صدارت- نقش رسانه‌های همگانی در یک جمهوری

علی صدارت – نقش رسانه‌های همگانی در یک جمهوری

تاریخ تولید و انتشار: ۲۴ دی ۱۴۰۱ برابر با ۱۴ ژانویه ۲۰۲۳ شنبه

مصاحبه و پرسش و پاسخ با شبکه ملی رنگین کمان، ارگان رسمی حزب سکولار دموکراسی لائیک ایران، برنامه همسازی ملی جمهوری‌خواهان «سدلا» آقای پویان اصلانی.

سکوت تو، انفعال ما، کم کاری من = خود را شریک جرم تجاوزها به حقوق بشر کردن! 

مطلب را به شکل صوتی، در این‌جا بشنوید:

تعاریف:

برای پیشگیری از خلط مطلب، برخی از واژگانی که در این مناظره بکار رفته است را می‌گشایم. 

رسانه‌ها: 

از رسانه‌ها به عنوان کلیۀ وسایلی که در فضای حقیقی و مجازی می‌توان از آنها برای سیر اندیشه و خبر و نظر و علم و هنر و… استفاده کرد، یاد شده است. به عبارت دیگر هر وسیله‌ای که افکار عمومی بتوانند توسط آنها با یکدیگر در تماس باشند، نوعی از انواع رسانه‌ها هستند که به قرار ذیل از آنها یاد شده است:  

رسانه‌های همگانی: 

از عنوان «رسانـه‌های همگانی» به معنای وسایل ارتباط جمعی آزاد و مستقل، که بودجه آن‌ها توسط ملت، و از منابع دولتی پرداخت می‌شود و گردانندگان آن،  توسط مردم، به طور مستقیم، برای دوره‌ای محدود، انتخاب می‌شوند، و در نتیجه مستقیما به مردم پاسخگو هستند. 

رسانه‌های گروهی: 

از وسایل ارتباط جمعیِ غیرآزاد و نامستقل و وابسته به قدرت‌های دولتی و یا قدرت‌های غیردولتی، تحت عنوان رسانه‌های قدرت‌پیشه یا گروهی یاد شده است، زیرا که آنها منافع قدرت و گروهی  خاص را، چه بسا از راه ضایع کردن حقوق افراد و جامعه، پاسداری می‌کنند.

در دنیای امروز، قدرت‌های سلطه‌گر، وسایل ارتباط جمعی را در اختیار دارند، بطوری که همگان، با اجبارهای گوناگون، خود را مخاطب آن‌ها می‌یابند.

 در غرب، رادیو و تلوزیون و سایر رسانه‌ها، به شکل شبکه‌های عظیمی، که اکثرا متعلق به شرکت‌های خصوصی چندملیتی و فرامرزی هستند، پوشش رسانه‌ای را به اکثریت مطلق جامعه، در سلطه خود دارند. 

این رسانه‌ها، در زمره رسانه‌های گروهی قرار داده شده‌اند، بدین دلیل که منفع و منویات گروه خاصی را نمایندگی می‌کنند.

اگر درک قدرت‌پیشگی رسانه‌های غرب، در ظاهر به نظر مشکل بیاید، در میهن خود ایران، اختیار مطلق بر وسایل ارتباط جمعی، با ولایت مطلقه (قبلا ولایت مطلقه پهلوی و حالا ولایت مطلقه فقیه) بوده است. 

رسانه‌های شخصی و یا رسانه‌های مردمی:

وسایل ارتباط جمعی از نوع تلفن همراه، وسایل ضبط صوت و تصویر، و وسایل انتشار مطلب و محتوی در اینترنت، کامپیوتر، نامه‌های الکترونیک (ای‌میل) به صورت محدود و گروهی و یا به صورت ارسال ای‌میل‌های انبوه، فیس‌بوک، توئیتر، وب‌سایت، وب‌لاگ، تلگرام، اینستاگرام، و…… و بسیار وسایل ارتباط جمعی دیگر که امروزه اکثرا  به طور رایگان و به سادگی در اختیار همگان قرار دارد و  مردم عادی و هسته‌های مردمی می‌توانند از آنها بطور آزاد و مستقل استفاده کنند، تحت عنوان «رسانه‌های شخصی  یا مردمی» یاد کرده شده است.

