واقعیات امروز هم چیز دیگری است! زیر این خاکستر «انفعال» آتشفشانی نهفته است، ولی این آتشفشان سر، باز نمی‌کند مگر اینکه یک حداقلی از ما مردم، به وظیفه حیاتی خود در باره مشارکت در جنبش خودجوش ساختن سرنوشت‌های خوب و خوب‌تر، تلاش‌های بیشتری بکنیم، و هر کدام به سهم حود و به نوبه خود، بکوشیم که این جنبش خودجوش را هرچه فراگیرتر کنیم.
آیا اگر بنی‌صدر و بنی‌صدری‌ها، با کودتای خرداد ۱۳۶۰ حذف نمی‌شدند، امکان وقوع فاجعه ملی دهه ۱۳۶۰ و جنایت‌ها علیه بشریت در آن زمان و تا به حال، اصلا می‌توانست فراهم شود؟ آیا اگر مصدق و مصدقی‌ها، با کودتای مرداد ۱۳۳۲ حذف نمی‌شدند، امکان وقوع فاجعه خمینیسم، اصلا می‌توانست حتی قابل تصور باشد؟
سلسله تولیدات و کارهای این هم‌وطن پرکار ما، بدون شک منابع مهمی در تاریخ‌نگاری حقایق واقعی، و رویدادهای حقیقی تاریخ معاصرایران هستند. گرچه دیوارهای بلند سانسور و خودسانسوری، در اطراف مصدق و مصدقی‌ها، و نیز بنی‌صدر و بنی‌صدری‌ها افراشته شده‌اند، ولی به یمن تلاش و استقامت و پرکاری طرفداران استقلال و آزادی و مردم‌سالاری، در تولید و انتشار حق‌وندانه واقعیت‌خای تاریخی، شاهد غنای وژدان تاریخی جامعه بوده‌ایم. عطش ایرانیان فرهیخته برای احقاق حق مطلع شدن و حق مطلع کردن، نویدبخش آینده روشنی است برای ایران و ایرانیان، و نیز برای فارسی‌زبانان کشورهای دیگر و سایر مردم منطقه.
جوانان، جوان بگردید! برخیزید! روز ایران را نوروز کنید!
عمرها باید که تا یک سنگ خاره ز آفتاب---لعل گردد در بدخشان یا عقیق اندر یمن! قرنها باید که تا از لطف حق پیدا شود---بایزیدی در خراسان یا اویسی در قرن!
اصل ششم: نهاد دولت (مجموعه چهار قوه مقننه، قضائیه، مجریه و رسانه‌های ملی) از نهاد دین جدا خواهد شد و به دین دولتی و دولت دینی پایان داده می‌شود. هیچ دین و مرام و عقیده‌ای رسمیت دولتی نمی‌یابد و هیچ کس به دلیل داشتن و یا نداشتن دین و یا مسلک یا اندیشه و مرامی، از امتیازی برخوردار یا از آن محروم نمی‌‌شود.
هر ایرانی، یک مصدق!
اصل ۵: مجازات اعدام و شکنجه و هرگونه رفتار منافی کرامت انسان، بی‌درنگ ممنوع می‌شود. اصل ۶: نهاد دولت (مجموعه چهار قوه مقننه، قضائیه، مجریه و رسانه‌های ملی) از نهاد دین جدا خواهد شد و به دین دولتی و دولت دینی پایان داده می‌شود. هیچ دین و مرام و عقیده‌ای رسمیت دولتی نمی‌یابد و هیچ کس به دلیل داشتن و یا نداشتن دین و یا مسلک یا اندیشه و مرامی، از امتیازی برخوردار یا از آن محروم نمی‌‌شود.
مردم‌سالاری، یک شیئ نیست که توسط قشون خارجی به کشوری وارد شود و یا یک دارو نیست که برای درمان پیکر استبدادزده کشوری، به آن تزریق شود. دیدیم که چگونه سوزنِ سرنگِ تزریق‌کنندگانِ متوهمِ داخلی و خارجی آن در افغانستان و عراق، در بدن مردم آن کشورها شکست! مردم‌سالاری یک فرهنگ است، فرهنگ یک ملت. یک ملت را افراد آن تشکیل میدهد و فرهنگ آن‌ها. فرهنگ مردم‌سالاری، فرهنگی است پویا. هر فردی، و در نتیجه هر ملتی، می‌تواند پیوسته مردم‌سالارتر گردد، و تلاش در این رشد انسانی، بایسته و شایسته است.