۲ مهر ۱۴۰۰
از خود بپرسیم، اگر ما در آن موقعیت و در آن حالی که نوید افکاریها و شاهین ناصریها و...، بودند، و دست خود را از همه جا و همه کس کوتاه ببینیم و زیر خشنترین شکنجهها قرار بگیریم، از دیگران که فعلا (فعلا،... در حال حاضر،... هنوز...) در آن وضعیت نیستند، چه انتظاری داریم؟ حداقل انتظاری که من، ما، در آن وضعیت از مردم خواهیم داشت چه خواهد بود؟...... بیاییم آن انتظار خود را، تا قبل از اینکه دست ما و یا عزیزان ما هم از همه جا کوتاه شود، و در واقع برای جلوگیری از اینکه ما و عزیزانمان و سایر انسانهای آشنا و غریب، در آن وضعیت قرار بگیرند، عملی نماییم.
۳۰ شهریور ۱۴۰۰
حذف اولین منتخب مردم ایران، در کودتای خزندهای که پرده آخر آن در خرداد ۱۳۶۰ به نمایش در آمد، سرآغاز وقفهای بزرگ در برپایی نظامی حقوقمدار در ایران و رساندن آن به نقطهای غیرقابل بازگشت بود.
کودتای خرداد ۱۳۶۰، پایان انقلاب نبود. از آن تاریخ، منقلب شدن مردم، شکل دیگری به خود گرفت و ادامه دارد.
۲۹ شهریور ۱۴۰۰
...لائیسیته را میتوان در مورد «هرکسی کو دور ماند از اصل خویش» ، به مثابه کاتالیزوری برای اینکه «باز جوید روزگار وصل خویش» بکار برد. منطقۀ ما به رایگیری و رفراندم برای تجزیه و فصل احتیاج ندارد. منطقۀ ما به محترم شمردن چندگونگی فرهنگی، برای پیشبرد یگانگی ملی احتیاج دارد. با التزام هرچه عملیتر به لائیسیته، با محترم شمردن حقوق ذاتی همۀ انسانها صرف نظر از دین و مذهب و عقیده و مرام، با نزدیک نگاه داشتن دولت به حقها و منزلتها و کرامتها، با دور نگاه داشتن دولت از نهادهای قومی و دینی و فلسفی، و با عصیان در مقابل هرگونه تبعیضی، منطقۀ ما به رایگیری و رفراندم برای اتحادیه و وصل احتیاج پیدا خواهد کرد.
۲۶ شهریور ۱۴۰۰
تو نگو همه به جنگند و ز صلح من چهآید،
تو یکی نهای هزاری، تو چراغ خود برافروز!
۲۳ شهریور ۱۴۰۰
سرنوشت فاجعهامیز افغانستان به علت مراجعه به قدرتهای خارجی و داخلی، و نیز عدم مشارکت یک حداقل لازمی از مردم افغانستان برای ساختن سرنوشت خویش.
هر یک روزی که رژیم ولایت مطلقه بر ایران حاکم باشد، خطر افغانستانی و سوریهای و عراقی و... ایران بیشتر میشود.
۲۱ شهریور ۱۴۰۰
پنجشیر در عداد کم شمار محل های مقاومتی شده است که جهت تاریخ را به سوی مستقل و آزاد زیستن تعیین کرده اند. مردم کشورهای ما نباید تصور کنند که حمایت آنها بدون اثر است. باید وجدان خود را در حمایت از پنجشیر حساس کنند و تردید نداشته باشند که جهت حرکت تاریخ را مقاومت تعیین می کند و به پیش است، نه به پس. از اینرو پنجشیریان پیروز خواهند شد.