گروگانگیری، که طرح آن در امریکا ریخته شد، نقطه عطفی بود برای حاکم شدن ضدانقلاب، و اولین بحرانی بود که بحران‌های کوچک و بزرگ فراوانی را در پی داشت و همه به استمرار رژیم، کمک کردند
بحران گروگانگیری مقدمه‌ای برای تجاوز عراق شد و تنها بابت نقره داغ شدن (کارتر گفت: ایرانی‌ها را چنان نقره داغ کردم که هرگز فراموش نکنند)، بیش از17 میلیارد دلار (به دلار امروز باید در عدد 4 ضرب کرد و سود آن را بر آن افزود) از ثروت مردم را امریکا برد و خورد.
گفتگوی آقای ابوالحسن بنی‌صدر و علی صدارت - از خود بیگانه شدن عقیده و مرام توسط قدرت و سلطه، در امریکا و در ایران
بمناسبت سقوط شهر خرمشهر در 4 آبان ماه 1359، مقاله ای در افشای دروغهای خامنه ای که 30 سال پیش در روزنامه انقلاب اسلامی (شماره 100- از 18 تا 31 خرداد 1364) منتشر شده بود را با افزودن قسمتی از نامه بنی‌صدر به خمینی و توضیح‌های دیگر، به اطلاع خوانندگان می رسانیم. از جمله دروغهای خامنه ای : 1- شعاری را که خود و حزب جمهوری می دادند «زمین می‌دهیم تا زمان بخریم»، را به بنی صدر نسبت می دهد. نامه بنی صدر به خمینی به تاریخ 28 شهریور 1359، سندی است که این دروغ را برملا می کند. 2- بنی صدر را متهم می کند که نیرو نمی داد اما در واقع، او که شعار می داد ده هزار نفر از تهران به خرمشهر می برد، شعارش تو خالی در آمد! بقول سرهنگ فروزان:«قرار بود ده هزار نفر از تهران به خرمشهر ببرند، شد هزار، شد 500 تا و هنوز هم یکی از آنها به خرمشهر نرسیده است!» خامنه‌ای در نماز جمعه 3 خرداد در باره افتادن قسمت غربی خرمشهر بدست نیروهای عراقی اینطور مدعی شده است:
سوال مهم که هر کدام از ما باید از خود بپرسیم این است که راه حل برای بحرانهایی که بر همه افزوده میشوند، در دست کیست؟ قدرتها، قدرت‌های دولتی و قدرت‌های غیردولتی که شرکتهای چندملیتی حاکم بر دنیای امروز را تشکیل می‌دهند، خود بوجود آورنده این بحرانها هستند، پس نمی‌توان برای راه حل دست تمنا به وی آنها دراز کرد، و یا حتی منفعلانه منتظر نشست تا آنها کاری بکنند. راه حل بحرانها، در ایران و در دنیا، در دست من، شما، هر کدام از همه ما است. اگر از سرنوشت امروزمان راضی نیستیم، برای ساختن سرنوشت‌های خوب و خوب‌تر، هر کدام از همه ما باید، به سهم خود و به نوبه خود، کاری بکنیم، حالا هرچقدر هم آن کار در ظاهر به نظر کوچک بیایید.
...اما امروز، بیداری از رؤیای شیوه زندگی امریکایی، به بیداری از خواب وحشت می‌ماند: مدت 40 سال است که سطح زندگی اغلب شهروندان امریکا و خارجیانی که در امریکا زندگی می‌کنند، بالا نرفته است. حال آنکه سطح درآمد ثروتمندان بیشتر از دو برابر شده است. برای بسیاری از گروه‌بندیهای اجتماعی، از جمله سفیدها، امید به زندگی در کاهش است. حدود 30 میلیون نفر به مصرف مواد مخدر، از جمله، 10 میلیون به مرگبارترین‌ها معتادند. بیمه‌های اجتماعی عملاً وجود ندارند. شمار فقیران افزایش یافته و سر به 40 میلیون نفر می‌زند. وضعیت محیط زیست فاجعه بار است؛ خانه‌های ثروتمندترین‌ها واقع در مناطق شیک کالیفرنیا را آتش سوزیها که قابل مهار نیستند، ویران کرده‌اند. بیشتر از 30 میلیون امریکایی قابل اخراج از منازل مسکونی هستند زیرا توانایی پرداخت اجاره بها و یا وام خود را ندارند. نظام مالی که بظاهر در پیشرفت است، بطورکامل بر سازوکارهای سوداگری شکننده قراردارد. 63 شهر از 75 شهر که بزرگ‌ترین شهرهای امریکا هستند، دیگر حتی نمی‌توانند بهره وامهای خود را بپردازند. بدهی‌های کارگاههای امریکا بالغ بر سه چهارم تولید ناخالص داخلی امریکا است. قرضه خانواده‌ها 15000 میلیارد دلار است و قرضه دولت تا بدانجا افزایش یافته که به تصور نمی‌آید. 31000 پل (یک سوم پلهای امریکا) نیازمند تعمیر هستند و 46000 پل دیگر در معرض فروریختن هستند. نظام آموزش و پرورش گرفتار چنان فاجعه‌ای است که بهترین دانشگاهها به انحصار دانشجویان خارجی درآمده و 45 میلیون از امریکاییانی که وارد این دانشگاهها شده‌اند، زیر بار