در هر برههٌ زمانی که مردم در میدان ساختن سرنوشت خود، فعالانه حضور داشته‌اند و میزان زور و سلطه و خشونت، در پندار و کردار و گفتار افراد، در رابطه با خود و در رابطه با یکدیگر و در رابطه با طبیعت، در این سه گرایش سیاسی و نحله عقیدتی و جریان فکری-نظری کمتر شده، ایران و ایرانیان سرنوشت خوب و خوبتری را تجربه کرده‌اند. در انقلاب ۱۳۵۷ هم چنین شد.
خشونت و جنگ، برنده قدرتها، بازنده ملت‌ها
این دو سند تکذیب می‌کنند دروغهائی را که از سقوط رﮊیم شاه بدین سو ساختند و پراکندند که گویا در آن کنفرانس گوادولوپ قرار بر رفتن شاه و آمدن خمینی شده بود
طرح بر پایه استقلال و آزادی و شرکت خود مردم در رهبری جنبش از بنیصدر
خمینی 5 روز پیش از ورود به ایران، به امریکا پیام میدهد و مجری طرح گروگآنگیری میشود که در امریکا تهیه و در ایران اجرا میشود و سپس جنگ را بمدت 8 سال در سود آنگلستآن و امریکا و اسرائیل، ادامه میدهد
حاصل کنفرانش گوادلوپ درباره ایران این بود که شاه از ایران برود و از طریق همکاری بختیار با ارتش، اوضاع ایران کنترل بشود، یعنی درواقع از آمدن خمینی، و از وقوع انقلاب بدین صورت پیشگیری شود، و در واقع همان طرح سیاسی آقای بختیار پیش برده شود ولی با کمک نظامیان و قدرتهای خارجی.....
بدیل ولایت فقیه، ولایت عهد شاهنشاهی (ولیعهدی!)، و ولایت وابستگان دیگر نیست.
در جنگ، و یا هر خشونت دیگری، پیروز و پیرزوی وجود نخواهد داشت
جایگاه رفیع #استقلال در فرهنگ ایرانی و تابو بودن و گناه کبیره بودن رجوع به قدرتها، از مهمترین عواملی است که قدرتها از ساختن #بدیل وابسته و سرسپرده در ایران عاجز مانده‌اند و #ایران سرنوشت #سوریه را پیدا نکرده است.
مطلبی که در زیر می خوانید اخبرا توسط ویکیلیکس منتشر شده است. این سند در مورد مذاکرات نهضت آزادی با رئیس دایره سیاسی سفارت امریکا در ایران، استمپل...