ریشه‌یابی وضعیت فاجعه‌بار امروز، با بازخوانی 'روزها بر رئیس جمهور چگونه میگذرد' کارنامه بنیصدر، که در ماههای قبل از کودتای خرداد ۱۳۶۰ هر روز، در روزنامه انقلاب اسلامی در هجرت منتشر، و به مردم گزارش می‌شدند.
آقای بنیصدر در مقام ریاست جمهوری، گزارش کار خود را، به طور روزانه، در روزنامه انقلاب اسلامی، تحت عنوان سرمقاله و کارنامه و «روزها بر رئیس جمهور چگونه میگذرد» با مردم در میان می‌گذاشت. هشدارها، و خبرها، و نظرها، و… که آن موقع ارائه شده بود، هیچ کدام خلاف واقع نبود و هیچ کم و کاستی نداشتند. با توجه به این واقعیت بود که حزب جمهوری اسلامی، و حزب توده، و سایر ضدانقلاب هیچ نمی‌توانستتند آن‌ها را نفی و یا تکذیب کنند، و خود را مجبور دیدند که بنیصدر را حذف کنند. برای همین آقای خمینی و شرکا، این کارنامه را، به شدت، مزاحم خود در امر تبدیل انقلاب، به ضدانقلاب می‌یافتند. آقای خمینی، توسط برادرزاده خود، در خرداد ۱۳۶۰ به آقای بنیصدر در کرمانشاه پیام داد....
با کمتر و کمتر شدن پایگاه و جایگاه مردمی، این دسته از اپوزیسیون وابسته خود را بیشتر و بیشتر ناچار می‌بیند که به زور و قدرت و خشونت و… متمایل شود، و در نتیجه متشبث شدن به کلیشه‌هایی چون: «قدرت خوب» و یا «دیکتاتوری صالح» و یا «هدف، وسیله و روش را توجیه میکند» و یا «منافع مشترک» و یا… برایشان امری مستمر می‌گردد. این دسته از اپوزیسیون، خود را ناتوان و ذلیل می‌داند، وگرنه با اعتماد به نفس فردی و با اعتماد به نفس ملی، لزومی نیست به قدرت‌ها مراجعه کند. نیز نمی‌فهمد که با مراجعه به قدرت‌ها، ناتوانی، به توانایی تبدیل نمی‌شود، بلکه به ناتوان‌تر شدن منجر خواهد گشت. برای استقرار، و استمرار، و پیشبرد مردمسالاری، ضروری است که برای اشاعه و پیشبرد فرهنگ مردمسالاری، تلاش نمود، و این تلاش باید توسط خود ما مردم انجام شود و نه توسط «اپوزیسیون» و «اشخاص شاخص» و… که پنداری قدرت‌مکان دارند.
آقای بنیصدر در مقام ریاست جمهوری، گزارش کار خود را، به طور روزانه، در روزنامه انقلاب اسلامی، تحت عنوان سرمقاله و کارنامه و «روزها بر رئیس جمهور چگونه میگذرد» با مردم در میان می‌گذاشت. هشدارها، و خبرها، و نظرها، و… که آن موقع ارائه شده بود، هیچ کدام خلاف واقع نبود و هیچ کم و کاستی نداشتند. با توجه به این واقعیت بود که حزب جمهوری اسلامی، و حزب توده، و سایر ضدانقلاب هیچ نمی‌توانستتند آن‌ها را نفی و یا تکذیب کنند، و خود را مجبور دیدند که بنیصدر را حذف کنند. برای همین آقای خمینی و شرکا، این کارنامه را، به شدت، مزاحم خود در امر تبدیل انقلاب، به ضدانقلاب می‌یافتند. آقای خمینی، توسط برادرزاده خود، در خرداد ۱۳۶۰ به آقای بنیصدر در کرمانشاه پیام داد....