وامها نمی‌توانند کمر راست کنند. 15 درصد جمعیت بیکارند و بیشتر از 25 درصد جوانانی که از آسیا یا افریقا آمده‌اند، بیکارند. مجلس نمایندگان و مجلس سنا نتوانستند بر سر برنامه حمایت اجتماعی توافق کنند. امری که سبب می‌شود دهها میلیون نفر دیگر بر جمعیت فقیران افزوده گردد. ارزشهای جامعه امریکایی نیز دیگر مورد اعتناء نیستند: فرقه‌گرایی و جماعت گرایی و نژادگرایی جامعه امریکایی را به گروه‌بندی‌ها نفی کننده یکدیگر بدل کرده است. سیاه با سفید و مرد با زن و دموکرات و جمهوری‌خواه بکار نفی یکدیگرند. نظریه‌های هرچه افراطی‌تر در باره توطئه‌گری سخت به رواج هستند؛ فرقه‌ها که در فریفتارترین فضاهای مجازی، چون QAnon (گرو‌های راست افراطی حامی ترامپ که در فضای مجازی، ترامپ را رئیس جمهوری تبلیغ می‌کند که در کار ریشه‌کن کردن فساد نظام است) پدید آمده‌اند، دارند واقعیت پیدا می‌کنند. اینان قرائت دیگری از دنیا را تبلیغ می‌کنند و رویه‌ای کاملاً ضد دموکراتیک در پیش گرفته‌اند و خواهان پامال کردن دشمنان داخلی و خارجی هستند که خود می‌تراشند. یک سوم امریکاییانی که در دهه 1980 بدنیا آمده‌اند، فکر می‌کنند زندگی در دموکراسی اساسی است و بقیه آماده‌اند که از دموکراسی بخاطر دفاع از حق حمل اسلحه و تن ندادن به قواعد حداقل زندگی جمعی، بگذرند...
- هندرسون، سفیر امریکا در ایران، در گزارش 21 اوت 1953 خود به وزارت خارجه امریکا، فاطمی را «حیله‌گرترین و بدون ملاحظه‌ترین از اطرافیان مصدق» توصیف می‌کند. و - سند 104584 /371/ FO به تاریخ 30 سپتامبر 1953 سفارت بریتانیا در بیروت- که در آن زمان ستاد مشترک عملیات ایتنلیجنت سرویس بود – به وزارت امور خارجه انگلیس ، چنین گفته شده است : « تا آنجا که از مطالب روزنامه ها استنباط کرده ام، اوضاع آن قدرها هم بد پیش نمی رود... مصدق مشکل ایجاد خواهد کرد، با توجه به اینکه در حمام خون کشته نشد، به نظر من، بهترین راه حل برای او تبعید است... اما در مورد فاطمی، اگر دستگیر شود بهترین راه حل اعدام است...» - کرمیت روزولت، فرمانده عملیات کودتا نیز، در کتاب خود، گفتگویش را با شاه، در باره سرنوشت سران نهضت ملی آورده‌است. در پاسخ او، شاه می‌گوید مصدق و سرتیپ ریاحی به 3 سال زندان و فاطمی به اعدام محکوم خواهد شد. - آیةالله بروجردی در پاسخ آیةالله زنجانی که از او خواسته بود مانع اعدام فاطمی شود، گفته بود: «انگلیسیها از او کینه به دل دارند، شاه هم ضعیف است کاری نمی‌شود کرد»
در واقع قدرتها، با بکارگیری روشهای جنگ روانی که برای شکستن زندانیان در داخل زندان‌های سیاسی توسط شکنجه‌گران اعمال می‌شود، خوب که بنگری، به اشکال و طرق مختلف، توانسته‌اند در خارج از زندان‌ها، در تبدیل انسان‌ها، به فردهای تنها و منزوی در کشورهای مختلف، و در کل جهان، مردم را منفعل نگه دارند و بشریت را به پایان جهان مشترک، نزدیکتر کنند…
از همین امروز، شایسته و بلکه بایسته است که هر کدام از ما، به سهم خود و به نوبه خود و به سلیقه خود و به اندازه توان خود، برای گذار خشونت‌زدا از رژیم ولایت مطلقه، و رسیدن به نظام مردم‌سالار و دموکراتیک، کاری و تلاشی انجام دهیم، حالا هر چقدر هم آن کار و تلاش، در ظاهر به نظر کوچک بیاید. هرچه تعداد بیشتری از ما این وظیفهُ حیاتی خود را بشناسیم و بدان عمل کنیم، این رژیم هرچه زودتر چون برفی آب می‌شود و فرو می‌ریزد. هر یک نفر بیشتری از ما که به این وظیفه حیاتی خود عمل کند، فروپاشی این رژیم، خشونت‌زدا‌تر خواهد بود، و قدرت‌های داخلی و خارجی، در جنگ روانی علیه مردم شکست جانانه‌تری خواهند خود. از همین امروز در این جنگ روانی، به دفاع از خود برخیزیم...
در اسنادی که سایت ویکی لیکس اخیرا منتشر کرده، چارلز ناس، کاردار سفارت آمریکا در تهران در گزارشی محرمانه در ۲۶ جولای ۱۹۷۸ (۴ مرداد ۱۳۵۷) نوشته که شایعاتی درباره بیماری محمد رضا شاه پهلوی و یا سوء قصد به او شنیده می شود، اما بیش از ۹۰ درصد آن ها مهمل است. متن کامل گزارش محرمانه ناس به این شرح است:...