ما مردم، هر یک به سهم خود و به نوبه خود، در ایران و سراسر دنیا، با این ریشه‌یابی‌ها، چگونه باید به نقش خود در این بحران پی ببریم؟ و با عبرت‌آموزی و با کنکاش در خود و در وژدان عمومی خود، چگونه باید برای این بحران‌ها راه حل بیابیم؟… هر یک به سهم خود و به نوبه خود!
این کتاب درس زندگی، درس مقاومت، درس پیروزی و درس امید و شادی برای نسل دیروز و امروز و فرداهای ایران است.
به آن دسته از جامعه سیاسی که در این «انتخابات» با پشت کردن به ملت، باز هم چهره واقعی خود را واضح نشان داد، امیدوار نیستم. حواشی این «انتخابات» نشان داد که بسیاری از آنها،در بهترین وجه، اصلا متوجه نیستند که با نقش خود در پیشبرد شعار «حفظ نظام، اوجب واجبات است»، مستقیم و غیرمستقیم، شریک جرم رژیم در جنایت‌ها و خیانت‌ها و… و تجاوزها به حقوق هستند. ولی امیدوارم آن دسته از ایرانیان، به خصوص در جامعه مدنی، به تجربه «انتخابات» در رژیم ولایت مطلقه، به عنوان یک پند بنگرند، و از آن به عنوان یک درس دیگری دال بر نیاز حیاتی پشت به قدرت و روی به ملت داشتن، و افزونی اعتماد به نفس فردی و اعتماد به نفس ملی، استفاده کنند، تا هرکدام از همه ما، به سهم خود و به نوبه خود، شور و شعف و لذت مشارکت در ساختن سرنوشت‌های خوب و خوب‌تر را ارزانی کنیم.
مطلب واضح و مهمی که به تاکید موکدی محتاج است که این پدافتد، منحصر به دوران «انتخابات» نمی‌شود. عکس‌العمل شدن به قدرت‌ها، و بررسی وژدان احساسی و محدود کردن کاربرد آن به دوران «انتخابات» جفای به خود، و ناچیز کردن ابزاری است که می‌تواند همه‌روزه بکار زندگی فردی انسان‌ها، و بکار زندگی جمعی جامعه بیاید.
فیروزه بنی‌صدر: ویروس کرونا، و کدام واکسن؟ سخنرانی، پرسش و پاسخ ❊اطلاع‌یافتن و اطلاع‌دادن، حقی از حقوق بشر است❊ اطلاع‌یافتن و اطلاع‌دادن، در امور بهداشت و پیشگیری و درمان، بخصوص در این دوران پاندمی کووید۱۹ از درجه اهمیت فراوانی برخوردار است. حقوق‌مدارتر شدن و حقوق‌مدارتر کردن، از پیش‌نیازهای برپایی و پویایی یک جامعه مردمسالار است.
انتشار حقایق کودتای خرداد ۱۳۶۰، موجب غنای وژدان تاریخی می‌گردد که خود نقشی بسیار مهم در ساختن سرنوشت‌های خوب و خوب‌تر خواهد داشت
درست در همان تاریخ 19 اکتبر تا 21 اکتبر 1980 آن معامله پنهانی با ستاد تبلیغاتی ریگان و بوش در پاریس بر سر به تاخیر انداختن آزادی گروگانها تا انتخابات ریاست جمهوری که در ماه بعد در نوامبر 1980 در امریکا انجام میگرفت ، این موافقت محرمانه برای این بود که گروگانها آزاد نشوند تا کارتر شکست بخورد و ریگان رئیس جمهور بشود ، همزمان با ان معامله این دو مقام میگویند ما اسلحه آمریکایی نمیخواهیم و بعد گری سیک در کتاب اکتبر سورپرایز مینویسد که : وقتی که پیشنهاد ایران در باره مساله گروگانها آمد با کمال تعجب دیدیم که درخواست اسلحه و قطعات یدکی که ایران خریده بود و امریکا ان را توقیف کرده بود نبود ، و آن را نمیخواهند با اینکه ما آماده بودیم آنها را تحویل بدهیم . یک کشور در جنگ ، مذاکره کننده طرف مقابل حاضر است اسلحه را بدهد طرفی که مذاکره میکند نمیخواهد اسلحه را بگیرد و این معنایش خیلی روشن و واضح است:
در نامه ۳ آبان به آقای خمینی اولاً درباره وضعیت ارتش نوشتم چون حالا یک ماه از جنگ گذشته بود دیگه اون چهار روز فعلاً یک ماه ازش گذشته بود و ایران شکست نخورده بود و ارتش هم در نامه به آقای خمینی نوشتم که شما بپرسید از اینهایی که وارد هستند کدوم ارتشی زیر ضربات دشمن توانسته تجدید سازمان کنه و با موفقیت از وطن خودش دفاع کند در برابر قشون مجهز متجاوز؟ به او گفتم که ، برای این که دست از این توطئه ها بردارند و این مسئله سازیها و به اصطلاح جبهه از پشت گشودن ، گفتم که: بعد از جنگ استعفا می‌کنم ، البته استعفای من نزد او بود ، ولی من در این نامه باز هم گفتم که جنگ که تموم بشه استعفا می کنم ، پس هیچ توجیهی برای کودتای خرداد ۶۰ نبود .