حکومت و دولت و شاخه‌های آن:  

در مورد دولت، از شاخه‌های آن یعنی شاخۀ مقننه؛ شاخۀ قضائیه؛ و شاخۀ مجریه نام برده شده است.  

واژۀ حکومت به معنای یکی از شاخه‌های دولت، یعنی شاخۀ مجریه، بکار رفته است. گرچه این تعریف جدید نیست و مثلا از «حکومت دکتر مصدق در دولت شاهنشاهی ایران» زیاد یاد شده است، ولی متاسفانه در ایران معاصر، به علت اینکه همیشه قدرت در یک نفر و یا یک گروه متمرکز بوده است،  واژههای  دولت و حکومت به شکلی جابجائی و در معنائی مساوی مصرف شده‌اند.  

با این تعریف، رسانه‌های همگانی به مثابه شاخۀ چهارم دولت حقوق‌مدار، در کنار سه شاخه دیگر دولت، یعنی شاخه مجریه و شاخه قضائیه و شاخه مقننه، پیشنهاد شده است.

پس مراد از دولت در این متن، مجموعۀ چهار شاخۀ فوق، و منظور از حکومت فقط شاخۀ مجریه بوده است. 

تعریف حقوقی سیاست = تدبیر امور

برای ساختن سرنوشت‌های خوب و خوب‌تر (چه به شکل فردی، چه در یک خانواده و یا در محیط کار و تحصیل، و چه در مقیاس‌های بسیار کلان‌تر) تدبیر امور، لازم است که بر اساس حقوق باشد، و در ابتدا: خودانگیختگی

برای تدبیر امور به طور فردی: 

اگر پندار انسان به سمت حقوق میل کند، آن فرد (و یا مجموعه افراد در مقیاس‌های مختلف) سرنوشت‌های خوب و خوب‌تری برای خود رقم خواهند زد.

اگر پندار انسان به سمت زور و قدرت و سلطه میل کند، آن فرد (و یا مجموعه افراد در مقیاس‌های مختلف) با زندانی کردن خود بین بدها و بدترها، برای خود سرنوشت‌های بد که پیوسته بدتر خواهند شد را رقم می‌زند. 

هر فردی در رابطه با دیگری و دیگران، و همچنین در رابطه با طبیعت و حتی در رابطه با خویش، هرچه حقوقمدار‌تر ارتباط برقرار کند: به همان نسبت سرنوشت‌های خوب و خوب‌تری را خواهد ساخت.

با پیچیده‌تر شدن جامعه‌ها، تدبیر امور جمعی هم پیچیده‌تر شد.

آن وقت جمعیت و جماعت مردم، توده مردم؛ قاطبه مردم، گروه مردم؛ یعنی در واقع «جمهور مردم» تصمیم گرفتند که تدبیر امور را به‌طور جمعی انجام دهند.

– جمهوری:

۱. نظام و سامانه‌ای که به‌جای امپراطور یا شاه یک تن از طرف مردم برای مدت معینی به عنوان رئیس‌جمهور انتخاب می‌شود.

جمهور:

(اسم) [عربی، جمع: جماهیر] [قدیمی] قاطبه مردم، گروه مردم؛ جماعت مردم؛ توده.

برای جلوگیری از خشونت‌ها و برای اجتناب از تقابل‌های کاهنده، نمی‌توان برای تدبیر امور به طور جمعی، مخرج مشترکی به غیر از حقوق متصور شویم. زیرا که حقوق، همه‌مکانی، و همه‌زمانی، و همه‌کسانی هستند. 

دولت، به عنوان یک سامانه، طی یک قانون اساسی تعریف میشود و هویت می‌جوید.

بن‌مایه تفکر و تعقل، و ایدئولژی این قانون اساسی چه باید باشد که شهروندان، با یک قرارداد اجتماعی، با مشاورت و مشارکت، با افزایش سرمایه‌های اجتماعی، سرنوشت‌های خوب و خوب‌تری برای خود، و برای همدیگر بسازند؟

قانون اساسی با ضمانت اجرایی حضور و مشارکت و مشاورت شهروندان، مشخص کننده سرنوشت آن‌ها خواهد بود.

بدون حضور و مشارکت و مشاورت شهروندان، بهترین قانون اساسی، ضمانت اجرایی نخواهد داشت.

