حق

در این مقاله بحث بر روی خشونت و سلطه‌گری در ابعاد مختلف جامعه است. مطلب بیان می‌کند که بروز خشونت نیاز به نظاره‌گران منفعل دارد و به میزان تحمل جامعه بستگی دارد. مقایسه‌ای میان اعمال‌ ناعادلانه مالی و اجتماعی در ایران و سایر کشورها صورت گرفته. همچنین، اشاره به خشونت‌های اجتماعی و سیاسی مانند حجاب اجباری و اعدام‌ها شده است. در مقابل، فنلاند که به خاطر باورهای اجتماعی، انجام کارهای خوب، و داشتن هدف مشخص به عنوان شادترین کشور شناخته شده است، مورد توجه قرار گرفته. نهایتاً تأکید بر احقاق حقوق و شادی فردی و ملی از طریق اقدامات مشخص همچون شهروند خبرنگاری، همبستگی اجتماعی و ارتقای نظام ارزشی شده است.

علی صدارت در مقاله‌ای تحت عنوان “مردم کجا، قدرت‌ها کجا!؟” به بررسی احتمالی به نام «اکتبر سورپرایز» در سال ۲۰۲۴ پرداخته است. وی بر اهمیت نقش مردم در روندهای مردمسالاری و حقوق بشر تاکید دارد و مخاطبان را به فعالیت حقوقی و اطلاع‌رسانی ترغیب می‌کند. منابع تصویری و صوتی مرتبط از طریق پیوند یوتیوب، اسپاتیفای و سایر شبکه‌های اجتماعی قابل دسترسی است.

علی صدارت- عید و شادی منقلب شدن و فعال گردیدن برای زدودن غم انفعالتاریخ تولید و انتشار: ۲۸ اسفند ۱۴۰۲ = 18-03-2024 دوشنبه ❊مطلب را به شکل صوتی، در👇همین‌جا👇بشنوید: ❊❊ گزارش، بررسی، و ارزیابی رویدادها ❊❊مطلب را به صورت تصویری در این‌جا ببینید و در هم‌رسانی مشارکت بفرمایید:یوتیوبhttps://www.youtube.com/watch?v=UlK_2hXj_m4 ❊مطلب را همچنین می‌توانید به شکل صوتی،

امروز، ساعاتی پیش، دیوان بین‌المللی دادگستری دولت اسرائیل را ملزم کرد که: ۱- قدمهایی برای پیش‌گیری نسل کشی بردارد، ۲- نگذارد ارتش اسرائیل نسل‌کشی کند، ۳- مردمی که نسل‌کشی کرده‌اند را تنبیه کند، ۴- تمهیدات لازم برای رسیدگی به زندگی رقت‌بار در غزه را اتخاذ کند، ۵- اقدامات موثر برای اینکه مدارک و اسناد دال بر نسل‌کشی از بین برده نشوند را انجام دهد، و ۶- ظرف یک ماه گزارش خود را به دادگاه تسلیم کند.
گرچه لابی بسیار قوی صهیونیسفر از فشار افکار عمومی شکست جانانه‌ای خورد و نتوانست از پذیرش پرونده شکایت افریقای جنوبی توسط دیوان بین‌المللی دادگستری جلوگیری کند، و نیز نتوانست رای مطلوب صهیونیسفر را تحمیل کند، ولی متاسفانه شاهد ضوابط دوگانه بودیم که عبارت‌های به‌کار برده شده در محکومیت روسیه برای حمله به اوکراین در حکم امروز این دیوان غایب هستند.
با افزودن به فشارهای افکار عمومی بر صهیونیسفر به طور عموم، و دولت اسرائیل به طور ویژه، و با کم شدن خشونت و جنگ در فلسطین، مسلما خشونت و تجاوزات به حقوق در میهن ما هم کمتر خواهد شد.
❊

یادآوری یک واقعیت بسیار مهم، برای کوتاه‌تر کردن عمر استبداد و دیکتاتوری، بسیار ضروری است. و آن این‌که تا وقتی که وژدان عمومیِ همگانیِ یک حداقل لازمی از ایرانیان و به‌خصوص جوانان، غنای لازم را در مورد واقعیت‌های حقیقی بهار ایران و انقلاب ۱۳۵۷ پیدا نکرده است، زمان رسیدن به سقوط فیزیکی رژیم، باز هم طولانی‌تر خواهد شد.

