ولی نکته کلیدی و بسیار مهم این است که موازنه منفی، نه فقط برای «سیاست» آن‌هم با تعریف قدرت از سیاست، و نه فقط برای رئیس و وکیل و وزیر! و نه فقط برای مصدقِ نخست وزیر، و نه فقط در جامعه سیاسی! و نه فقط به عنوان یک تئوری، بلکه به‌عنوان یک پندار، برای کردار و گفتار افراد معمولی جامعه، و برای بکار بردن در زندگی شخصی و روزانه هر کدام از همهٌ ما، به عنوان یک روش عملی در کارهای معمولی و زندگی روزمره.
هر ایرانی، یک مصدق!
استقامت و ایستادگی در «پشت به قدرت، روی به ملت» کاری بود که از مصدق بر‌امد، و مصدقیان واقعی هم، بدون غلبه کیش شخصیت، همان پندار را روش روزمره کرده و می‌کنند و گفتار و نوشتار و کردار هرروزه آن‌ها، حاکی از آن است که ایران، پر از ایرانیان مصدقی است! بدین ترتیب است که پیش‌آگهی آینده، بسی خوش‌خیم است. ایستادگی در کنار مردم، و مقاومت در مقابل قدرت، وقتی در آزمایشگاه زمان قرار میگیرد، رنگ عطر انسان‌دوستی و جق‌طلبی را چند برابر می‌کنند. خوشی و خوشحالی زندگی کردن با کسانی که عمری را در استقلال و آزادی سپری کردند، فقدان آن‌ها را قابل تحمل‌تر می‌کند.
ویکیلیکس: عراق در ماه های اول انقلاب، از چه طریق به بی ثباتی در ایران دامن می زد؟ مقاله 34 سال پیش روزنامه فیگارو که 2 پشت پرده مهم جنگ ایران و عراق را فاش ساخت! ویکیلیکس-پیشنهاد ارتشبد جم به امریکائیها در آبان ۱۳۵۸: امریکا با قدرت به خوزستان حمله کند و بگذارد روسها هم شمال ایران را تصرف کنند! انتشار اسناد جدید امریکا: عملیات نظامی احزاب کرد در سال ۱۳۵۸ از سوی چه قدرتهای برانگیخته می‌شدند و کدام هدف را تعقیب می‌کردند؟
گزارش روزنامه اطلاعات ۷ بهمن ۱۳۵۸ از اولین کنفرانس مطبوعاتی ابوالحسن بنی صدر را می آوریم. نکات اساسی این کنفرانس عبارتند از : – بینش بنی صدر از عملکرد سیاسی، عملکردی بر اساس عقل و منطق، و نه بر اساس زور – معرفی خود بعنوان پیرو خط استقلال و آزادی مصدق و دفاع از انقلاب بمعنی برقراری حکومتی منتخب مردم – دفاع از سیاست خارجی که بیانگر استقلال و آزادی در عمل باشد، نه سیاست فحش و شعار – دفاع از آزادی سریع از گروگانها که وسیله ای شده اند برای منزوی کردن ایران و انقلاب ایران در سطح جهانی...
بدون مدیریت گروگانگیری توسط قدرتهای داخلی و خارجی، بحران‌هایی که به علت چهار دهه ادامه حیات رژیم ولایت فقیه اتفاق افتاد، غیرممکن بود. حمله صدام به وطن ما با چراغ سبز قدرت‌ها، نپذیرفتن تقاضای صلح صدام و کودتا علیه مردم و منتخبشان در خرداد ۱۳۶۰، عملی شدن خواست قدرتهای داخلی و خارجی در ممانعت از پایان جنگ و ادامه جنگ به مدت نزدیک به هشت سال، فاجعه ملی جنایت علیه بشریت و کشتارهای دهه ۱۳۶۰، قتل‌ها و حذف‌های فیزیکی در داخل و در خارج کشور، از بین رفتن و یا منفعل شدن نسل انقلاب، به انحصار در آمدن مناصب و مقامات کشور توسط خائنان و جانیان بی‌کفایت و بی‌لیاقت و فاسد،... فقط مثال‌هایی از خسران‌های کلان و متعددی هستند که در پی «گروگانگیری» گریبان ایران و ایرانیان را گرفته است.
...اولین کسی که ازحقوق ملت ایران برضد قرار داد دارسی 1312 ( 1933 ) اعتراض کرد دکتر مصدق بود که، درهفتم آبانماه 1323نطق مشروحی درمجلس چهاردهم درپاسخ کافتارادزه معاون وزارت خارجه شوروی (2) ایراد کرده بود در این دوره از مجلس دکتر محمد مصدق که به عنوان نماینده اول انتخاب شده بود، طرح موازنه منفی و رد هر گونه اعطای امتیاز به خارجی‌ها در موقعی که کشور به اشغال نیروهای متفقین در آمده بود را تهیه و آن را به تصویب نمایندگان مجلس رساند...
دروغ و نیرنگ منافع مشترک، فراوان قربانی میگیرد. باورمندان به این تزویر و عمل کنندگان به آن هم گاهی خود از قربانیان هستند.
محمود نریمان، از ایرانیانی که روی به ملت و پشت به قدرت داشت، و در فقر مالی و در ثروت معنوی در ۵فروردین۱۳۴۰ از دنیا رفت.
با نقل مقاله‌ها و با اعلام اعلامیه‌ها و با نشر منشورهایی تبعیض‌امیز، به نام لائیسیته، برای دین‌باوران در درون این رژیم، و برای دین‌باوران در بیرون رژیم و در سراسر ایران، که از این رژیم متنفر هستند ولی توسط همین رژیم از لائیسیته ترسانده شده‌اند، جاذبه‌ای فراهم نمی‌شود که هیچ، دافعه فراوان بوجود می‌آید. چرا که دستگاه تبلیغات این رژیم، به کثیری از مردم باورانده است که اگر ما برویم، این لائیک‌ها (که همیشه معنای غلط دین‌ستیز آن‌را تبلیغ می‌کنند) صف کشیده‌اند که بیایند و قدرت را از دست ما بگیرند و خود جای ما بنشینند، و تلاش برای برپایی و پویایی و پیشبرد مردم‌سالاری و حقوق‌مداری را، در یک جنگ قدرت، ناچیز می‌کنند.