یکی از مهمترین و در عین حال آسان‌ترین راههای مبارزه در جنگ روانی و پیروزی بر قدرت‌مداران و سلطه‌گران، شکستن دیوارهای سانسور و نفی و رفع خودسانسوری است. امیدوارم که هرکدام از ما خود را در این زمینه مسئول بدانیم، و هرکدام از ما به سهم خود و به نوبه خود، در انتشار تحقیقات بی‌نظر و غیریک‌سوگرایانه، به کمک سایر هموطنان خود بیاییم.
سالگرد جدایی مجاهدین خلق از بنی صدر در 20 اسفند 1362، که با اطلاعیه 4 فروردین 1363 «شورای ملی مقاومت» علنی گشت، پاسخ روزنامه انقلاب اسلامی شماره 82 (31 شهریور تا 13 مهر ماه 1363) در رابطه با دروغها، تهمتها و توهینهای رهبری سازمان مجاهدین خلق، بعنوان سندی تاریخی، را در چند بخش می آوریم. بخش سوم، به دورغهای آقای رجوی درباره بحث بر سر هیات دولت آینده و ادعای در خواست قباله نصف وزرا اختصاص دارد که گواهی از هژمونی طلبی اوست.
...بنی صدر بود که بهشتی و رجائی و هاشمی رفسنجانی را به بحث آزاد دعوت کرد. پاسخی که بهشتی و رجائی به دعوت بنی صدر دادند به نقل از روزنامه انقلاب اسلامی 23 اسفند ماه 1359 اینست: از اطلاعیه روابط عمومی وزارت دادگستری: «... از آنجا که بیشتر مصدومین و مجروحین واقعه شوم دانشگاه تهران از شخص آقای رئیس جمهور به دادسرا شکایت کرده‌اند .... شرکت رئیس دیوانعالی کشور در این "گفتگو خود بخود" منوط به انجام بازپرسی از آقای رئیس جمهور و روشن شدن نتایج آن و صدور رای دادگاه است. بنابراین رئیس دیوانعالی کشور در گفتگوی رادیو – تلویزیونی که پس از روشن شدن نتیجه این رسیدگی قضائی برگزار شود، شرکت خواهند کرد ». بدینسان در پاسخ تهدید میکند. معلوم میشود چماقدارانی که در 14 اسفند به اجتماع مردم در دانشگاه حمله کردند، شاکی شده و نزد قاضی القضات، شکایت بردند!! و این پاسخ را با پاسخ رجوی مقایسه کنید تا متوجه شوید، بیان توتالیتاریسم یکی است. فرق عمامه بهشتی و زلف رجوی، فرق صوری است، محتوی یکی است. بهشتی تهدید میکرد، این یکی ناسزا می گوید "ترور انتلکتوئلی" میکند! و اما رجائی در پاسخ می گوید (به نقل از اطلاعیه روابط عمومی نخست وزیر به همان تاریخ):...
ریشه‌یابی وضعیت فاجعه‌بار امروز، با بازخوانی 'روزها بر رئیس جمهور چگونه می‌گذرد' کارنامه بنی‌صدر، که در ماههای قبل از کودتای خرداد ۱۳۶۰ هر روز، در روزنامه انقلاب اسلامی در هجرت منتشر، و به مردم گزارش می‌شدند.
آقای بنی‌صدر در مقام ریاست جمهوری، گزارش کار خود را، به طور روزانه، در روزنامه انقلاب اسلامی، تحت عنوان سرمقاله و کارنامه و «روزها بر رئیس جمهور چگونه می‌گذرد» با مردم در میان می‌گذاشت. هشدارها، و خبرها، و نظرها، و… که آن موقع ارائه شده بود، هیچ کدام خلاف واقع نبود و هیچ کم و کاستی نداشتند. با توجه به این واقعیت بود که حزب جمهوری اسلامی، و حزب توده، و سایر ضدانقلاب هیچ نمی‌توانستتند آن‌ها را نفی و یا تکذیب کنند، و خود را مجبور دیدند که بنی‌صدر را حذف کنند. برای همین آقای خمینی و شرکا، این کارنامه را، به شدت، مزاحم خود در امر تبدیل انقلاب، به ضدانقلاب می‌یافتند. آقای خمینی، توسط برادرزاده خود، در خرداد ۱۳۶۰ به آقای بنی‌صدر در کرمانشاه پیام داد....