بعد از گذشت نزدیک به دو سال از فاجعه تیراندازی در دبستانی در تگزاس توسط یک پسر ۱۸ ساله با یک مسلسل جنگی که وی در اولین روز رسیدن به سن قانونی، برای خود خریده بود، گزارشی ۶۰۰ صفحه‌ای منتشر شد که بسیار گویایی دارد. در مقابل یک پسر ۱۸ ساله با یک سلاح، تعداد ۳۷۷ ارتشی و پلیس قرار گرفتند، که بعد از گذشت ۷۷ دقیقه توانستند به این ماجرا خاتمه دهند. در این ۷۷ دقیقه، بی‌کفایتی و بی‌لیاقتی، و مسئولت‌ناشناسی، و خودخواهی، و ترس این ۳۷۷ پرسنل لشکری امریکا، علی‌رغم تمام آموزش‌ها، و نیز تمام وسایل و سلاح‌های پیشرفته‌ای که در اختیار داشتند، کشتار بچه‌های دبستانی ادامه یافت، تا کم کم ۲۱ کشته (۱۹ بچه کلاس چهارم دبستان، و ۲ معلم)، و چندین زخمی به‌جا ماند.
وقایع هفته‌ها و ماهها و سال‌های اخیر، نشان‌گر ناتوانی و بی‌قدرتی «قدرت‌ها» بوده است.
اگر واقعه کشتار در دبستان تکزاس را بررسی و عمل‌کرد پرسنل لشکری امریکا را در این رابطه ارزیابی کنیم، شباهت‌های عجیبی را در مقایس‌های بسیار بزرگتر، با عمل‌کرد صهیونیسفر، امریکا و شرکا و اسرائیل و شرکا، می‌یابیم. این مشتی نمونه خروار بسیار گویایی دارد و آموزنده است.
همین ناتوانی‌ها را در «قدرت» داخلی در ایران می‌بینیم که گرچه امر به خودش مشتبه شده که کلام خدا از زبان خامنه‌ای جاری است، ولی در عمل (در رابطه با ایرانیان، و در رابطه با کشورهای همسایه) این ولی مطلقه و شرکا، چقدر علیل و ذلیل و ناتوان هستند. تازه گدایی‌ها از ملت برای شرکت در «انتخابات» و رفتن به حوزه‌های «رای‌گیری» شروع شده است و عجز و بدبختی رژیم بیشتر نمایان می‌گردد!

قدرت‌ها، برای ادامه سلطه‌سالاری، نیازمند تجاوز به حقوق و اِعمال انواع خشونت‌های سیاسی، و فرهنگی، و اقتصادی، واجتماعی، و احساسی-روانی، و نیز خشونت‌های فیزیکی و انواع جنگ‌ها هستند. جنگ روانی ، مادرِ همه‌ی جنگ‌ها است، ولی تنها جنگی است که در آن ما مردم توانایی و وسایل دفاع پیروزمندانه از خود را داریم.

هم‌وطنان گرامی ما از ایران خبر داده‌اند که سایت (سایت علی صدارت : رسانه‌های ملیِ همگانی به مثابه شاخه چهارم دولت) فیلتر می‌شود. از مخاطبان گرامی که با انتقادات و پیشنهادات خود ما را بهره‌مند فرموده‌اند، سپاسگزاریم.  از این رو، و به پیشنهاد این عزیزان، مطالب تولید شده را در رسانه‌های مختلف دیگری هم منتشر می‌کنیم. تلاش می‌کنیم با شکستن دیوارهای سانسور، سیر آزاد و مستقل خبرها، و اطلاع‌ها، و نظرها، و اندیشه‌ها، و دانش‌ها، و داده‌ها را، بدون وقفه و به آسانی، در اختیار هم‌وطنان قرار دهیم. از یاری کردن ما در امر همرسانی، از شما سپاس‌گزاریم.

مردمسالاری یک فرهنگ است و هر کدام از همه‌ی ما مردم، باید، باید برای استقرار و استمرار و پیشبرد مردم‌سالاری تلاش کنیم. هر کدام از همه‌ی ما مردم، باید، باید به سهم خود و به نوبه خود، کاری انجام دهیم، هر چقدر هم آن کار در ظاهر به نظر کوچک بیاید.

