صدارت: بدیل واقعی چیست؟ کنگره؟ شورا؟ جبهه؟
…این خیال خام که در صورت ادامه‌ی انفعال ما مردم، بالاخره یک روزی یک کسی خواهد آمد و ایران را از شر «سلسله‌ی روحانیت» خلاص خواهد کرد، توهمی بیش نیست! توهمی خطرناک!
وضعیت ما خود به خود رو به بهبود نخواهد گذاشت!
هر یک روز بیشتری که این رژیم بر اریکه‌ی قدرت بماند، تعداد ایرانیانی که از جنس این رژیم می‌شوند بیشتر خواهد شد. فرهنگ مردم، فرهنگ رژیم خواهد شد. ولی جلوی ضرر را از هر کجا بگیریم، منفعت است!
هر چه تعداد ما مردم که به حقوق خود آگاه‌تر می‌شویم، بیشتر گردد، و
هر چه تعداد ما مردم که به حقوق خود بیشتر عمل می‌کنیم، افزون‌تر گردد، و
هرچه تعداد ما مردم که به وظیفه‌ی حیاتی و مهمِ خود، در مورد مشارکت در ساختن سرنوشت خویش عمل می‌کنیم، بیشتر شود:
۱- زمان رسیدن به سقوط فیزیکی رژیم کوتاه‌تر، و خشونت‌زداتر می‌گردد، (هر یک روز بیشتری که این رژیم در قدرت بماند، خطر سوریه‌ای شدن، و اوکراینی شدن، و لبنانی شدن، و…، و غزه‌ای شدنِ ایران بیشتر می‌شود!)،
۲- دوران موقت از سقوط فیزیکی تا رفراندم قانون اساسی و انتخابات آزاد و مستقل، کوتاه‌تر، و خشونت‌زداتر می‌گردد،
۳- رسیدن به نقطه‌ای غیرقابل بازگشت از مردمسالاری و نظام و سامانه‌ای دموکراتیک برای اداره‌ی امورات کشور، کوتاه‌تر، و خشونت‌زداتر می‌گردد،
۴- امکان حمله قدرت‌های خارجی به صفر میل می‌کند،
۵- امکان بی‌ثباتی‌سازی، و جنگ روانی، و تفرقه‌افکنی، و خشونت‌گستری، و… توسط قدرت‌های خارجیِ غربی و شرقی به صفر میل می‌کند،
۶- امکان خشونت و خشونت‌گستری‌های داخلی، کودتا، جنگ داخلی، تجزیه کشور، و… به صفر میل می‌کند،
صدارت: بدیل واقعی چیست؟ کنگره؟ شورا؟ جبهه؟ بیشتر بخوانید »
