صدارت- منشور‌ها و نکاتی که می‌توانند اتحادآور و یا تفرقه‌انداز باشند

صدارت- منشور‌ها و نکاتی که می‌توانند اتحادآور و یا تفرقه‌انداز باشند

۲۲ اسفند ۱۴۰۱

برخی نکات کلیدی به عنوان حداقل لازم در یک منشور اتحادآور: نفی و رفع هرگونه تبعیض، نه تبعیض منفی به ضرر فرد و یا افرادی، و نه تبعیض مثبت به نفع فرد و یا افرادی - تمرکز‌زدایی و نفی فدرالیسم - گذار از کلیت رژیم - استقلال - عدم مراجعه به قدرت‌ها (قدرت‌های دولتی و غیر دولتی؛ قدرت‌های داخلی و خارجی؛ قدرت‌های غربی و شرقی) - خشونت‌زدا - نفی هر خشونتی از هر کسی (چه رژیم، و چه مخالفان رژیم)- پرهیز و نفی واخبار دروغ، و شایعه‌پراکنی، و یا حتی اغراق‌آمیز و گزافه، ضداطلاعات، سواطلاعات، و… - جمهوری‌خواه - لائیسیته - نفی اعدام و شکنجه و… ازادی همه زندانیان سیاسی، نفی تجاوز به حقوق دگراندیشان و دگرکیشان - تمامیت ارضی - پژوهش و حفظ و ارتقاء و… فرهنگ‌های مختلف مناطق مختلف ایران

صدارت: انقلاب و محک ارزیابی، و معیار تصمیم نه تنها در انقلاب، بلکه حتی در تمام امور روزمره.

صدارت: انقلاب و محک ارزیابی، و معیار تصمیم نه تنها در انقلاب، بلکه حتی در تمام امور روزمره.

۲۳ بهمن ۱۴۰۱

...در اینجا هم باز می‌توان این سوال را مطرح نمود که اگر یک امریکایی برای رسیدن به قدرت، و یا حتی برای براندازی دولت امریکا بدون اینکه در نظر داشته باشد بعدا مقام و منصبی را تصدی کند، از یک قدرت خارجی یول و امکانات و رانت رسانه‌ای و… بگیرد، آیا شهروندان امریکایی، حتی اگر دولت آن‌ها مستبد بود و با آن مخالف بودند،  نسبت به او به دیده حقارت و نفرت نگاه نمی‌کردند؟ خود ما او را چگونه قضاوت می‌کردیم، خادم، و یا خائن به وطن و هموطنان خود؟ بر ما چه رفته است که این قدر خود و هموطنان خود را خوار و ذلیل می‌انگاریم؟! از هموطنان عزیزم دعوت می‌کنم که به کارنامه فعالان سیاسی در این چند دهه‌ی سخت اخیر بنگرند و ببینید کسانی که بر خط استقلال و آزادی، استقامت و ایستادگی کرده‌اند، و دست تکدی و گدایی به سوی قدرت‌ها دراز نکرده‌اند که هیچ، به پیشنهادات آن‌ها هم پاسخ منفی داده‌اند، چگونه توانسته‌اند با اتکا به توانایی فردی و جمعی و ملی خود، در تلاش‌ها برای استقرار، و استمرار، و پیشبرد مردمسالاری کوشا باشند. 

صدارت-کودتای خرداد ۱۳۶۰، باز شدن دست قدرت‌ها برای کودتا علیه جمهور مردم

صدارت-کودتای خرداد ۱۳۶۰، باز شدن دست قدرت‌ها برای کودتا علیه جمهور مردم

۳۰ خرداد ۱۴۰۱

در آن روزهای آخر، آقای خمینی فردی را نزد آقای بنی‌صدر فرستاد، با این پیام که اگر شرایط وی را بپذیرد، «رئیس جمهور و محبوب و فرمانده کل قوا» باقی می‌ماند و بجای آقای رجایی تحمیل شده، هرکس را که او می‌خواست نخست‌وزیر می‌شد. آقای خمینی تهدید کرده بود اگر شرایط او را نپذیرد، «تا آخر خواهد رفت» به این ترتیب، ‌بنی‌صدر «پشت به قدرت، و روی به ملت» کرد و با نفی قدرت، مورد غضب قرار گرفت. 

