یکی از مهمترین و در عین حال آسان‌ترین راههای مبارزه در جنگ روانی و پیروزی بر قدرت‌مداران و سلطه‌گران، شکستن دیوارهای سانسور و نفی و رفع خودسانسوری است. امیدوارم که هرکدام از ما خود را در این زمینه مسئول بدانیم، و هرکدام از ما به سهم خود و به نوبه خود، در انتشار تحقیقات بی‌نظر و غیریک‌سوگرایانه، به کمک سایر هموطنان خود بیاییم.
سالگرد جدایی مجاهدین خلق از بنی صدر در 20 اسفند 1362، که با اطلاعیه 4 فروردین 1363 «شورای ملی مقاومت» علنی گشت، پاسخ روزنامه انقلاب اسلامی شماره 82 (31 شهریور تا 13 مهر ماه 1363) در رابطه با دروغها، تهمتها و توهینهای رهبری سازمان مجاهدین خلق، بعنوان سندی تاریخی، را در چند بخش می آوریم. بخش سوم، به دورغهای آقای رجوی درباره بحث بر سر هیات دولت آینده و ادعای در خواست قباله نصف وزرا اختصاص دارد که گواهی از هژمونی طلبی اوست.
...بنی صدر بود که بهشتی و رجائی و هاشمی رفسنجانی را به بحث آزاد دعوت کرد. پاسخی که بهشتی و رجائی به دعوت بنی صدر دادند به نقل از روزنامه انقلاب اسلامی 23 اسفند ماه 1359 اینست: از اطلاعیه روابط عمومی وزارت دادگستری: «... از آنجا که بیشتر مصدومین و مجروحین واقعه شوم دانشگاه تهران از شخص آقای رئیس جمهور به دادسرا شکایت کرده‌اند .... شرکت رئیس دیوانعالی کشور در این "گفتگو خود بخود" منوط به انجام بازپرسی از آقای رئیس جمهور و روشن شدن نتایج آن و صدور رای دادگاه است. بنابراین رئیس دیوانعالی کشور در گفتگوی رادیو – تلویزیونی که پس از روشن شدن نتیجه این رسیدگی قضائی برگزار شود، شرکت خواهند کرد ». بدینسان در پاسخ تهدید میکند. معلوم میشود چماقدارانی که در 14 اسفند به اجتماع مردم در دانشگاه حمله کردند، شاکی شده و نزد قاضی القضات، شکایت بردند!! و این پاسخ را با پاسخ رجوی مقایسه کنید تا متوجه شوید، بیان توتالیتاریسم یکی است. فرق عمامه بهشتی و زلف رجوی، فرق صوری است، محتوی یکی است. بهشتی تهدید میکرد، این یکی ناسزا می گوید "ترور انتلکتوئلی" میکند! و اما رجائی در پاسخ می گوید (به نقل از اطلاعیه روابط عمومی نخست وزیر به همان تاریخ):...
ریشه‌یابی وضعیت فاجعه‌بار امروز، با بازخوانی 'روزها بر رئیس جمهور چگونه میگذرد' کارنامه بنی‌صدر، که در ماههای قبل از کودتای خرداد ۱۳۶۰ هر روز، در روزنامه انقلاب اسلامی در هجرت منتشر، و به مردم گزارش می‌شدند.
آقای بنی‌صدر در مقام ریاست جمهوری، گزارش کار خود را، به طور روزانه، در روزنامه انقلاب اسلامی، تحت عنوان سرمقاله و کارنامه و «روزها بر رئیس جمهور چگونه میگذرد» با مردم در میان می‌گذاشت. هشدارها، و خبرها، و نظرها، و… که آن موقع ارائه شده بود، هیچ کدام خلاف واقع نبود و هیچ کم و کاستی نداشتند. با توجه به این واقعیت بود که حزب جمهوری اسلامی، و حزب توده، و سایر ضدانقلاب هیچ نمی‌توانستتند آن‌ها را نفی و یا تکذیب کنند، و خود را مجبور دیدند که بنی‌صدر را حذف کنند. برای همین آقای خمینی و شرکا، این کارنامه را، به شدت، مزاحم خود در امر تبدیل انقلاب، به ضدانقلاب می‌یافتند. آقای خمینی، توسط برادرزاده خود، در خرداد ۱۳۶۰ به آقای بنی‌صدر در کرمانشاه پیام داد....
