در هر برههٌ زمانی که مردم در میدان ساختن سرنوشت خود، فعالانه حضور داشته‌اند و میزان زور و سلطه و خشونت، در پندار و کردار و گفتار افراد، در رابطه با خود و در رابطه با یکدیگر و در رابطه با طبیعت، در این سه گرایش سیاسی و نحله عقیدتی و جریان فکری-نظری کمتر شده، ایران و ایرانیان سرنوشت خوب و خوبتری را تجربه کرده‌اند. در انقلاب ۱۳۵۷ هم چنین شد.
اگر مردم در جنبشهای خودجوش، پشت به قدرت و روی به ملت داشته باشند، برای ساختن سرنوشت خوب و خوبتر موفق خواهند بود.
زاویه دید هر فردی (موازنه عدمی، و یا موازنه وجودی و ثنویت)، در رابطه با تعریف و تحلیلی که مفاهیمی چون حقوق، و قدرت، عدالت اجتماعی، و برابری، و مدرنیته، و رشد، و….. پیدا می‌کنند، و تقدم و تاخری که به مناسبت به آنها داده می‌شود، نقشی تعیین کننده دارد.
حقوق ذاتی، به عنوان اشتراک و مبنای همکاری افراد و گروهها
❊هر ایرانی، یک خبرنگار❊
برای ساختن سرنوشت خوب و خوبتر، به الگو و بدیل و راه حل نیاز مبرم، احساس می‌شود، ولی غرب از ارائه راه حل و بدیل، عاجز است
نظم با زور و قدرت و خشونت، با استبداد و دیکتاتوری، برقرار کردنی نیست.
برای اینکه اعتراضاتی که در سراسر کشور به طور پراکنده فراوان شده‌اند، به هم بپیوندند، هرکدام از ما مردم (هرکدام به سهم خود، و به نوبه خود، و در حد توان خود) می‌توانیم در بهم پیوستن این قطرههای پراکنده نقشی ایفا کنیم و به این شکل رفتن این رژیم رفتنی را سریعتر گردانیم، آنهم با روشهای خشونت‌زدا