شروع کرده‌اند. این‌ها که مواجب بگیران امنیتی-اطلاعاتی هستند، ولی دلم آدم به حال آن‌هایی که خدمتکاران بدون جیره و مواجب هستند که دانسته و نادانسته، خواسته و یا ناخواسته، با تشویق مردم برای شرکت در انتخابات، خود را به سربازان خامنه‌ای و شرکا در این تبدیل کرده‌اند. بدون شک این‌ها شریک جرم خامنه‌ای و شرکا هستند در قتل و جنایت و تجاوز و کور و معلول کردن مردم و سایر خشونت‌ها و تجاوزات به حقوق، از جمله خشونت‌های اقتصادی چون اختلاس‌ها، و دزدی‌ها، و رانت‌دهی‌ها و رانت‌خواری‌ها.
❊

خامنه‌ای: …آیا آرای باطله به معنی جدایی آن فرد از نظام است؟ ابدا! ابدا! [هه هه هه! (به ریش آنها که دوباره گول خورده‌اند می‌خندد!)] اگر رای باطل یا سفید انداخت پیداست به‌صندوق رای علاقمنده، پیداست با صندوق رای قهر نکرده (پوزخند! پوزخند به ریش چندباره گول خوردگان! یعنی آنها که شریک جرم خامنه‌ای و شرکا هستند در قتل و تجاوز و جنایت و فساد و اختلاس و… و انواع خشونتهای دیگر و انواع تجاوزها به حقوق!) پیداست که آن رای‌دهنده به نظام علاقمنده!!!!…

رسانه‌های ملیِ همگانی به مثابه شاخه‌ی چهارم دولت
توضیح:
مقصود از «رسانه‌های ملیِ همگانی» فقط و فقط آن رسانه‌هایی هستند که بودجه‌ی آن‌ها از منابع دولتی تامین می‌شوند، در نتیجه متعلق به ملت هستند، صاحبان اصلی آن‌ها خود ما مردم هستیم. سرمایه و پولی که برای گرداندن این رسانه‌ها خرج می‌شود، متعلق به مردم و از خزانه‌ی ملی است.
–
پیشنهاد این طرح این است که گردانندگان «رسانه‌هایِ ملیِ همگانی» (منظور فقط رسانه‌هایی است که بودجه آن‌ها توسط ملت پرداخته می‌شوند، و طبیعتا متعلق به مردم هستند) توسط خود مردم، و برای دوره‌ای محدود انتخاب شوند. بدین ترتیب دستگاهی که باید برای سیر آزاد و مستقل خبر و نظر و هنر و… باشد، و با بودجه‌ی عمومی به افکار عمومی دست‌رسی داشته باشد، بایسته است که گردانندگانی داشته باشد که مستقیما توسط خود مردم انتخاب شوند، و فقط برای مدت محدودی تصدی را به عهده بگیرند، و مستقیما به مردم پاسخ‌گو باشند، و در صورت لزوم، قبل از پایان دوره خدمت در شاخه چهارم دولت، توسط مردم عزل شوند.
https://alisedarat.com/2021/03/21/7612/ 
❊

اگر به نقش رهبر ی خود در تدبیر امور باور نداشته باشیم، و اگر آن نقش رهبری خود را در میدان ساختن سرنوشت‌های خوب و خوب‌تر ایفا نکنیم، کودتای مرداد ۱۳۳۲، کودتای خرداد ۱۳۶۰، از جوشش افتادن جنبش‌های ۱۳۸۸، و ۱۳۹۶، و ۱۳۹۸، و ۱۴۰۱، و… را باز هم شاهد خواهیم بود، چرا که به علت انفعال ما و انتظار رهبری از دیگران بوده است که این سرنوشت را برای خود ساخته‌ایم.