https://alisedarat.com/1397/08/06/4317/

❊

❊❊❊ گزارش، بررسی و ارزیابی رویدادها ❊❊❊

رژیم‌های دیکتاتوری، هژمونیک و تمامت‌خواه هستند. برای به قدرت رسیدن و برای در اریکه قدرت ماندن، از هر شگردی برای حذف سایر احزاب و تشکیلات و افرادی که روش و منش آن‌ها را با خود منطبق نمی‌بینند، استفاده می‌کنند.
گردانندگان رژیم‌های دیکتاتوری و شرکای سلطه‌سالار آن‌ها در جامعه مدنی و جامعه سیاسی، به تدریج و به روش‌های مختلف، دگراندیشان را حذف می‌کنند. برای استفاده از قهر و خشونت، ابایی ندارند.
بعد از حذف مخالفان، نوبت به حذف رقبا می‌رسد. سپس به بهانه‌ی «یک‌دست» شدن، حتی به جان عناصر وفادار به رژیم می‌رسد. در رژیم ولایت مطلقه پهلوی و در دربار پهلوی، هر چه چاکرتر و پست‌تر، بالا رفتن از پله‌های ترقی و رسیدن به «دروازههای تمدن بزرگ» آسان‌تر! در رژیم ولایت مطلقه فقیه و در «بیت رهبری» هر چه ذوب‌شده‌تر و پست‌تر، بالا رفتن از پله‌های ترقی و رسیدن به «اسلام ناب محمدی» و «بهشت» آسان‌تر! به جایی می‌رسد که هر گونه اصلاحی غیر ممکن می‌گردد.
رژیم‌های دیکتاتوری مجبور هستند مردم را از جنس خود کنند. هر چه ابعاد کیفی و کمی این همسان‌سازی بیشتر شود، طول عمر رژیم طولانی‌تر می‌شود. این کار برای رژیم‌هایی غیردموکراتیکی که در موضع سلطه‌گر قرار دارند، بسیار آسان‌تر است. چرا که وژدان عمومی همگانی را راحت‌تر می‌توان سلطه‌سالار کرد. رژیم‌های اسرائیل و امریکا مثال‌های خوبی از این دست هستند. ولی در جوامع استبدادزده‌ی زیر سلطه، مردم مقاومت بیشتری از خود بروز می‌دهند تا همجنس رژیم نشوند. ایران مثال خوبی است.

با توجه با فجایعی که در میهن خود، و نیز در فلسطین مشاهده می‌کنیم، امروزه بیشتر از زمان گذشته، ضرورت بازنگری در برخی مفاهیم که در سرنوشت ما شهروندان دهکده کوچک دنیا نقش‌آفرین هستند را لمس می‌کنیم. از جمله این مفاهیم کلیدی، حقوق بشر و لائیسیته هستند که سالگرد آن‌ها را پشت سر گذاشتیم. 

دهم دسامبر ۱۹۴۸ – اعلامیهٔ جهانی حقوق بشر  پیمانی است بین‌المللی که در اجلاس عمومی سازمان ملل متحد در تاریخ ۱۰ دسامبر ۱۹۴۸ در پاریس به تصویب رسید.  با توجه به جنایت‌های آلمان نازی در جنگ جهانی دوم،  لزوم اعلامیه‌ای که حقوق را ذاتی همه انسان‌ها می‌خواند، منجر به تدوین و تصویب و انتشار آن اعلامیه شد.

https://www.un.org/en/about-us/universal-declaration-of-human-rights

–

نهم دسامبر ۱۹۰۵ –  قانون لائیسیته به تصویب مجلس شورای فرانسه رسید. در نهم دسامبر ۲۰۰۵ ، اعلامیه جهانی لائیسیته، بر اساس سه اصل بنیادین ارائه شد:

۱-تکیه بر حقوق

۲-تفکیک دولت از نهادهای دینی

۳-نفی تبعیض

https://alisedarat.com/2005/12/09/76/

–

در کشورهایی که خشونت‌های سلطه‌سالاران دین‌مدعی ابعاد بیشتری داشت، لائیسیته به عنوان یک واقعه تاریخی انقلابی رخ داد. ولی در کشورهایی که دین‌سالاران سلطه‌گر، کمتر به حقوق مردم کمتر تجاوز می‌کردند، آن سامانه به مردم امکان اصلاحات در دین ادعایی قدرت‌مدران را داد و آن دین ادعایی، در یک روند دنیوی‌گرایانه، به تدریج دنیوی‌تر شد.

–

این روند، در کشورهای مدعی سکولاریسم، پیوسته تغییرپذیر بوده است. این تغییر‌پذیری، توسط مردم به دولت‌ها تحمیل می‌شود. سرشماری در بریتانیا (کشوری با دین رسمی مسیحیت، و با پادشاهی که رئیس کلیسای عالی هم هست، ادعای سکولاریسم هم دارد!) در  در سال ۲۰۲۱ برای اولین بار نشان داد که پیروان دین مسیحیت در انگلستان و ولز، در اقلیت قرار گرفته‌اند.