صدارت: روز صدم-روش‌های خشونت‌زدا، اسلحه را در دست سرکوب‌گر بی‌اثر می‌کند. غلبه آتنا بر شکنجه‌گران در شکنجه‌گاه

صدارت: روز صدم-روش‌های خشونت‌زدا، اسلحه را در دست سرکوب‌گر بی‌اثر می‌کند. غلبه آتنا بر شکنجه‌گران در شکنجه‌گاه

۴ دی ۱۴۰۱

رنجی که آدمی را از پا درنیاورد بی‌گمان قوی‌ترش می‌سازد. (نیچه) ❊ مستبدان، برای کنترل مردم، نیازمند خشونت و خشونت‌گستری هستند تا مردم را منفعل مطیع خود سازند. مردم را یارای مقابله قهرآمیز با سلطه‌گران نیست. بهترین راه برای دفاع از خود این است که با استفاده از روش‌های خشونت‌زدایی، اسلحه را در دست سرکوب‌گر، بی‌اثر کنیم.  مشابه همان روش‌هایی که در داخل زندان‌ها برای رساندن زندانیان سیاسی به حد «بریدن» و «شکستن» و در نتیجه منفعل کردن آن‌ها، توسط بازجوها و شکنجه‌گران استفاده می‌شود، در خارج از زندان نیز توسط قدرت‌مداران حاکم بر کشور، و برای منفعل نمودن مردم، به‌کار برده می‌شوند.  با بررسی تجربیات زندانیان سیاسی و روش‌های خشونت‌زدایی میتوان درس‌های مهمی اندوخت. این درس‌ها برای نجات جان و سلامتی زندانیان سیاسی، و نیز ایرانیان خارج از زندان‌ها بسیار موثر هستند. 

بنی‌صدر: جوانان، جوان بگردید! برخیزید! روز ایران را نوروز کنید! (آخرین پیام نوروزی)

بنی‌صدر: جوانان، جوان بگردید! برخیزید! روز ایران را نوروز کنید! (آخرین پیام نوروزی)

۱ فروردین ۱۴۰۲

جوانان، جوان بگردید! برخیزید! روز ایران را نوروز کنید! شما بانیان نوروز! شما مردمی که آغازگر ابداع و ابتکار و خلق کشاورزی، صنعت، خط، هنر در جهان بوده‌اید، نمی‌خواهید بار دیگر جهان را وارد عصر جدید بگردانید؟ روز جهان را نوروز کنید؟ شما نمی‌خواهید به این بی‌تفاوتی، به این انفعال، به این مسئولیت وداع گفتن، پایان دهید؟ و مردمی بشوید که نه تنها در منطقه، بلکه در جهان، الگو و بدیل انسان حقوند، انسان مستقل و آزاد، انسان در رشد بگردید؟

صدارت: رسانه‌های همگانی به مثابه شاخۀ چهارم دولت

صدارت: رسانه‌های همگانی به مثابه شاخۀ چهارم دولت

۱ فروردین ۱۴۰۰

متاع آزادی و رشد و استقلال، متاعی نیست که بی‌مشتری بماند و فقط کافی است این متاع در بازار فکر و اندیشه، امکان عرضه شدن پیدا کند تا مشتریان، این کالای پرارزش را، سرِ دست ببرند. مسلما ً در این بازار رقیبانی هم هستند که با استفاده از هر طریقی، می‌خواهند فروشندگان دموکراسی را از صحنۀ رقابت بدر کنند. ولی چون بخوبی می‌دانند که هرآینه عرصه، باز، و عرضه، بدون سانسور، و انتخاب، آزاد باشد، جنس ِ بنجل ِ استبداد و خفقان و خشونت، روی دستشان باد خواهد کرد، به هر وسیله و مستمسَکی متشبث می‌شوند، و طبق توضیح مختصر این نوشتار، چه وسیله‌‌ای موثرتر از وسایل ارتباط جمعی، و چه تیغی برّاتر از شمشیر سانسور در رسانه‌های گروهی؟