آقای بنی‌صدر در مقام ریاست جمهوری، گزارش کار خود را، به طور روزانه، در روزنامه انقلاب اسلامی، تحت عنوان سرمقاله و کارنامه و «روزها بر رئیس جمهور چگونه میگذرد» با مردم در میان می‌گذاشت. هشدارها، و خبرها، و نظرها، و… که آن موقع ارائه شده بود، هیچ کدام خلاف واقع نبود و هیچ کم و کاستی نداشتند. با توجه به این واقعیت بود که حزب جمهوری اسلامی، و حزب توده، و سایر ضدانقلاب هیچ نمی‌توانستتند آن‌ها را نفی و یا تکذیب کنند، و خود را مجبور دیدند که بنی‌صدر را حذف کنند. برای همین آقای خمینی و شرکا، این کارنامه را، به شدت، مزاحم خود در امر تبدیل انقلاب، به ضدانقلاب می‌یافتند. آقای خمینی، توسط برادرزاده خود، در خرداد ۱۳۶۰ به آقای بنی‌صدر در کرمانشاه پیام داد....
بنی‌صدر و ارتباطات و تماس‌هایی قدرت‌های خارجی
امیدوارم که آن قلیل هموطنانی که هنوز به اشکال مختلف، دانسته ویا نادانسته، واضح و روشن، و یا مخفی و با لاپوشانی، به استمرار این رژیم کمک میرسانند و در پیشبرد شعار «حفظ نظام از اوجب واجبات است» گوی سبقت را از آقای خامنه‌ای و شرکا برده‌اند، تا دیر نشده به سایر هموطنان بپیوندند و تا موقعیت‌ها و فرصت‌های بیشتری از دست نرفته، شور و شعف مشارکت در ساختن سرنوشت‌هایی خوب و خوبتر و همکاری و همسازی و همسویی در گذاری خشونت‌زدا از ولایت مطلقه، به مردمسالاری را از خود دریغ نکنند. در دنیای امروز، مشابه رژیم ولایت مطلقه، فقط در چند کشور مانند کره شمالی باقی مانده است. افکار عمومی، در قرنی که در آن هستیم، نقش بیشتری در اعمال حاکمیت می‌یابند. حتی رژیمهایی مانند ترامپ و پوتین و بولسنارو و اوربن و… هم هرچه میگذرد، با موانع و مشکلات بیشتری برای ادامه ولایت خود بر مردم روبرو میشوند. رژیم ولایت مطلقه حاکم بر ایران، رفتنی است و آنچه می‌ماند، مردم هستند که برای ادامه حیات خود، و برای ادامه حیات ملی خود، باید با مخرج مشترک قرار دادن حقوق، و با صلح و دوستی و کثرت‌گرایی و رواداری، با هم همکاری کنیم...
اما در باره تظاهرات 15 خرداد 60 که خمینی و جزب جمهوری اسلامی قصد داشتند مردم را برای مقابله با رئیس جمهور به خیابانها بکشانند و شکست خوردند، او می گوید که «سیصد هزار نفر بودند و برای ما همین بس که نیروه های مخالف سیصد هزار نفر را قبول دارند». اما روزنامه اطلاعات آن زمان تیتر از حضور میلیونها نفر را گذاشته بود و 300000 نفر در زمانی که هنوز چهره خمینی مانند امروز روشن نشده بوذ، بسیار کم بود. و در واقع شکست خمینی و حزب جمهوری اسلامی بود...
اعتراف علی قلاحیان به مامور مستخدم بودن بعضی رسانه‌گران