با کمتر و کمتر شدن پایگاه و جایگاه مردمی، این دسته از اپوزیسیون وابسته خود را بیشتر و بیشتر ناچار می‌بیند که به زور و قدرت و خشونت و… متمایل شود، و در نتیجه متشبث شدن به کلیشه‌هایی چون: «قدرت خوب» و یا «دیکتاتوری صالح» و یا «هدف، وسیله و روش را توجیه میکند» و یا «منافع مشترک» و یا… برایشان امری مستمر می‌گردد. این دسته از اپوزیسیون، خود را ناتوان و ذلیل می‌داند، وگرنه با اعتماد به نفس فردی و با اعتماد به نفس ملی، لزومی نیست به قدرت‌ها مراجعه کند. نیز نمی‌فهمد که با مراجعه به قدرت‌ها، ناتوانی، به توانایی تبدیل نمی‌شود، بلکه به ناتوان‌تر شدن منجر خواهد گشت. برای استقرار، و استمرار، و پیشبرد مردمسالاری، ضروری است که برای اشاعه و پیشبرد فرهنگ مردمسالاری، تلاش نمود، و این تلاش باید توسط خود ما مردم انجام شود و نه توسط «اپوزیسیون» و «اشخاص شاخص» و… که پنداری قدرت‌مکان دارند.
آقای بنی‌صدر در مقام ریاست جمهوری، گزارش کار خود را، به طور روزانه، در روزنامه انقلاب اسلامی، تحت عنوان سرمقاله و کارنامه و «روزها بر رئیس جمهور چگونه می‌گذرد» با مردم در میان می‌گذاشت. هشدارها، و خبرها، و نظرها، و… که آن موقع ارائه شده بود، هیچ کدام خلاف واقع نبود و هیچ کم و کاستی نداشتند. با توجه به این واقعیت بود که حزب جمهوری اسلامی، و حزب توده، و سایر ضدانقلاب هیچ نمی‌توانستتند آن‌ها را نفی و یا تکذیب کنند، و خود را مجبور دیدند که بنی‌صدر را حذف کنند. برای همین آقای خمینی و شرکا، این کارنامه را، به شدت، مزاحم خود در امر تبدیل انقلاب، به ضدانقلاب می‌یافتند. آقای خمینی، توسط برادرزاده خود، در خرداد ۱۳۶۰ به آقای بنی‌صدر در کرمانشاه پیام داد....
اپوزیسیون، در صورت اصل دانستن و با اصیل دانستن قدرت (مانند پهلوی‌ها و رجوی‌ها و…)، هویت خود را در تضاد با فردی و یا افرادی و یا اندیشه‌ای می‌یابد. بدین معنی که با نبود آن فرد و یا افراد، آندسته از اپوزیسیون بی‌هویت خواهند شد، حذف شده، و از بین خواهند رفت. برای همین مجبور است تمام تلاش خود را برای رسیدن به قدرت، و در قدرت ماندن، و پیشبرد منویات قدرت (تعریفی که از مفهوم «سیاست» می‌فهمند) بکار بیاندازد. برای همین نمی‌تواند با کسی دوست و همدل بشود، و الفت و ائتلاف بکند. آقای خمینی هم گفت «..من با کسی عقد اخوت نبسته‌ام…»
دروغ و تزویرهای رسانه‌ای، تخریب و ترور شخصیت، جعل تاریخ، جنگ روانی، سیاهچاله خفقان با پیچاپیچ تفتیش و ممیزی و همرنگی
مصاحبه بی‌بی‌سی با آقای ابوالحسن بنی‌صدر در روز پس از خروج وی از ایران