اپوزیسیون، در صورت اصل دانستن و با اصیل دانستن قدرت (مانند پهلوی‌ها و رجوی‌ها و…)، هویت خود را در تضاد با فردی و یا افرادی و یا اندیشه‌ای می‌یابد. بدین معنی که با نبود آن فرد و یا افراد، آندسته از اپوزیسیون بی‌هویت خواهند شد، حذف شده، و از بین خواهند رفت. برای همین مجبور است تمام تلاش خود را برای رسیدن به قدرت، و در قدرت ماندن، و پیشبرد منویات قدرت (تعریفی که از مفهوم «سیاست» می‌فهمند) بکار بیاندازد. برای همین نمی‌تواند با کسی دوست و همدل بشود، و الفت و ائتلاف بکند. آقای خمینی هم گفت «..من با کسی عقد اخوت نبسته‌ام…»
امیدوارم که آن قلیل هموطنانی که هنوز به اشکال مختلف، دانسته ویا نادانسته، واضح و روشن، و یا مخفی و با لاپوشانی، به استمرار این رژیم کمک میرسانند و در پیشبرد شعار «حفظ نظام از اوجب واجبات است» گوی سبقت را از آقای خامنه‌ای و شرکا برده‌اند، تا دیر نشده به سایر هموطنان بپیوندند و تا موقعیت‌ها و فرصت‌های بیشتری از دست نرفته، شور و شعف مشارکت در ساختن سرنوشت‌هایی خوب و خوبتر و همکاری و همسازی و همسویی در گذاری خشونت‌زدا از ولایت مطلقه، به مردمسالاری را از خود دریغ نکنند. در دنیای امروز، مشابه رژیم ولایت مطلقه، فقط در چند کشور مانند کره شمالی باقی مانده است. افکار عمومی، در قرنی که در آن هستیم، نقش بیشتری در اعمال حاکمیت می‌یابند. حتی رژیمهایی مانند ترامپ و پوتین و بولسنارو و اوربن و… هم هرچه میگذرد، با موانع و مشکلات بیشتری برای ادامه ولایت خود بر مردم روبرو میشوند. رژیم ولایت مطلقه حاکم بر ایران، رفتنی است و آنچه می‌ماند، مردم هستند که برای ادامه حیات خود، و برای ادامه حیات ملی خود، باید با مخرج مشترک قرار دادن حقوق، و با صلح و دوستی و کثرت‌گرایی و رواداری، با هم همکاری کنیم...
نظر هموطنانی که « اسلام‌ستیزی» را با «لائیک» و «سکولار» بودن عوضی گرفته‌اند، بخصوص همان‌ها که در عین حال به امامزاده کاخ سفید، عریضه می‌فرستند، و یا به ضریح دولت دینی اسرائیل دخیل بسته‌اند، و مرتب مشغول گدایی برای پول و امکانات و… سایر دخالت‌ها در امور میهن ما هستند، در مورد دولت امریکا عموما، و آقای ترامپ خصوصا چیست!؟ نظر هموطنانی که ادعای طرفداری از حقوق بشر را دارند، و به این دلیل! از قدرت‌های خارجی، بخصوص امریکا! برای احقاق حقوق ایرانیان!، گدایی پول و امکانات و انواع پشتیبانی‌ها را میکنند، در مورد تبعیض‌ها و تجاوزهای دولت امریکا به حقوق مردم خود امریکا چیست!؟
متن پیشاروی که به شکل یک فراخوان است، دارای سه بخش به هم پیوسته است؛ بخش اول به تحلیل شرایط کنونی و ضرورتهای ناظر بر شکل‌گیری بدیل مستقل، ملی و دموکراتیک می پردازد. بخش دوم، اصول بنیادین توافق برای تحقق یک نیروی آلترناتیو را بیان میکند که از دید ما اصولی حداقلی‌اند و سرانجام بخش سوم، برخی روشهای عملیِ همگرایی و همکاری میان گروهها و هسته‌های مردمسالار را، به عنوان نمونه، ذکر میکند. این متن، دعوتی است صمیمانه از همۀ افراد، شخصیتها، تشکلها و گروههای متعهد و وفادار به این اصول حداقلی، تا آن را مورد بررسی انتقادی قرار دهند و در تدقیق و تکمیل آن بکوشند. امید است از طریق بحث و گفتگوهای سازنده و شفاف، راه برای همسوئی و همسازی و سازماندهی مردمسالارانۀ راهبردها و اقدامات مشترک بعدی گشوده شود.
هر کدام از همه ما، به سهم خود و به نوبه خو و با سلیقه خود، می‌توانیم غم و رنج بحران کووید۱۹ را به شادی و رفاه تبدیل کنیم، اگر به خود باور داشته باشیم. مدیریت تبدیل غم سرنوشت بد امروز، به شادی و سرنوشت خوب برای فردا، با تجدید نظر در باورمان به قدرت و زور و سلطه، شروع می‌شود. کمترین کاری که هر کدام از همه ما در ابتدا می‌توانیم بکنیم، تفکر (برای قدم اول، فقط تفکر، نه بیشتر!) در اعتقاد و باورمان به قدرت و زور و سلطه است. آیا این هم از نظر منتقد من، آرمان‌شهر و اوتوپی و… است، و در نتیجه غیرممکن؟
این مختصر، و دلایل بسیار دیگری بوده است که بسیاری از دوستان داخل و خارج از ایران، حتی بعضی از هموطنانی که به طور مستقیم و غیرمستقیم در کودتای خرداد۱۳۶۰ دست داشتند، در چندین سال اخیر به آقای بنیصدر مراجعه کرده‌اند. این مراجعات، اخیرا بیشتر هم شده است. به قول یکی از دوستان، چه از بنیصدر خوشمان بیاید و یا چه بدمان بیاید، او در این سن توانسته به یک فرد کاملا استثنایی مبدل شود با جایگاهی کاملا استثنایی در تاریخ معاصر ایران. آیا کسان دیگر و یا حتی یک فرد دیگری را می‌توانیم نام ببریم که ویژگی‌هایی که در اقای بنی صدر جمع هستند، در او هم وجود داشته باشد؟ حتی از یک نفر می‌توانیم یاد کنیم؟