منظور ما از جمهوری چیست؟

از یک طرف:

آیا رژیم ولایت مطلقه، یک جمهوری است؟ 

آیا رژیم جمهوری دموکراتیک خلق کره، یک جمهوری است؟

از طرف دیگر:

آیا رژیم امریکا، یک جمهوری است؟

آیا رژیم فرانسه، یک جمهوری است؟ کدامیک: اول – پنجم (اواسط قرن پیش، یعنی یک قرن هم نگذشته)

اطلاع‌یافتن و اطلاع‌دادن، حقی از حقوق بشر است

حقوق‌مدارتر شدن و حقوق‌مدارتر کردن، از پیش‌نیازهای برپایی و پویایی یک جامعه مردمسالار است. 

یک راه آسان برای مشارکت در ساختن سرنوشتی خوب و خوب‌تر در اینجا برای شما فراهم شده است: 

لینک مطلب در شبکه‌بندی‌های اجتماعی، برای: عضو شدن و دنبال کردن و مشترک شدن، رای‌دادن، ابراز نظر، پسندیدن، پیاده کردن، به دوستان خود ایمیل کردن، و…، و لطفا هم‌رسانی:

مطلب را به صورت تصویری در این‌جا ببینید و در هم‌رسانی مشارکت بفرمایید: 

یوتیوب

 https://youtu.be/EFuyMjnIaLM 

تلویزیون اینترنتی رنگین کمان

https://www.youtube.com/watch?v=33YSzOzhKqY 

اینستاگرام

https://www.instagram.com/tv/CnaT8QTgoNH/ 

❊❊❊

مطلب را همچنین می‌توانید به شکل صوتی، در رسانه‌های ذیل بشنوید و هم‌رسانی بفرمایید:

پادکست

اسپاتیفای

https://open.spotify.com/episode/3BCUx24uQh0Ur0IYrr5PrL

https://open.spotify.com/show/4qgBbjUS5XyqFQ0RL1wdh9

کست‌باکس

https://castbox.fm/channel/علی-صدارت-id3317800?country=us 

https://castbox.fm/podcasts/sedarat

تلگرام

  https://t.me/sedaratMD/1944 

واتساپ

در واتساپ با شناسه: 

علی صدارت-نظر، خبر، تحلیل

با آدرس:

https://chat.whatsapp.com/IT11IqMZ44v9L62gPRghhu  

راههای تماس و ارتباط با ما: 

http://alisedarat.com/contact-us/

پیشنهاد:

رسانه‌های همگانی به مثابه شاخۀ چهارم دولت

http://alisedarat.com/1400/01/01/7612/ 

رسانه‌هایِ همگانیِ ملی، که بودجهٌ آن‌ها توسط دولت پرداخت می‌شود، که یعنی در واقع متعلق به خود ما مردم هستند، باید توسط کسانی اداره شوند که توسط خود ما مردم، مستقیما، برای مدت محدودی انتخاب می‌گردند، و در نتیجه، مستقیما، به ما پاسخ‌گو هستند.

رسانه‌های شخصی، و رسانه‌های خصوصی، هیچ ارتباطی به «شاخه چهارم» ندارند و همه آن‌ها به صورت مستقل و آزاد از هر چهار شاخهٌ دولت (از جمله شاخه چهارم)، باید بتوانند آزادانه فعالیت کنند. 

❊❊❊

سازماندهی مدیریت مردمی صدا و سیما، در گذار از استبداد ولایت مطلقه، به مردم‌سالاری

مقاله:

http://alisedarat.com/1399/06/21/6608/

مصاحبه:

http://alisedarat.com/1399/06/14/6584/

سخنرانی و پرسش و پاسخ:

http://alisedarat.com/1400/08/02/8128/ 

❊❊❊


بیشتر از رسانه‌های ملیِ همگانی به‌مثابه شاخه‌ چهارم دولت ❊سایت شخصی علی صدارت❊ کشف کنید

Subscribe to get the latest posts sent to your email.

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

بیشتر از رسانه‌های ملیِ همگانی به‌مثابه شاخه‌ چهارم دولت ❊سایت شخصی علی صدارت❊ کشف کنید

برای ادامه خواندن و دسترسی به آرشیو کامل، اکنون مشترک شوید.

ادامه مطلب

پیمایش به بالا