
به مناسبت روز سعدی: چرا نام کوچک پنجمین رئیس جمهور فرانسه، سعدی بود؟
۲۸ فروردین ۱۴۰۰رویکرد اندیشمندان و سیاتمداران فرانسوی، به ایران و بزرگان ایران، قبل از هجمههای ایرانستیزی
رویکرد اندیشمندان و سیاتمداران فرانسوی، به ایران و بزرگان ایران، قبل از هجمههای ایرانستیزی
دیدیم که اعتماد به آنچه خود داشتهایم و داریم، جنبشهای همگانی و خودجوشِ ۱۳۵۷ و ۱۳۸۸ را به سوغات آورده و ما را در جهان زبانزد کرده. طلب جام جم از بیگانۀ به حاکمیت جمهور مردم، تمنای مردمسالاری را در تجربۀ انقلاب ۱۳۵۷ به هژمونی بیگانۀ ضد انقلاب و در سال ۱۳۸۸ به کهریزکها کشانید. نقشی را که خود در ساختن آیندۀ خود میتوانیم و باید داشته باشیم، ز بیگانه های ایرانی و انیرانی تمنا کردن، سرنوشتی جز بدتر از پدیدۀ احمدینژادها و دردناکتر از کهریزکها برایمان نمیآورد. تجربۀ موفق تونس را در فراری دادن بنعلی در عرض چند هفته، به خود یادآور شویم. از جمله ریشههای اصلی ادامۀ وضعیت قبلی با شکلی دیگر و سرنوشتی بدتر از وضعیت قبلی در کشورمان، عدم باور اکثر افراد و گروههای سیاسی و از آن مهمتر عدم باور اکثر خودِ ما مردم به وجوب اعمال توانایی از طریق خودِ مردم و وجوب گرفتن مشروعیت برای مسائل و تصمیمهای سیاسی از خودِ مردم است. باید به خود و به نفسِ خود اعتماد کنیم.
...نتیجه اینکه کسانی که به هر علتی در «رایگیری» شرکت کرده و میکنند، دانسته یا نادانسته، خواسته و یا ناخواسته، به این رژیم مشروعیت داده و میدهند.
سران کشورهای فرانسه و آلمان بر این نظر بودند که از رژیم شاه باید حمایت کرد و سران امریکا و انگلیس، شاه را دیگر قابل دفاع نمی دانستند و به مقابله با انقلاب، از طریق بختیار حتی با کودتای نظامی، امید بسته بودند.